Bezprzewodowy przełącznik Netgear WFS709TP

Po kliknięciu zakładki "Configuration", na ekranie pojawia się pole pozwalające definiować i konfigurować środowisko WLAN. Definiujemy więc identyfikator SSID, wspierany standard (a, b lub g) oraz parametry gwarantujące sieci WLAN bezpieczeństwo. W obszarze uwierzytelniania użytkownik ma do wyboru opcję 802.1x/WEP, różne odmiany WPA, a w obszarze szyfrowania takie opcje, jak WEP, TKIP i AES. Można też definiować klucze szyfrowania i inne niezbędne parametry. Cała procedura konfigurowania sieci jest łatwa i prosta do opanowania.

Po zdefiniowaniu podstawowych parametrów, można się zająć punktami dostępowymi. Trzeba jednak wcześniej określić serwer DHCP. Punkty dostępowe muszą bowiem znać adres serwera DHCP, który przydzieli im odpowiednie adresy IP. Dopiero wtedy punkt dostępowy może zostać włączony do struktury sieci WLAN. Jeśli serwer DHCP funkcjonuje w naszej sieci LAN, mamy problem z głowy. Jeśli serwera takiego nie ma, istnieje inne rozwiązanie. Okazuje się, że serwer DHCP znajduje się w przełączniku - trzeba go tylko uruchomić. Serwer przysparza jednak nieraz trochę kłopotów, ponieważ proponuje adresy i maski podsieci nie zawsze pasujące do zastanego środowiska sieciowego LAN.

Po przyznaniu punktom dostępowym - przez serwer DHCP - adresów IP, przełącznik identyfikuje je i możemy przystąpić do ich konfigurowania (takich jak ID i inne). Tak więc w kolejnym kroku przełącznik skanuje sieć i znajduje w niej skonfigurowane już punkty dostępowe. Przełącznik potrafi wtedy nawet wygenerować komunikat ostrzegający administratora, że określony punkt dostępowy znajduje się w miejscu, które jest podatne na zakłócenia. Po zidentyfikowaniu i zarejestrowaniu przez przełącznik punktów dostępowych, notebook użyty do testowania sieci połączył się bez problemów z nową siecią noszącą identyfikator SSID skonfigurowany na przełączniku.

Po uruchomieniu sieci WLAN, administrator ma do dyspozycji szereg ekranów (wyświetlanych przez oprogramowanie zarządzające przełącznikiem), które informują go o aktualnym stanie punktów dostępowych, przełączników, klientów i innych urządzeń sieciowych. Bardziej zaawansowany administrator może skorzystać z usług opcji zarządzania o nazwie "Advanced". Pozwala ona np. skonfigurować serwer NTP lub włączyć funkcję Spanning Tree.


TOP 200