Serwery w obiektywie kamer

O tym, że kamery są praktycznie nieodzowne dla zapewnienia bezpieczeństwa danych chyba nie musimy nikogo przekonywać. Już sama ich obecność podnosi poziom bezpieczeństwa, odstraszając intruzów, choć oczywiście niemniej ważne jest też to, co z ich pomocą można zobaczyć i zarejestrować.

Do rozstrzygnięcia pozostaje kwestia, czy zainwestować w tradycyjny system CCTV, czy też może w znacznie droższy, nowoczesny, oparty na kamerach IP?

Tradycyjny system wykorzystuje ustaloną liczbę kamer, z których każda jest połączona z multiplekserem (na ogół rejestratorem DVR, będącym jednocześnie multiplekserem) za pomocą oddzielnego kabla koncentrycznego, zaś możliwości przeszukiwania zarejestrowanego materiału są dość ograniczone. Infrastruktura oparta na kamerach IP będzie dużo prostsza - do ich połączenia wystarczy zwykły Ethernet Jeśli skorzystamy z urządzeń obsługujących PoE (Power over Ethernet), nie będziemy musieli oddzielnie zasilać kamer. Ten sam kabel wystarczy również do sterowania głowicami obrotowymi (PTZ), czy też do samego zarządzania kamerami. Rozbudowa systemów analogowych jest ograniczona liczbą portów w rejestratorze. Monitoring wykorzystujący kamery IP można rozpocząć już od jednej kamery i stopniowo go rozbudowywać o kolejne. Jeśli zajdzie potrzeba wyposażenia jakiegoś pomieszczenia w dodatkową kamerę, to dla klasycznego systemu konieczne będzie poprowadzenie koncentrycznego kabla od niej do rejestratora DVR, zaś dla kamer IP wystarczy rozgałęzić sieć za pomocą przełącznika sieciowego. Tam gdzie nie ma możliwości instalacji kabla Ethernet, można skorzystać z łączności bezprzewodowej.

Rozdzielczość obrazu i jego kodowanie

Rozdzielczość obrazu tradycyjnych kamer jest ograniczona do parametrów standardu PAL, czyli 720 x 576 pikseli, zaś matryce CCD, w które wyposażone są kamery IP, mogą odwzorować obraz nawet z megapikselową rozdzielczością. Dzięki możliwościom cyfrowego powiększania obrazu, możliwe będzie dostrzeżenie pierwotnie niezauważalnych szczegółów. Tu warto zaznaczyć, że do identyfikacji twarzy potrzebna jest rozdzielczość rzędu 100-400 pikseli na metr kwadratowy.

Obraz rejestrowany przez kamerę jest przesyłany po skompresowaniu (np. kodekiem H.234), dzięki czemu jego transmisja nie pochłania dużo pasma. Do zapisu obrazu analogowych kamer najczęściej używane są rejestratory DVR, zaś obraz z kamer IP jest zapisywany przez rejestrator sieciowy bądź bezpośrednio na macierzy iSCSI.

Co potrafią "zobaczyć" kamery

Wraz z upływem czasu spędzonego nad obrazem z kamer koncentracja operatora spada. Aby praca systemu była bardziej skuteczna, niezbędne są ułatwienia, sygnalizujące zdarzenia, na które warto zwrócić uwagę. W systemach analogowych pomagają w tym systemy detekcji ruchu, choć są one dość ograniczone i często ich nadmierna czułość i wyzwalanie fałszywych alarmów niepotrzebnie rozprasza uwagę operatora.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200