Przełącznik Dell PowerConnect 6024
Najnowszy gigabitowy przełącznik firmy Dell PowerConnect 6024 wyróżnia bardzo dobry współczynnik cena/wydajność. Urządzenie przetwarza pakiety w warstwach drugiej i trzeciej, obsługując sieci pracujące z szybkością 1 Gb/s (Gigabit Ethernet).
Najnowszy gigabitowy przełącznik firmy Dell PowerConnect 6024 wyróżnia bardzo dobry współczynnik cena/wydajność. Urządzenie przetwarza pakiety w warstwach drugiej i trzeciej, obsługując sieci pracujące z szybkością 1 Gb/s (Gigabit Ethernet).
Przełącznik, obecny na rynku amerykańskim od lutego, ma niedługo trafić do Europy. Wyposażono go w 24 porty, ma komplet funkcji stosowanych w środowisku szybkich sieci LAN i może z powodzeniem obsługiwać centra danych oraz średnie i duże przedsiębiorstwa. Urządzenie w USA kosztuje ok. 3500 USD, wspiera większość protokołów rutingu, usługi QoS i można na nim konfigurować listy dostępu ACL (Access Control Lists). Słabym punktem rozwiązania wydaje się to, że motoru przełączania urządzenia nie można integrować z motorami innych przełączników i budować stos (wieżę), co ogranicza możliwość elastycznego skalowania środowiska sieciowego.
Przełącznik jest w 19-calowej obudowie, a wszystkie 24 porty 10/100/1000 znajdują się z przodu urządzenia. Do zarządzania przełącznikiem służy port szeregowy, ale administrator może też do tego celu wykorzystać zdalną konsolę i podłączyć ją do portu Ethernet 10/100. Ten sposób zarządzania jest szybszy niż przez port szeregowy i wygodniejszy, ponieważ nie trzeba wtedy wpisywać poleceń ręcznie.
Przełącznik PowerConnect 6024 oferuje typowy komplet funkcji warstwy drugiej, obsługuje sieci VLAN (zgodnie ze standardem 802.1Q), technologię Rapid Spanning i agreguje porty (zgodnie ze standardem 802.1ad). W warstwie trzeciej urządzenie działa zgodnie z następującymi protokołami rutingu: RIP (Routing Information Protocol), OSFP (Open Shortest Path First) i VRRP (Virtual Redundant Routing Protocol). Usługi QoS mają osiem kolejek, które można ustalać na dwa sposoby: definiując na stałe priorytety lub korzystając z algorytmów WRR (Weighted Round Robin), zarządzających kolejkami.
Testy wydajności
PowerConnect 6024 i 6024F
Test kontrolujący funkcje rutingu wykazał, że przełącznik PowerConnect 6024 obsługuje maksymalnie 2050 marszrut RIP i 4095 marszrut OSPF. To bardzo dobry wynik jak na przełącznik tej klasy. Mechanizmy konwergencji marszrut zaimplementowane w protokołach RIP i OSPF pracowały stabilnie i bez problemów dostosowywały działania do zmieniających się warunków pracy sieci.
W przełączniku można konfigurować listy dostępu ACL, wykorzystując do tego celu ethernetowe adresy MAC (Media Access Control), adresy IP i numery portów TCP/User Datagram Protocol (UDP). W przełączniku można skonfigurować do 1024 list ACL, przy czym każda z nich może zawierać do 1024 wpisów. Podczas testów przełącznika nie obciążano obsługą tak dużej liczby list i wpisów, ale skonfigurowano na nim jedną listę ACL zawierającą 1024 wpisy, przypisując ją każdemu fizycznemu interfejsowi i uruchamiając następnie testy warstwy trzeciej mierzące wydajność i opóźnienia. Tak skonfigurowany przełącznik pracował z szybkością odpowiadającą 97,7% maksymalnej przepustowości sieci (obsługując 64-bitowe pakiety). Opóźnienia były takie same niezależnie od tego, czy na przełączniku skonfigurowano listę kontroli dostępu, czy nie.
Testowaniu poddano przełącznik wyposażony w 24 porty 10/100/1000Base-T. Urządzenie testowano przy użyciu testera Smartbits 6000 (Spirent Communications), w którym zainstalowano karty Terametrics XD (10/100/1000Base-T). Na testerze uruchomiono oprogramowanie Smartflow Version 3.10, a w przypadku testów kontrolujących funkcje rutingu i konwergencji, uruchamiano dodatkowo oprogramowanie TeraRouting Test v3.0.
Uruchamiano cztery kategorie testów: podstawowe funkcje, rozwiązania redundancyjne, wydajność i zarządzanie. Oto katalog testów uruchamianych w poszczególnych kategoriach:
1. Podstawowe funkcje
Czas rozruchu urządzenia (reboot) mierzono przy użyciu stopera, od momentu włączenia urządzenia do momentu pojawienia się gotowego do pracy interfejsu użytkownika.
