Ostatnio dużą karierę robi technologia polegająca na osadzaniu w stacjach pamięci masowych i macierzach dyskowych przełączników pracujących z szybkością 1 i 2 Gb/s (przewidzianą do połączeń Fibre Channel). Dzięki takiemu rozwiązaniu sieć SAN pracuje wydajnie i niezawodnie, a użytkownik może dodawać do stacji pamięci masowej kolejne dyski twarde bez obawy, że ucierpi na tym jej wydajność.

Wiele pamięci masowych pracuje, współużytkując magistralę, która obsługuje tzw. zaplecze urządzenia. W urządzeniach takich dane wymieniane między wszystkimi dyskami twardymi i stacjami pamięci taśmowych zbiegają się w jednym miejscu. Mamy więc do czynienia z pojedynczym punktem, którego awaria może unieruchomić całe urządzenie.

Zależnie od tego, jaki protokół wykorzystuje urządzenie SAN czy NAS (Fibre Channel, iSCSI lub IP), kontroler pamięci masowej konwertuje dane (obsługując w ten sposób komunikację między układem frontowym urządzenia i magistralą obsługującą zaplecze) za pomocą protokołu FC-AL (Fibre Channel Arbitrated Loop), zarządzającego współużytkowaną magistralą danych.

Nowa architektura

Każdy z pakietów krążących po klasycznej pętli arbitrażowej FC-AL musi przechodzić przez poszczególne urządzenia tworzące tę pętlę. Wszystkie urządzenia dodają opóźnienia i - co ważne - są pojedynczymi punktami awarii, co zmniejsza dostępność aplikacji SAN.

Pętlą FC-AL zarządzają kontrolery umieszczone w urządzeniach. To one ustalają, czy pętla jest wolna, a następnie wysyłają do stacji docelowej polecenia, które przygotowują grunt do transmitowania danych (zapisywanie danych lub odczyt danych). Układ obsługujący zaplecze urządzenia (współużytkowana magistrala danych) używa protokołu FC-AL, zapewniając każdemu dyskowi połączenie pracujące w trybie punkt-punkt.

Technologia osadzania przełączników wnosi nową jakość, ponieważ przełącznik znajduje się na jednym układzie scalonym, integrującym wiele elementów: krzyżową przełącznicę, układy szeregujące i deszeregujące dane oraz system diagnozujący pracę tego przełącznika.

Stacje pamięci masowej to pojedyncze obudowy, w których znajdują się dyski twarde (system znany pod nazwą JBOD, czyli Just a Bunch Of Disks). Do tej pory producenci rzadko osadzali przełączniki w stacjach JBOD, ponieważ stopień integracji poszczególnych elementów pozostawiał wiele do życzenia i były problemy z zasilaniem czy wydzielanym ciepłem (nie mówiąc już o tym, że cena urządzenia rosła). Obecnie coraz więcej stacji JBOD zawiera przełączniki, dlatego powinny nosić nazwę SBOD (Switched Bunch of Disks).

W stacjach SBOD ustalanie połączeń odbywa się bardzo szybko i redukuje opóźnienia. Gdy stacja inicjująca przejmuje kontrolę nad połączeniem, komunikuje się szybko ze stacją docelową i zaczyna natychmiast wymieniać z nią dane. Stacja inicjująca i stacja docelowa wymieniają dane w trybie punkt-punkt. W tym samym czasie inne stacje mogą nawiązywać ze sobą równoczesne połączenia również w trybie punkt-punkt.

Urządzenia z osadzonymi przełącznikami pracują niezawodnie, zwiększają niezawodność pracy sieci SAN i ułatwiają zarządzanie (prostsza diagnostyka). Same korzyści. Administrator może też definiować reguły wysokiego poziomu rządzące siecią SAN, mając pewność, że będą przestrzegane na najniższych poziomach (przez urządzenia zawierające osadzone przełączniki). Można wtedy na przykład zdefiniować regułę, aby uszkodzony dysk (lub taki, który robi zbyt wiele błędów) był automatycznie usuwany z systemu.

Urządzenia z osadzonymi przełącznikami usuwają wąskie gardła, które są problemem tradycyjnych systemów SAN opartych na współużytkowanych infrastrukturach sieciowych. Kolejne korzyści to niższa cena aplikacji i możliwość automatyzowania wielu zadań w środowiskach sieciowych obsługujących pamięci masowe.