Standard IEEE 802.16m (znany również jako WirelessMAN-Advanced lub WiMAX-2) został opracowany kilka lat po pojawieniu się pierwszego standardu WiMAX, oznaczonego symbolem 802.16e. Prace nad specyfikacją 802.16m trwały blisko cztery lata. To długo biorąc pod uwagę fakt, że wielu operatorów stawia obecnie na technologię LTE (Long-Term Evolution), podobną pod wieloma względami do technologii WiMAX, jednak wspieraną przez inną organizację zajmującą się ustalaniem standardów.

Nowa specyfikacja jest w pełni zgodna z 802.16e i oferuje większe przepustowości głównie dzięki zastosowaniu kilku nowatorskich technologii, z których najważniejszą jest MIMO (Multiple-In, Multiple Out), która pozwala przesyłać jednocześnie kilka strumieni danych.

Zobacz również:

• Arm standaryzuje chiplety

Pod koniec 2010 r. standard WiMAX (802.16e) odniósł spektakularny sukces, gdyż został uznany przez ITU (International Telecommunication Union) za standard 4G. Wcześniej ta sama organizacja stała na stanowisku, że nie jest to możliwe, przyznając jednocześnie taki statut standardowi LTE-Advanced.

Połączenia radiowe WiMAX2 będą obecnie rywalizować na rynku głównie z połączeniami LTE, a szczególnie z najnowszą wersją tej specyfikacji: LTE-Advanced. to technologia, która według najnowszych informacji będzie w stanie przesyłać dane drogą radiową z szybkością dochodzącą do 1 Gb/s.