UDDI to inicjatywa firm IBM, Microsoft i Ariba, zmierzająca do ułatwienia współpracy handlowej w Internecie. Dostawcy usług Web będą rejestrować swoją ofertę w repozytorium, z którego inne firmy będą czerpały informacje o potencjalnych partnerach handlowych.

Specyfikacja UDDI (Universal Discovery Description and Integration) określa sposób, w jaki firmy mogą publikować informacje o oferowanych usługach Web (Web Services) i jak inni przedsiębiorcy mogą z nich korzystać za pośrednictwem swoich systemów informatycznych. Zdaniem wielu analityków rynku, inicjatywa firm: IBM, Microsoft i Ariba, przedstawiona na początku września br., to dotąd najpoważniejsza próba opracowania platformy współpracy przedsiębiorstw w Internecie.

Samoobsługa

Twórcy UDDI określają usługami Web te usługi, do których można uzyskać dostęp za pośrednictwem Internetu. Może to być internetowy system składania zamówień powiązany z wewnętrznym ERP, a także usługi pozwalające sprawdzić stan konta w banku czy obliczyć koszt transportu przesyłki w zależności od jej wagi. Usługi Web są podstawą elektronicznego handlu w relacjach B2B (business to business). Zastępują tradycyjne sposoby komunikacji - telefon, faks czy nawet e-mail, wymagające każdorazowo interwencji pracownika firmy usługowej.

Przeznaczeniem UDDI nie jest jak w przypadku technologii BizTalk ułatwienie współpracy między firmami, polegające na połączeniu systemów informatycznych, translacji dokumentów elektronicznych czy organizacji infrastruktury niezbędnej do przesłania informacji pomiędzy różnymi konfiguracjami sprzętowymi. W BizTalk założono, że obie strony znają własne systemy i chcą usprawnić istniejący obieg dokumentów. Tymczasem cel UDDI jest inny. Koncepcja ta sprowadza się do ogłaszania usług Web w taki sposób, by każdy zainteresowany przedsiębiorca nimi miał dostęp do ich specyfikacji i mógł z nich skorzystać.

Poszukiwania partnera

Specyfikację UDDI można podzielić na 4 główne kategorie: mechanizmy wyszukiwania, narzędzia do odczytywania interfejsu danej usługi Web, elementy związane z publikowaniem informacji i sposób wywoływania poszczególnych usług.

Między tradycyjnymi wyszukiwarkami internetowymi a tym, co zapewnia UDDI, istnieje zasadnicza różnica. Wyszukiwarki internetowe samodzielnie analizują zawartości witryn WWW i indeksują zasoby na podstawie słów kluczowych czy analizowania składni treści tekstu na stronach. To, czy w wyszukiwarce znajdzie się informacja o wszystkich elementach witryny, zależy od wielu czynników, np. jak strona została skonstruowana, czy słowa kluczowe zostały dobrane w odpowiedni sposób i czy wyszukiwarka mogła przeanalizować całą witrynę. To powoduje, że informacje zaindeksowane przez wyszukiwarkę szybko stają się nieaktualne, o czym może świadczyć niski odsetek prawidłowych odsyłaczy z dowolnej wyszukiwarki internetowej. Jeżeli firma zaktualizuje swoją witrynę, to nie istnieje efektywny sposób uaktualnienia informacji w indeksach - trzeba czekać, aż wyszukiwarka ponownie poindeksuje zawartość serwisu internetowego.

Mechanizm wyszukiwania UDDI opiera się na innych zasadach. Dostawca usługi Web publikuje informacje o sobie w specjalnym repozytorium. Usługa nie jest na sztywno przypisana jednej ustalonej taksonomii. W UDDI założono, że opis usługi może być związany z wieloma systemami klasyfikacyjnymi. Obecnie w specyfikacji zaproponowano trzy sposoby katalogowania usług: wg katalogu NAICS (standard rządu USA), na podstawie specyfikacji produkt/usługa UN/SPSC i wg położenia geograficznego.

Mechanizm publikowania zorganizowano w ten sposób, by firma oferująca usługi nie musiała czekać aż wyszukiwarka poindeksuje zawartość jej witryny WWW i określi, co znajduje się w indeksie. UDDI przewiduje specjalny interfejs API, pozwalający automatycznie publikować informacje o usługach, usuwać je lub modyfikować pewne ich parametry. Rejestracja jest zabezpieczona i tylko publikujący może zmieniać informacje o swoich usługach.

