LiquiDATA, technologia która zmienia dyski w ciecz [zdjęcia]
- Monika Tomkiewicz,
- 17.11.2011, godz. 12:49
Polscy naukowcy opracowali innowacyjną technologię chemicznego niszczenia nośników danych. LiquiDATA zamienia dyski twarde w ciecz. Technologia dostępna jest w Mobilnym Centrum Utylizacji Danych - samochodzie laboratorium, który rozpuszcza dyski w miejscu wskazanym przez klienta.
Niszczenie danych jest monitorowane i nagrywane na kilkunastu kamerach, pracownicy mają specjalne kombinezony pozbawione kieszeni i zakamarków, w które można by schować dysk, a kluczowe elementy wyposażenia są przezroczyste. Efekt jest widoczny gołym okiem - dysk rozpuszcza się w ciecz, nie ma więc wątpliwości, że dane zostały skutecznie zniszczone. Przed właściwą utylizacją z urządzenia odzyskiwane są wszystkie elementy nadające się do wtórnego wykorzystania, natomiast sam nośnik w czasie specjalnej reakcji chemicznej zostaje rozpuszczony do postaci ekologicznej cieczy, która następnie może być wykorzystana w oczyszczalni ścieków w celu wykorzystania jej przy oczyszczaniu innych ścieków lub przy produkcji aluminium. Technologia dostępna jest w tzw. Mobilnym Centrum Utylizacji Danych, czyli specjalnie przystosowanym samochodzie-laboratorium, umożliwiającym utylizację nośników w dowolnej lokalizacji wskazanej przez klienta. Tego rodzaju niszczenia mogą zostać poddane dyski twarde, dyski optyczne, dyski hybrydowe i SSD, pamięci krzemowe, taśmy streamerów, taśmy video, dyskietki itp. Warto wspomnieć, że technologia LiquiDATA została opracowana przez polskich naukowców ppłk dr inż. Waldemara Maliszewskiego, płk mgr inż. Kazimierza Szyszkę i Rafała Iwańca.
ETAPY PROCESU UTYLIZACJI
- Przyjazd do Klienta z Mobilnym Centrum Utylizacji Danych.
- Spisanie odpowiednich protokołów przekazania zawierających markę nośnika, jego pojemność i numer seryjny.
- Przygotowanie nośników do procesu utylizacji (demontaż talerzy, segregacja i odzysk surowców wtórnych). Wstępne mechaniczne rozdrobnienie (wiórowanie) nośników zgodnie z normą DIN 32757 (klasa tajności 4), ponieważ im mniejsze wiórki, tym proces ich utylizacji przebiega szybciej.
- Chemiczna utylizacja nośników w reaktorze nr 1 (środowisko alkaliczne, pozostałościami po zakończeniu reakcji są: sole glinu oraz nierozpuszczone ferryty). Chemiczna utylizacja nośników w reaktorze nr 2 (środowisko silnie kwaśne, pozostałościami po zakończeniu reakcji są chlorki oraz azotany)
- Zabezpieczenie instalacji utylizującej oraz ścieków.
- Sporządzenie kompletnej dokumentacji zawierającej wykazy nośników, protokoły odbioru przeprowadzonej utylizacji i ewentualne nagrania z przebiegu procesu utylizacji, a także wystawienie certyfikatów zniszczenia, umożliwiających wykreślenie nośników z ewidencji.
- Transport produktu końcowego reakcji do oczyszczalni.