Niedawno zostałem okolicznościami potraktowany, aby zostać użytkownikiem środowiska programistycznego w wersji darmowej. Pakiet jest darmowy na czas nieokreślony pod warunkiem zarejestrowania się za pomocą serwisu online. Niby sprawa prosta. Podajesz e-mail, hasło, a system wysyła kod autoryzujący. Starania rozpocząłem koło godziny 15. Niestety, serwer docelowy co i rusz się zawieszał, a to po podaniu kodu autoryzującego, a to jeszcze przed jego wysłaniem. Skłonny byłem podejrzewać, że u mnie coś jest nie tak, gdyby nie pojawiający się od czasu do czasu pomiędzy zawieszeniami komunikat, że serwis jest chwilowo niedostępny z powodów technicznych. Widać ktoś w centrali potykał się o kabel i rozłączało. Albo też tamtejszy ABI stwierdził nagle, że procedury są niedopracowane i zamknął wszystko na klucz. Żarty żartami, ale zdarzali się u nas domorośli ABI, których inwencja pozwalała jedynie na tyle, aby wymusić w małej firmie zakup sejfu do przechowywania koperty z hasłem. A najchętniej zamknęliby wszystko na cztery spusty i odebrali każdemu dostęp do czegokolwiek, bo wiadomo przecież, że wtedy jest najbezpieczniej.

Próbując założyć konto, które nie chce się założyć, masz zszargane nerwy i czas między kolejnymi podejściami. Poświęciłem więc go na jeszcze bardziej dobijające zajęcie, czyli pomoc w wypełnieniu formularzy stanowiących podstawę do uzyskania środków unijnych w jakiejś nieprzytłaczającej kwocie. Akurat wpadł do mnie mikroprzedsiębiorca, któremu zachciało się pozyskać poprzez urząd pracy fundusze na udział w kursach doszkalających. Mówiło się, że za komuny była biurokracja, którą często nawet jawnie piętnowano w mediach. Wtedy się mówiło, a teraz jest. Po dwóch godzinach studiowania formularzy i wytycznych do ich wypełnienia zorientowałem się, że coś jest nie tak i dopiero ów starający się upewnił mnie, że to jednak on występuje o dofinansowanie jako uczestnik szkoleń, a nie ich organizator. Ze stosu papierów wynikało wręcz odwrotnie, bo trzeba było podać koszty organizacyjno-administracyjne, wynagrodzenie kadry prowadzącej i inne szczegóły finansowe, których jednostka przeprowadzająca szkolenia nie chciała zbyt chętnie ujawnić. Może i formularze dobre, tylko akurat nie do tej sprawy. Tyle że innych brak.

W międzyczasie kontynuowałem próby aktywacji konta, co przyniosło pozytywny rezultat około północy. Przypatruję się temu i stwierdzam, że jeśli to wszystko jest uznawane obecnie za normę, to nie jest to chyba normalne.