Warunkiem pełnoprawnego uczestnictwa polskich firm w przetargach organizowanych przez NATO jest utworzenie Krajowego Informatycznego Systemu Kodyfikacyjnego.

Krajowy Informatyczny System Kodyfikacyjny ma być zgodny z NATO-wskim systemem NCS (NATO Codification System), zarządzanym przez Agencję ds. Eksploatacji i Zaopatrzenia NATO (NAMSA). Ma on doprowadzić do ujednolicenia uzbrojenia i sprzętu Sił Zbrojnych RP z ich odpowiednikami w armiach państw członkowskich NATO. Założenia systemu przygotowuje Grupa Organizacyjna Wojskowego Biura Kodyfikacyjnego. Przetarg na jego stworzenie powinien zostać ogłoszony jeszcze w tym roku.

Korzyścią przemawiającą za zaistnieniem polskich firm w systemie NCS jest np. to, że takich samych części można użyć w różnych systemach uzbrojenia. Dzięki NCS można dysponować także pełną informacją o dostępnych krajowych i NATO-wskich zasobach, przeprowadzić racjonalizację zarządzania, dzieląc zasoby na części zamienne i zasoby potrzebne do eksploatacji sprzętu, minimalizować problem dystrybucji części zamiennych podczas operacji wojennych. Przede wszystkim jednak system ten wprowadza standardowy język, ułatwiając kontakty techniczne między użytkownikami w różnych krajach NATO. Pozwala także łączyć zamówienia wielu użytkowników.

Oprócz przechowywania i przetwarzania danych, Krajowy Informatyczny System Kodyfikacyjny zapewni komputerowe wspomaganie procesu klasyfikacji i identyfikacji poprzez połączenie z nim kompleksowych procedur. Ma też umożliwiać wymianę danych z narodowymi biurami kodyfikacyjnymi innych członków NATO (NATO Codification Bureau - NCB) i z systemem pionu logistyki Ministerstwa Obrony Narodowej - LOGIS-BIK, który zawiera bazę indeksowo-kodową.

Jeśli rodzimy producent mundurów będzie chciał je szyć dla armii państw NATO, już na etapie podpisywania kontraktu musi ustalić, czy poszczególne półprodukty są uwidocznione w centralnej bazie NCS. W tym celu wysyła zgłoszenie kodyfikacyjne do NCB poprzez terminal dostępowy Kodyfikacyjnego Systemu Informatycznego. W NCB następuje weryfikacja. W przypadku braku numeru NSN (NATO Stock Number) danego wyrobu, przydziela je biuro konkretnego kraju. Na publikowanych przez NAMSA płytach CD-ROM NATO Master Cross Reference List znajduje się 16 mln numerów magazynowych produktów oferowanych przez 740 tys. firm. Baza ta jest podstawą właśnie tworzonego systemu wymiany danych magazynowych (The Logistics Stock Exchange).

Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Wyrobów Obronnych (KWO), które weszło w życie pod koniec stycznia 1999 r., określa, że Kod Klasyfikacji Zaopatrzenia, element unikalnego numeru zaopatrzeniowego NATO, ma 4-cyfrową strukturę kodu, której dwie pierwsze cyfry oznaczają grupę wyrobu, następne dwie - klasę wewnątrz danej grupy. Wyodrębniono 78 grup wyrobów z 636 klasami. Klasyfikacją KWO są objęte: surowce, półfabrykaty, wyroby finalne, a także zespoły i części do tych wyrobów, o ile występują one w obrocie i zaopatrzeniu służącemu obronności i bezpieczeństwu państwa.