Wysoka dostępność w sieciach bezprzewodowych oznacza obecnie pokrycie bezprzewodowym zasięgiem wyznaczonego obszaru z kilku niezależnych źródeł (punktów dostępowych), zapewnienie redundancji istotnych elementów infrastruktury oraz wdrożenie aktywnego monitorowania, w celu automatycznego wykrywania usterek i migracji użytkowników.

Warto pamiętać o realizacji HA także na styku sieci przewodowej i bezprzewodowej, ponieważ właśnie to połączenie jest istotne z punktu widzenia stałego dostępu do usług sieciowych.

Jak połączyć infrastrukturę przewodową z bezprzewodową?

Niezależnie od wybranego typu wdrożenia infrastruktury bezprzewodowej, zawsze co najmniej jeden z jej elementów będzie połączony z infrastrukturą przewodową. Urządzeniem bezprzewodowym przyłączonym do infrastruktury przewodowej będzie punkt dostępowy lub kontroler sieci bezprzewodowej. Narzędzie po stronie przewodowej to przeważnie przełącznik sieciowy warstwy dystrybucji.

Kontroler sieci bezprzewodowej lub punkt dostępowy można wyposażyć w więcej niż jedno połączenie fizyczne do sieci przewodowej. Gdy urządzenie sieciowe ma dwa lub więcej interfejsów, przeważnie możemy je tak skonfigurować, żeby jeden z nich był podstawowym interfejsem, a drugi zapasowym. Jeśli główne połączenie zawiedzie, ruch zostanie skierowany przez aktywne połączenie zapasowe. W najprostszej wersji tego mechanizmu, urządzenie bezprzewodowe jest połączone z przełącznikiem za pomocą dwóch portów.

Rzadziej spotykaną metodą jest balansowanie obciążeniem (load balancing) dla aktywnych interfejsów sieciowych. Wówczas ruch jest rozdzielany między kilka fizycznych portów. Interfejsy kontrolera lub punktów dostępowych są przyłączane do sieci za pomocą protokołu agregacji łącza. System dynamicznie wykrywa awarię danego połączenia i, w razie jej wystąpienia, kieruje ruch wyłącznie na aktywne interfejsy.

Nowe wdrożenia bardzo często wykorzystują połączenia kontrolera do kilku niezależnych przełączników. Taka konfiguracja zapewnia jeszcze wyższy poziom redundancji połączeń między infrastrukturą bezprzewodową a przewodową. W opisanej konfiguracji podstawowy interfejs urządzenia bezprzewodowego jest przyłączony do pierwszego przełącznika, natomiast zapasowy - do kolejnego przełącznika warstwy dystrybucyjnej. Oba przełączniki znajdują się we wspólnej sieci dystrybucyjnej, zapewniając całkowitą redundancję dostępu z poziomu infrastruktury bezprzewodowej do infrastruktury przewodowej. Do poprawnej obsługi takiego połączenia niezbędne okaże się zastosowanie mechanizmów STP (Spanning Tree Protocol).