Dla prawidłowego funkcjonowania systemu IT oprócz pewnego zasilania konieczne jest zapewnienie właściwych czynników środowiskowych, dlatego coraz częściej producenci zasilaczy UPS oferują dodatkowe akcesoria zwiększające możliwości komunikacji i monitorowania zarówno parametrów zasilania, jak i otoczenia. Akcesoria są instalowane wewnętrznie w specjalnych złączach znajdujących się w UPS-ach albo zewnętrznie poprzez port szeregowy. Korzystając z tych dodatkowych urządzeń, poszerzają się znacznie możliwości zarządzania o dodatkowe funkcje, takie jak:

• monitorowanie warunków otoczenia (temperatura, wilgotność),
• integracja z innymi systemami bezpieczeństwa (systemy ochrony ppoż.),
• obsługa protokołu SNMP pozwalająca zintegrować oprogramowanie zarządzające zasilaczami UPS z centralnym systemem administrowania siecią,
• zarządzanie urządzeniami telekomunikacyjnymi oraz interfejsami central wewnętrznych.

Pozwala to na szybsze i dokładniejsze określenie miejsca awarii zasilania lub przekroczenie innych parametrów mających wpływ na poprawne działanie systemu teleinformatycznego. Właściwie wdrożone oprogramowanie monitorująco-zarządzające pozwala na zwiększenie poziomu bezpieczeństwa danych, co przyczynia się do bardziej optymalnego wykorzystania nakładów na zakup systemu UPS.

Audyty i procedury kryzysowe

Ważnym czynnikiem zmniejszającym ryzyko wystąpienia awarii są procedury audytowe, które polegają na przeglądzie stanu systemu zasilania wraz z jego infrastrukturą w celu wykrycia i zapobieżenia potencjalnym zagrożeniom. W trakcie audytu systemu zasilania należy przeprowadzić następujące testy:

• test systemu zasilaczy UPS,
• test czasu podtrzymania UPS,
• dostępność serwisu producenta systemu zasilania gwarantowanego na wypadek awarii.

Test systemu zasilania gwarantowanego

Przynajmniej raz w miesiącu należy sprawdzić wizualnie stan techniczny UPS-a oraz warunki panujące w pomieszczeniu. To szczególnie ważne, gdy UPS jest wyposażony w baterie wewnętrzne. Istotne jest wykonanie testu sprawdzającego komunikację pomiędzy UPS-em a panelem sterującym i oprogramowaniem monitorująco-zarządzającym. Jeśli UPS posiada funkcję rejestracji zdarzeń, to należy dokonywać jego okresowego odczytu i analizy parametrów urządzenia oraz występujących w sieci zakłóceń zasilania. W przypadku dużych systemów zasilania warto zlecić okresowe przeglądy serwisowe dostawcy sytemu zasilania awaryjnego.

Test czasu podtrzymania UPS

Pomimo zaawansowanych technologii wytwarzania akumulatorów, nadal mają one stosunkowo krótką żywotność - przeważnie od 3 do 5 lat. Aby mieć pewność, co do zapewnionego przez nich czasu autonomii, konieczna jest ich okresowa kontrola. Obecnie większość typów zasilaczy UPS stosowanych do zabezpieczenia pojedynczych urządzeń informatycznych ma możliwość wykonania testu pracy z baterii. W wypadku braku takiej funkcji dla UPS-ów małych mocy (do 3 kVA) łatwo jest wykonać taki test poprzez odłączenie zasilacza od źródła zasilania. Wiele zasilaczy UPS pozwala na zaprogramowanie testu baterii akumulatorów co określony czas. Jeśli test wypadnie negatywnie, użytkownik jest informowany o konieczności wymiany akumulatora poprzez sygnalizację na panelu UPS bądź za pośrednictwem oprogramowania monitorująco-zarządzającego. Wykonywanie takiego okresowego testu jest korzystne dla baterii oraz zwiększa również ich żywotność.

Osoby odpowiedzialne za funkcjonowanie systemu powinny również ocenić dostępność do usług wsparcia technicznego oraz możliwość odpowiednio szybkiej reakcji serwisu i naprawy uszkodzonych urządzeń przez dostawcę (producenta) systemu zasilania gwarantowanego.

Opracowanie planu działań na wypadek awarii zasilania

Poza standardowym okresowym sprawdzeniem systemu zasilania gwarantowanego, osoby odpowiedzialne za obsługę systemu teleinformatycznego muszą przygotować plan na wypadek zaniku zasilania. W tym celu należy rozpatrzyć następujące kwestie:

• określić koszty przestoju poszczególnych elementów systemu informatycznego,
• wyznaczyć te elementy infrastruktury systemu, który ma najbardziej krytyczne znaczenie,
• określić czas podtrzymania wymagany dla poszczególnych zastosowań biznesowych (czy konieczne będzie zastosowanie agregatu prądotwórczego),
• stworzyć, o ile nie jest już wdrożony, system centralnego zarządzania i monitoringu infrastruktury zasilania,
• określić, jakie są ograniczenia oraz koszty przyjętych rozwiązań.