Zasadnicza zmiana optyki

Ostatnie dziesięć lat w informatyce stanowiło prawdziwą epokę. Skok, jaki podczas niej nastąpił, nie byłby możliwy bez jakościowej zmiany narzędzi stosowanych do tworzenia systemów informatycznych.

Ostatnie dziesięć lat w informatyce stanowiło prawdziwą epokę. Skok, jaki podczas niej nastąpił, nie byłby możliwy bez jakościowej zmiany narzędzi stosowanych do tworzenia systemów informatycznych.

Pod koniec lat osiemdziesiątych podstawowym narzędziem informatycznym był kompilator wybranego języka programowania. Najbardziej popularnymi językami programowania były wtedy COBOL, Fortran, Clipper i C.

Wzrost złożoności tworzonych systemów informatycznych doprowadził z jednej strony do zmiany języków i środowisk programistycznych, z drugiej zaś przesunął akcenty na fazę analizy i projektowania. Na początku lat dziewięćdziesiątych ukazały się, klasyczne już dziś, publikacje na temat technologii obiektowej. Spowodowało to jej gwałtowny rozwój, jednocześnie dało zespołom metodyki obiektowe, pozwalające na szczegółowe zaplanowanie systemu przed jego zaprogramowaniem. Popularne stały się obiektowe języki programowania, jak C++ i Java, które umożliwiają sprawne i szybkie implementowanie tego, co wcześniej zostało zaprojektowane.

Projektować lepiej

Wzrosło znaczenie narzędzi CASE. Pozwoliły one zaoszczędzić czas poświęcany na najbardziej uciążliwe fazy procesu rozwijania oprogramowania. Jednocześnie poprawiły dokumentację projektową i usprawniły współpracę w zespołach. Wymusiły też poniekąd krystalizację ról uczestników projektu informatycznego (menedżer, analityk, projektant, programista).

Całkowitą nowością, związaną z zasadniczymi zmianami w komunikacji z użytkownikiem, są narzędzia RAD (Rapid Application Development). Dzięki nim nawet osoby, nie posiadające wielkiego doświadczenia i kierunkowego wykształcenia, mogą przygotowywać proste aplikacje w bardzo krótkim czasie.

Wzrastające wymagania biznesowe i rosnąca ilość danych, które są obsługiwane przez systemy informatyczne, wymusiły znaczną poprawę technologii baz danych. Fundamentalne prace naukowe z dziedziny modelu relacyjnego, wykonane w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, wreszcie znalazły dojrzałe, komercyjne zastosowania. Współczesne relacyjne systemy zarządzania bazami danych są wydajne, skalowalne, niezawodne, proste w programowaniu i eksploatacji oraz niezależne od języka programowania i platformy sprzętowej. Znakomicie ułatwia to przystosowanie uniwersalnych rozwiązań do konkretnego zastosowania biznesowego.

Twórczy kryzys

Piętą achillesową narzędzi informatycznych nadal pozostaje jakość przygotowywanych systemów. Kryzys inżynierii oprogramowania, którego początek datuje się na połowę lat siedemdziesiątych, trwa. Nie istnieją sposoby postępowania ani standardy, które gwarantowałyby przygotowanie zamierzonych rozwiązań, we wskazanym czasie, przy z góry określonych kosztach. Informatyka nadal pozostaje tu w tyle za innymi dziedzinami inżynierii.

Szerokiego zastosowania nie znalazły dwie technologie, z którymi w latach osiemdziesiątych wiązano wielkie nadzieje. Sztuczna inteligencja wciąż jest domeną naukowców i wąskich, niszowych zastosowań. Nie sprawdziły się wizje o wszechobecnych w roku 2000 "mózgach elektronowych". Zawiodły także formalne metody programowania, które miały być remedium na problemy jakości systemów informatycznych.

Patrząc ogólnie, wszystkie te zmiany są elementami fundamentalnego przełomu w informatyce. Niegdyś w inżynierii systemów informatycznych najważniejsze było to, co maszyna może zrobić, i do tego dostosowywano rozwiązanie. Dziś maszyny potrafią zrobić tak wiele, że informatycy przede wszystkim kierują się potrzebami organizacji i ludzi, starając się zaspokoić je za pomocą programów. To zasadnicze odwrócenie optyki jest kluczową zmianą w dziedzinie narzędzi informatycznych.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200