2. Redundancja
Zasilacze zapasowe:
- Włączano oba zasilacze.
- Odłączano jeden zasilacz i sprawdzano, czy urządzenie dalej działa poprawnie.
- Zamieniano jeden zasilacz na inny i sprawdzano, czy urządzenie działa dalej poprawnie.
- Włączano oba zestawy wentylatorów.
- Odłączano jeden zestaw i sprawdzano, czy urządzenie dalej działa poprawnie.
- Zamieniano jeden zestaw na inny i sprawdzano, czy urządzenie działa dalej poprawnie.
Mierzono maksymalną przepustowość do momentu pojawienia się pierwszych strat pakietów. Wszystkie porty działały w trybie 1000Base-T/pełny dupleks w topologii pełnej kraty. Aby określić, w którym momencie dochodzi do utraty pakietów, test uruchamiano wielokrotnie, obciążając przełącznik od 10% jego maksymalnej przepustowości do 100%, zwiększając za każdym razem obciążenie o 10%. Opóźnienia pakietów warstwy drugiej mierzono przy maksymalnym obciążeniu bez utraty pakietów. Wszystkie porty pracowały wtedy w trybie 1000Base-T/pełny dupleks w topologii pełnej kraty.
Ruting RIP i OSPF
Określano maksymalną liczbę obsługiwanych marszrut, zapisując do tabeli rutingu marszruty rozgłaszane w sieci, do momentu gdy tabela nie mogła już pomieścić więcej informacji.
Mechanizm konwergencji marszrut testowano, używając następującej procedury:
- Zapisywano do tabeli 80% maksymalnej liczby wspieranych marszrut.
- Wysyłano przez te marszruty pakiety i następnie weryfikowano poprawność marszrut.
- Wycofywano z tabeli 20% używanych marszrut i sprawdzano, po jakim czasie przełącznik uzupełnia tabelę i zaczyna pracować poprawnie.
- Rozgłaszano ponownie wycofane marszruty i sprawdzano, czy zostały one dodane do tabeli. Sprawdzano jednocześnie, ile czasu zajęło to przełącznikowi.
- Budowano listę ACL z 1024 wpisami. Pierwsze 1023 wpisy zawierały opcję 'deny 11.0.0.0 255. 255.255.255 101.0.0.0 255.255.255.255 dscp 32', a ostatni wpis opcję 'permit 0.0.0.0 0.0.0.0 0.0.0.0 0.0.0.0'.
- Przypisywano listę ACL każdemu fizycznemu portowi.
- Uruchamiano test w warstwie trzeciej mierzący opóźnienia (topologia pełnej kraty przy maksymalnej przepustowości).
Priorytety VLAN 802.1p testowano w następujący sposób:
- Konfigurowano interfejsy Ethernet, tak aby obsługiwały znaczniki VLAN.
- Wysyłano pakiety z portów: 1, 2, 4, 5, 7, 8, 10, 11, 13, 14, 16, 17, 19, 20, 22 i 23 do portów: 3, 6, 9, 12, 15, 18, 21 i 24 (topologia kraty, ruch jednokierunkowy).
- Dla każdej pary portów (wysyłający/odbierający) wysyłano osiem indywidualnych strumieni odpowiadających wszystkim ośmiu wartościom priorytetów VLAN.
- Test uruchamiano przy 40-proc. obciążeniu każdego portu wejściowego, zwiększając w kolejnych rundach obciążenie o kolejne 10%, aż do 100%.
- Mierzono stopę utraty pakietów i opóźnienia dla każdej sieci VLAN i każdego obciążenia.
- Konfigurowano interfejsy Ethernet w taki sposób, aby akceptowały wartości DSCP.
- Wysyłano pakiety z portów: 1, 2, 4, 5, 7, 8, 10, 11, 13, 14, 16, 17, 19, 20, 22 i 23 do portów: 3, 6, 9, 12, 15, 18, 21 i 24 (topologia kraty, ruch jednokierunkowy).
- Dla każdej pary portów (wysyłający/odbierający) wysyłano osiem indywidualnych strumieni odpowiadających ośmiu wartościom DSCP (górne trzy bity tych wartości to: 000, 001, 010, 011, 100, 101, 110 i 111).
- Test uruchamiano przy 40-proc. obciążeniu każdego portu wejściowego, zwiększając w kolejnych rundach obciążenie o kolejne 10%, aż do 100%.
- Mierzono stopę utraty pakietów i opóźnienia dla każdej wartości DSCP i każdego obciążenia.
Sprawdzano funkcjonalność interfejsów: CLI, WWW i Dell Network Manager.
