Wzorem dla polskiego systemu łączności może być fiński system ERC budowany na początku lat 90. W systemie ERC firma EADS zintegrowała wykorzystanie systemu VIVRE - dyspozytorskiej łączności radiowej TETRA. Technicznie i organizacyjnie na podobnych zasadach zorganizowano przynajmniej kilkanaście przedsięwzięć, w tym obsługę olimpiady w Chinach w 2008 r., odbudowę systemu zarządzania kryzysowego w Tajlandii po zniszczeniach tsunami, BOSNET w Niemczech, RAKEL w Szwecji. Zintegrowano obsługę numeru alarmowego 112 i zarządzanie zdarzeniami różnego typu (C4) oraz radiową sieć TETRA. W tym celu utworzono agencję rządową, która jest niezależna od policji i straży pożarnej, ale podlega Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Ministrowi Zdrowia i Spraw Społecznych. W systemie zorganizowano sieć zdolnych do niezależnej pracy, ale mogących się wzajemnie wspomagać i zastępować 15 regionalnych centrów reagowania ratunkowego (ERC). System jest całkowicie redundantny. Centra powiadamiania ratunkowego to obiekty umocnione i zabezpieczone w sposób zapewniający ciągłość działania w sytuacjach szczególnych zagrożeń, nawet tak nietypowych w fińskich warunkach jak trzęsienia ziemi. Zasoby teleinformatyczne są zdolne do pracy w warunkach skrajnych przeciążeń. System pełni rolę wspomagającą technicznie działanie niezależnych służb ratunkowych: straży pożarnej, policji, pogotowia ratunkowego, służb socjalnych, mediów, służb zarządzania kryzysowego. System obsługuje również sieci monitoringu wizyjnego w miastach, czujniki alarmowe. Jest wyposażony w narzędzia analityczne i dostarcza statystyk zaistniałych zdarzeń.

Szwedzki operator numeru 112 - SOS Alarm - został utworzony w roku 1972. Integratorem systemu jest Ericsson. Od 1984 r. wprowadzono w Szwecji numer 112. SOS Alarm to spółka skarbu państwa (50%), samorządów lokalnych (25%) i samorządów miejskich (25%). Operator zatrudnia 250 dyspozytorów.

Służby ratownicze w Szwecji (straż pożarna, pogotowie) mają własne systemy wspomagania dowodzenia, ale nie są one obciążone przyjmowaniem i analizą zgłoszeń. Za działania te odpowiedzialny jest SOS Alarm, który jest pierwszym kontaktem dla społeczeństwa.

SOS Alarm zorganizowano w 16 centrach powiadamiania dla całego kraju. Obsługują one około 3,5 mln połączeń rocznie. Centra powiadamiania są zdublowane - uszkodzenie lub przeciążenie któregoś z centrów koordynacji powoduje automatyczne przełączanie wywołań do innego sprawnego centrum. Pomimo działania na odległość, każde z nich jest w stanie utrzymywać kontakty ze wszystkimi właściwymi służbami. System jest całkowicie redundantny - gdy zwiększa się liczba zgłoszeń w jakimś obszarze, zwiększa się liczbę dyspozytorów. SOS zatrudnia 825 pracowników, z czego 650 stanowią dyspozytorzy.

Oprócz funkcji centrum powiadamiania SOS Alarm prowadzi też działalność częściowo komercyjną, obsługując systemy czujek alarmowych, systemy monitoringu wizyjnego, a także usługi doradcze w tym zakresie.

Centra powiadamiania 112 spełniają podwyższone normy bezpieczeństwa. Tam gdzie jest to możliwe, są umieszczone we wzmocnionych budowlach - np. w Sztokholmie jest to hala byłego schronu atomowego. Obiekty te służą dodatkowo jako centra kryzysowe, a w większych miastach jako dyspozytornie karetek.

Roczne przychody z dotacji budżetowych i działalności komercyjnej wynoszą ok. 80 mln euro.