Chociaż komunikacja poprzez Internet ma prawdziwie globalny zasięg, to bardzo często użytkownicy spoza obszaru języka angielskiego nie mogą nawet wysłać poczty elektronicznej w swym ojczystym języku, gdyż albo brakuje własćiwych dla niego znaków diakrytycznych, albo mają istotnie odmienny od łacińskiego alfabet. Dla zaradzenia tej językowej dyskryminacji rząd kanadyjski zgodził się na sfinansowanie oprogramowania, które ma dać francuskojęzycznym obywatelom identyczny komfort pracy pod Internetem, jaki mają jego angielskojęzyczni współobywatele. Dotychczas komunikaty pisane z użyciem francuskich liter, często docierają do adresatów niekompletne, pozbawione rozróżnień istotnych dla tego języka.

Plan rządu kanadyjskiego przewiduje, że do kwietnia 1995 r. kosztem 1,5 mln kanadyjskich dolarów projekt określany mianem Internet en Francais przyniesie rezultat w postaci oprogramowania zapewniającego kompletną obsługę francuskiego zestawu znaków w komunikacji przez Internet. Wykonania tej części projektu podjął się rząd prowincji Quebec, który - mówiąc oględnie - jwst szczególnie wyczulony na kwestię równego traktowania języków.

Internet en Francais jest pierwszym etapem większego przedsięwzięcia o nazwie WorldNet, które stawia sobie za cel implementację zestawu znaków dla wszystkich języków. W ramach WorldNet przewiduje się opracowanie standardu o nazwie Internet Language eXtension (ILX). ILX wzbogaci istniejący protokół Multipurpose Internet Mail Extension (MIME) o wielojęzyczne specyfikacje i oparty będzie na 16-bitowym standardzie kodowania znaków zwanym Unicode, umożliwiającym w przeciwieństwie do 7-bitowego ASCII na tak istotne poszerzenie repertuaru zestawów znaków reprezentowanych w Internecie, jakie zakłada projekt WorldNet.