Akceleracja WAN – remedium na ciemną stronę chmury

Historycznie urządzenia tej klasy wyewoluowały z sieciowych load balancerów (przejmując i integrując częściowo ich funkcje), natomiast ich podstawowym zadaniem jest wykorzystanie do maksimum interfejsu komunikacji, jakim są sieci rozległe WAN, w celu efektywnej pracy z aplikacjami wszelkiej klasy. Sprzęt ten wpinany jest w ścieżkę ruchu sieciowego, między router brzegowy a sieć LAN. Efektywny system akceleracji WAN musi składać się co najmniej z dwóch modułów – po sztuce na stronę odbiorczą i nadawczą. Nie zawsze muszą to być urządzenia identyczne, ale muszą przekazywać dane w zrozumiałym dla siebie nawzajem standardzie. Jako że obecnie standardy kompresji są uwolnione – nie ma odgórnej homologacji – oznacza to, że jesteśmy zmuszeni oprzeć się na jednym spośród rywalizujących na rynku dostawców (np. CISCO, Riverbed, Linkproof) i pozostać mu wierni na długie lata.

Akceleracja WAN – idea działania

Co do zasady optymalizacja komunikacji w sieci rozległej podnosi wydajność aplikacji, usprawniając integrację oraz zapewniając 100% widzialności aplikacji i sieci przedsiębiorstw. Lepsze wykorzystanie łączy oraz ograniczenie zasobów sprzętowych przekłada się bezpośrednio na duże oszczędności. Dodatkowo – choćby przez realne zwiększenie efektywnego czasu pracy – technologia ta przyczynia się również do wzrostu produktywności pracowników zdalnych. Akceleracja taka zwiększa wydajność protokołów TCP, (opcjonalnie) optymalizuje UDP i niweluje „gadatliwość” aplikacji.

Zobacz również:

  • Strategiczna współpraca NTT DATA Business Solutions i Beyond.pl
  • TikTok z centrami danych w Europie
  • Sztuczna inteligencja pomaga rozwiązywać problemy z sieciami

W dużym uproszczeniu zasada działania urządzeń sprowadza się do przechwytywania całości wychodzącego ruchu, przetwarzania go z użyciem algorytmów ukierunkowanych np. na eliminację „chattingu” i wysyłania w formie skompresowanej do sieci WAN, gdzie jest on po drugiej stronie odbierany przez bliźniaczy sprzęt, rozpakowywany i przesyłany odpowiednim aplikacjom i systemom. Pozwala to na redukcję ruchu w sieci rzędu 60–70%, choć dla niektórych zastosowań wartość ta potrafi wynosić nawet 95%. Sprzętowe akceleratory sieci rozległych mogą mieć zastosowanie w różnych konfiguracjach ruchu sieciowego łączącego odległe lokalizacje, na które może się składać Frame Relay, T1/E1 i sieci szerokopasmowe przy zapewnieniu wsparcia dla polityk ustawień priorytetów pakietów – Quality of Service.

Poziom protokołów transportu i nałożone na nie protokoły poziomu aplikacji są osobnymi warstwami odpowiedzialnymi za końcową efektywność – akceleratory WAN zawierają odrębne algorytmy ich obsługi. Polegają one m.in. na odejściu od przesyłu strumieniowego, wymagającego wielokrotnych komunikatów zwrotnych związanych z obsługą ruchu, a samej transmisji potrzebnych danych. W jednym z etapów akceleracji eliminowane są zapytania w rodzaju potwierdzeń otrzymania pakietów i przesyłane od razu całe, logicznie połączone bloki informacji. Optymalizacja na poziomie przesyłu danych, warstwy transportowej i aplikacyjnej skraca czas operacji programów o dwucyfrowe wartości. Pozwala to na faktyczną pracę grupową w czasie rzeczywistym w organizacjach globalnych, co do niedawna – bez stosowania akceleracji WAN – pozostawało w sferze deklaracji.

Zagrożenia wydajności WAN

Środowisko pracy WAN charakteryzują cztery czynniki, z których każdy stanowi zagrożenie dla wydajności, a ich wzajemne oddziaływanie, tworzące nieprzewidywalne scenariusze, stanowi wyzwanie, któremu trzeba stawić czoło podczas zarządzania rozproszonym środowiskiem. Wymienić tu należy kolejno:

• Ograniczone pasmo – z roku na rok łącza WAN są coraz tańsze, a ich parametry przesyłu opisywane coraz większymi liczbami, jednak wciąż są to parametry przegrywające z wartościami i efektywnością połączeń w ramach sieci lokalnych. Upgrade łącza dostępowego jest nieuchronny w miarę rozwoju całej infrastruktury IT, w szczególności masowej implementacji kolejnego oprogramowania działającego w chmurze, ale nie zawsze zwielokrotnienie pasma od operatora jest najlepszym rozwiązaniem.

• Opóźnienie – wyższa faktura za szersze łącze dostępowe i tak nie gwarantuje płynniejszej pracy komunikujących się permanentnie ze światem aplikacji. Opóźnienie spowodowane dystansem geograficznym przy metodzie działania polegającej na wielokrotnym „odpytywaniu” się przez strony procesu w trakcie realizacji jednego polecenia przekłada się na minuty pracowników tracone na oczekiwanie na jego ukończenie. W szczególności wrażliwe na opóźnienia są programy wykorzystujące głos i wideo – co w dobie, gdy telekonferencje pretendują do bycia jednym z podstawowych sposobów komunikacji wewnątrz organizacji, stanowi znaczne zagrożenie.

• Różnorodność – mnogość programów komunikujących się równocześnie przez te same firmowe łącza WAN skutkuje walką o wolne zasoby, którą – mimo konfiguracji QoS – bardzo często wygrywają aplikacje nieistotne lub wręcz szkodliwe z punktu widzenia biznesowego.

• Zarządzalność – sprawdzone jest, że procesy i aplikacje współdzielące pasmo oddziałują na siebie nawzajem, natomiast relacje te są w praktyce niemożliwe do zarządzania i przewidywania. Struktura tych wzajemnych oddziaływań jest delikatna i każdorazowo może ją zaburzyć wprowadzenie do ruchu nowego gracza. Akceleratory WAN w sporym zakresie dają możliwość kontroli tych procesów, w szczególności dokładania usług i procesów.


TOP 200