Strefa dostępności to część większego chmurowego centrum danych charakteryzująca się tym, że jest on niego fizycznie odizolowana. Ma więc do dyspozycji oddzielne zasilanie oraz własną strukturę sieciową, co w praktyce oznacza, że dostępność świadczonych przez nią usług - w szczególności takich, które bazują na aplikacjach DB2, SQLBase, PostreSQL czy NoSQL - jest bardzo wysoka.

Jeśli chodzi o Europę - bo ten obszar jest dla nas z wiadomego powodu najbardziej interesujący - nowe strefy dostępności zostały zlokalizowane w dwóch krajach. W Anglii (w Londynie) oraz w Niemczech (we Frankfurcie).

Zobacz również:

• Cyfrowa transformacja z AI - co nowego na Google Cloud Next 24
• Nvidia odtworzyła całą planetę. Teraz wykorzysta jej cyfrowego bliźniaka do dokładnego prognozowania pogody
• Mozilla stworzyła nową usługę, która usuwa nasze wrażliwe dane z internetu

IBM twierdzi, że obecnie jego globalna sieć ma przepustowość rzędu 2600 Gb/s, przesyłając dane między poszczególnymi centrami danych i hubami PoP (Point of Presence). Z kolei huby PoP wymieniają dane z internetem z niewiele mniejszą szybkością (2500 Gb/s).

IBM wzmacnia swoje chmurowe usługi w chwili, gdy popyt na nie gwałtownie rośnie. Jak donosi firma analityczna Gartner, popyt na tego rodzaju usługi wzrośnie w 2018 roku (w porównaniu z poprzednim rokiem) o 21.4% , a ich wartość zamknie się kwotą 186,4 mld USD (w 2017 roku było to 153,5 mld USD).

Jeśli chodzi o IBM, to przychody tej korporacji z tego tytułu w ostatnich 12 miesiącach wyniosły 17,7 mld USD (porównując rok do roku wzrost o 22%). To dużo biorąc pod uwagę fakt, że w tym roku je przychody IBM ze sprzedaży wszystkich produktów mają wynieść 81 mld USD).