Zazwyczaj w relacjach B2B wyszukanie firmy to pierwszy, najłatwiejszy etap kontaktów. Następnie obie strony muszą poświęcić wiele czasu, by przekazać sobie niezbędne interfejsy i szczegóły techniczne używanych systemów informatycznych, np. w jaki sposób ma być składane zamówienie. UDDI pozwala, by firma dokładnie wyspecyfikowała interfejs i opublikowała go w ogólnodostępnym repozytorium. W ten sposób firma poszukująca kooperanta, nie traci czasu na uzgadnianie szczegółów koniecznych do nawiązania współpracy - wszystkie niezbędne informacje techniczne znajdują się w repozytorium.

Interfejs API służący do wyszukiwania ofert posługuje się językiem zapytań opartym na XML. Można przeglądać usługi wg określonej klasyfikacji lub kryterium. Można zadać pytanie, którego odpowiedzią będą informacje o wszystkich usługach transportowych działających na danym terenie i o takich, które udostępniają wstępne przeliczenie kosztów przesyłki.

Repozytorium

Struktura repozytorium UDDI również opiera się na XML. Element business- Entity określa informacje, które są umieszczane w różnych bazach yellow pages. Zawierają one dane o firmie, jej działalności, lokalizacji itd.

Z elementem businessEntity może być związany jeden lub więcej elementów businessService. Ten element określa konkretną grupę usług Web, np. usługi związane z logistyką czy sprzedażą. Na poziomie businessService może być także dokładna charakterystyka danej grupy, np. region, w ramach którego dostawa określonego towaru odbywa się bezpłatnie.

W każdym z elementów businessService znajduje się jeden lub więcej elementów bindingTemplate, określających sposób, w jaki należy połączyć się z konkretną usługą Web. BindingTemplate można traktować jako adres, pod którym znajduje się ta usługa. Szczegóły interfejsu określa element tModel.

Wyszukiwarka oparta na UDDI może przekazać tylko te elementy, które posługują się określonym interfejsem tModel. W ten sposób niejako automatycznie będzie wymuszana standaryzacja. Jeżeli firma udostępni swoją specyfikację interfejsu składania zamówień, to inne - chcąc pozostać konkurencyjne - będą implementować ten sam model.

Standardy

UDDI to w rzeczywistości zbiór API, które pozwalają na manipulowanie repozytorium: dodawanie informacji, wyszukiwanie elementów i uzyskiwanie interfejsów niezbędnych do połączenia obu stron transakcji. API zostaną wbudowywane do aplikacji, np. IBM zamierza włączyć je do pakietu WebSphere, Microsoft - do swoich aplikacji serwerowych.

UDDI ma być standardem otwartym. Komunikacja opiera się na protokole HTTP. Dzięki temu unika się problemów związanych z koniecznością otwierania dodatkowych portów na firmowych firewallach. Przesyłane dokumenty są zakodowane w XML. Programiści uzyskują więc dostęp do szerokiej gamy produktów i interfejsów, umożliwiających manipulowanie dokumentem. Do wywoływania usług sieciowych jest przeznaczony SOAP, będący protokołem opartym na HTTP, pozwalający na zdalne wywoływanie metod udostępnionych przez usługi Web. SOAP dostarcza wszystkie niezbędne informacje związane z przekazywaniem parametrów i zwracaniem wyniku funkcji.

Podstawowy problem związany z komunikacją B2B wynika z tego, że łącza internetowe nie są pewnym medium transmisyjnym. Znaczna część kodu istniejących systemów dotyczy obsługi szczególnych przypadków - w tym awarii transmisji. UDDI definiuje sposób postępowania w razie awarii. Wtedy informacje związane z bindingTemplate i tModel są odświeżane na podsta- wie bieżącej zawartości repozytorium. Jeżeli się różnią, wywołanie jest pow- tarzane aż do skutku. W ten sposób repozytorium niejako potwierdza stan danej usługi.

Kooperacja

Model współpracy firm z wykorzystaniem UDDI jest prosty. Najpierw firma publikuje informacje o swoich usługach Web. Następnie wyszukiwarki analizują repozytorium UDDI i przekazują klientowi informacje o firmie i jej usługach, które w największym stopniu od-powiadają treści pytania. Później klient odczytuje dokładną specyfikację tModel poszukiwanej usługi. W takim modelu klient nie musi być ściśle związany z usługodawcą - bez problemu może znaleźć inną firmę, która świadczy zbliżone usługi. Co najważniejsze, aby nawiązać współpracę, firmy nie muszą dokonywać zmian w systemach informatycznych.