Świadomość ograniczeń

Istnieje jeszcze jeden problem związany z konfiguracją VLAN, którego przedstawione powyżej techniki nie rozwiązują. Kiedy nowy numer VLAN-u zostaje przypisany do portu, musi być podłączony do wszystkich innych portów o tym numerze VLAN. To z kolei wymaga, aby wszystkie przełączniki agregacyjne w ścieżce miały zdefiniowane na sobie sieci VLAN.

Przykładowo: VLAN 5 wspiera aplikację księgową, a wszystkie maszyny obsługujące tę aplikację są zlokalizowane na jednym przełączniku, który został skonfigurowany dla VLAN 5. Jedna z maszyn z powodu generowanego obciążenia zostaje przeniesiona do innej szafy z własnymi przełącznikami w innej części centrum danych, ścieżka prowadzi przez kilka przełączników agregacyjnych. Zachowanie VLAN oznacza, że wszystkie pośredniczące przełączniki muszą być skonfigurowane z VLAN 5, a jeśli nie będą - VLAN jest przerwany.

Obecnie żadne z wymienionych rozwiązań nie radzi sobie z automatycznym przypisywaniem VLAN w przełącznikach agregacyjnych. Tym samym oznacza to, że jeśli maszyna wirtualna może wędrować po centrum danych, numer sieci VLAN musi być prekonfigurowany na wszystkich przełącznikach agregacyjnych i rdzeniowych. Ponadto, nic nie wskazuje na to, aby wkrótce problem ten został rozwiązany. Branża wypracowała kilka rozwiązań dla problemów portów VLAN oraz reguł sieciowych. Jednak większość z nich dla poprawnego funkcjonowania wymaga ścisłej koordynacji działań między grupami odpowiedzialnymi za administrację wirtualizacją oraz siecią. Ważne jest, aby administratorzy sieci rozumieli, jak poszczególne rozwiązania współpracują z produktami pochodzącymi od różnych producentów, i mieli świadomość, że nie wszystkie rozwiązania są obecnie dostępne dla technologii wirtualizacji oferowanych na rynku.