Inwestycje czy konkurencja

Dylemat, którego rozstrzygnięcie można traktować wciąż jako krytyczny czynnik z punktu widzenia polskich niedoborów infrastruktury, stał się też aktualny w ogólnoeuropejskiej polityce ze względu na zwiększone wymagania techniczne nowych szerokopasmowych usług. Sieci telekomunikacyjne nowych generacji w pewnej części trzeba będzie budować od nowa. Konieczne jest przyjęcie wspólnego podejścia co do sposobu wprowadzania konkurencji dla nowo budowanych sieci. Raczej nie może być mowy o stosowanych w przeszłości okresach ochronnych dla nowych inwestorów. Jest jednak jasne, że swoboda ustalania konkurencyjnych strategii marketingowych musi być ograniczona w związku z wymogami finansowania nowych inwestycji.

Przejrzystego uregulowania wymaga promowanie w Strategii Lizbońskiej zaangażowania lokalnych samorządów w budowę szerokopasmowej infrastruktury dostępu do Internetu. Realizowanie przedsięwzięć o lokalnym zasięgu na zasadzie partnerstwa publiczno-prywatnego jest uzasadnione wszędzie tam, gdzie siłami konkurencyjnego rynku nie udało się dotąd zrealizować celów publicznych związanych z szerokopasmowym dostępem do Internetu. W systemie przyznawania dotacji z publicznych źródeł finansowania istnieją wprawdzie ogólne wymagania dotyczące niedyskryminacji, ale zasady dotyczące udostępniania i współkorzystania z infrastruktury powinny być pod tym kątem lepiej wyjaśnione w systemie regulacyjnym dla sieci i usług łączności elektronicznej.

Widmo z gumy

Rosnące zainteresowanie szerokopasmowym dostępem radiowym w dużej mierze jest wynikiem eksplozji rynku usług telefonii komórkowej. Technologie radiowe, o ile są dopracowane i skuteczne, pozwalają na bardzo szybki rozwój nowych sieci dostępowych, i to w warunkach, w których rozbudowa łączy kablowych wymaga wiele wysiłku i dużych nakładów. Na rynku pojawiają się wreszcie odpowiednio wydajne i co najważniejsze zestandaryzowane technologie szerokopasmowego dostępu radiowego, co stwarza nadzieję na dalsze obniżanie kosztów oferowania usług, zaś z punktu widzenia klientów otwiera możliwości wyboru spośród wielu dostawców usług.

Obecne prognozy zapotrzebowania i wykorzystania widma częstotliwości fal radiowych wydają się nieco lekceważyć uwarunkowania i ograniczenia wynikające z praw fizyki, ale z drugiej strony siła tego rynkowego nacisku może sprzyjać porządkowaniu wielu zaległych spraw związanych z gospodarką widmem. Kwestie tworzenia wtórnego rynku na częstotliwości, a także zmiany przeznaczenia niektórych zakresów mogą jednak sprawiać problemy zarówno natury prawnej, jak i technicznej.

Europa nadal uczy się wspólnego podejścia do polityki gospodarki widmem i wiele szczegółowych spraw nadal wymaga uzgodnień, podobnie jak wyjaśnienie kompetencji poszczególnych organów na szczeblu wspólnotowym.

Piotr Rutkowski prowadzi firmę Rotel, specjalizującą się w problematyce strategii rozwoju telekomunikacji.