Przełączniki KVM (Keyboard Video Mouse) pozwalają na dostęp do wielu serwerów z wykorzystaniem jednego monitora, klawiatury i myszy. W najprostszych i chyba już rzadko stosowanych KVM-ach, by wybrać serwer, trzeba mechanicznie zmienić pozycję przełącznika. W nieco lepszych można już skorzystać z przycisków na urządzeniu bądź wybrać na klawiaturze odpowiednią kombinację klawiszy (tzw. hotkeys), ale i tu dostęp do serwerów wymaga fizycznej obecności w serwerowni. Przydałaby się jednak możliwość sięgnięcia zdalnie tam, gdzie terminal nie sięga, np. do BIOS-u, możliwości zimnych restartów serwera, czy może nawet uruchomienia go z płyty startowej, która niekoniecznie musi być w napędzie serwera.

Pozwoliłoby to niewątpliwie ograniczyć liczbę wizyt w centrach danych, a co za tym idzie, oszczędzić czas i pieniądze z tym związane.

Do testów trafiły do nas trzy urządzenia KVM pozwalające na zdalny dostęp do serwerów.

Raritan Dominion KX2-416 - zapasowe bezpieczeństwo

Przełącznik KX2-416 firmy Raritan wzbudza zaufanie dwoma redundantnymi zasilaczami.

Również redundantne są interfejsy sieciowe (gigabitowe). Po rozpakowaniu i podłączeniu urządzenie będzie dostępne pod adresem IP 192.168.0.192. Możemy też je skonfigurować przypinając do niego klawiaturę, myszkę i monitor. Należy pochwalić producenta za to, że zarówno na konsoli, jak i przez wbudowany serwer WWW urządzeniem zarządza się za pomocą niemal identycznego interfejsu graficznego, choć z oczywistych przyczyn niektóre opcje (np. factory reset) dostępne są tylko bezpośrednio na konsoli, a niektóre (np. wirtualne media) tylko zdalnie. Do zdalnej pracy z przełącznikiem wymagane jest środowisko JAVA (JRE). Możemy korzystać z lokalnej bazy użytkowników, ale też z zewnętrznych baz, takich jak RADIUS czy LDAP (w tym Active Directory). Do każdego portu przełącznika możemy poszczególnym grupom użytkowników udzielić bądź zabronić dostępu lub dać wyłącznie możliwość podglądu serwera, dodatkowo możemy też regulować dostęp do wirtualnych zasobów.

Niezwykle cenną z punktu widzenia zdalnego zarządzania serwerami jest możliwość mapowania wirtualnych mediów i dość starannie się jej przyjrzeliśmy. Urządzenie umożliwia mapowanie obrazów ISO bądź napędów CD i DVD, a także dysków komputera użytkownika. Takie wirtualne zasoby zachowują się (prawie) jak przyłączone do serwera za pomocą USB. Możemy też zmapować do dwudziestu obrazów ISO bezpośrednio do przełącznika, co znacznie przyspieszy do nich dostęp, bo połączenie z nimi będzie realizowane nie po łączu, z którego korzysta administrator, a w tej samej lokalnej sieci. Drobnym niedopatrzeniem producenta jest brak możliwości "zaszycia" uprawnień do takiej biblioteki obrazów płyt, co powoduje, że przy każdej próbie podłączenia takiego zasobu w trakcie sesji KVM musimy zautoryzować się na serwerze, na którym znajduje się plik ISO.

W trakcie testów nie mieliśmy żadnych problemów z korzystaniem z wirtualnych zasobów z poziomu systemu operacyjnego, okazało się jednak, że opcja nie do końca jest kompatybilna z platformą serwerową, na której przeprowadzaliśmy testy (Intel SE750BR2). Jak prezentujemy na zrzucie ekranu, wirtualne napędy były widoczne pod BIOS-em, ale serwer nie potrafił z nich wystartować, choć startował z tej samej płyty umieszczonej w zewnętrznym napędzie DVD przypiętym bezpośrednio do USB do serwera. Sprawdziliśmy, czy da się uruchomić z wirtualnego napędu inny serwer i tym razem nie było z tym najmniejszych problemów. Urządzenie oferuje wiele trybów obsługi myszy i praktycznie w każdym z nich łatwo było nad nią zapanować. Oczywiście w trakcie zdalnej sesji KVM nie możemy po prostu wcisnąć CTRL+ALT+DEL, by aplikacja przesłała ją do zdalnego serwera. Służą do tego celu makra klawiaturowe. Przełącznik Raritana jest wyposażony w zestaw predefiniowanych makr, dodatkowo możemy definiować własne kombinacje klawiszy.

Po dokupieniu zarządzalnej listwy zasilającej (8-portowa kosztuje 458 euro) będziemy mogli również wygodnie zarządzać zasilaniem przyłączonych do niej serwerów z menu przełącznika KVM. Najtańszy z przełączników DKX116 (16 portów, 1 użytkownik lokalny + jeden zdalny) kosztuje nieco ponad 2800 euro. Testowany model pozwalający na cztery jednoczesne sesje zdalne to koszt rzędu 5700 euro. Dostępne są wersje 16-, 32- i 64-portowe umożliwiające jednoczesną pracę 1, 2 lub 4 użytkowników. Do tego jeszcze potrzebujemy modułów DCIM w cenie 88 euro sztuka. Moduł z USB (niezbędny do korzystania z virtual media) kosztuje 120 euro. Urządzenia zarządzane przez port szeregowy możemy kontrolować za pomocą modułów P2CIM-SER-EU (w cenie 132 euro) bądź, jeśli mamy więcej tego typu urządzeń, inwestując w przełącznik serii SX.

Avocent DSR 2035 - wiele nadziei na przyszłość

Avocent w przełączniku DSR 2035 nie zaproponował redundantnego zasilania, ale podobnie jak Raritan zadbał o dwa gigabitowe interfejsy sieciowe. Przełącznik DSR 2035 jest dostarczany z wyzerowanym adresem IP, więc by móc korzystać z niego w sieci, musimy połączyć się przez port szeregowy i skonfigurować ustawienia sieciowe.

Drugim sposobem na nadanie przełącznikowi adresu IP jest skorzystanie z opcji wykrywania urządzeń oprogramowania DSView. Wówczas namierzy ono nam urządzenie i nada wskazany przez nas adres. Podobnie jak Raritan Avocent do pracy potrzebuje środowiska uruchomieniowego JAVA, ale tu jest ono niezbędne dopiero do zestawiania sesji z przyłączonymi do portów urządzenia serwerami. Samym przełącznikiem możemy zarządzać z klienta WWW bez zainstalowanego JRE. W wersji firmware, z którą otrzymaliśmy urządzenie (3.4.0.11), możliwe jest korzystanie wyłącznie z lokalnej bazy użytkowników i brakuje wsparcia dla wirtualnych mediów (sam sprzęt je wspiera). Zależało nam na korzystaniu z Active Directory i mapowaniu do serwerów wirtualnych urządzeń, zainstalowaliśmy więc kosztujące 2250 euro oprogramowanie DSView.