Prowadzenie przewodów transmisyjnych i zasilających

W dzisiejszym środowisku biznesowym, podlegającym nieustannym zmianom i modyfikacjom, warunkiem zabezpieczającym bezawaryjne działanie systemów komunikacyjnych jest niezawodne okablowanie strukturalne. Obecne metody instalacji oraz wdrażania systemów komputerowych stawiają wysokie wymagania połączeniom zarówno transmisyjnym, jak i zasilania.

W dzisiejszym środowisku biznesowym, podlegającym nieustannym zmianom i modyfikacjom, warunkiem zabezpieczającym bezawaryjne działanie systemów komunikacyjnych jest niezawodne okablowanie strukturalne. Obecne metody instalacji oraz wdrażania systemów komputerowych stawiają wysokie wymagania połączeniom zarówno transmisyjnym, jak i zasilania.

Prowadzenie przewodów transmisyjnych i zasilających

Struktura okablowania obiektu

Sprostanie nowym wymogom leży zarówno w sferze podejścia do projektowania, jak i wprowadzenia nowych rozwiązań budowy i konstrukcji urządzeń infrastruktury. Aby zapewnić wysoki poziom adaptacyjności, coraz częściej odchodzi się od budowy systemów projektowanych od podstaw pod konkretną aplikację, zwracając się ku standaryzowanym konstrukcjom. Dzięki infrastrukturze opartej na elementach standartowych możliwe jest bowiem łatwe i szybkie przeinstalowanie systemu oraz montaż na miejscu użytkowania, co usprawnia instalację. Taka konstrukcja umożliwia także zastosowanie standardowego oprogramowania monitorująco-zarządzającego i tym samym znaczną redukcję kosztów. Aby w pełni wykorzystywać zalety montażu sprzętu teleinformatycznego instalowanego w szafach 19', konieczna jest również zdolność dostosowania układów okablowania do zmieniających się potrzeb. W szafie często bowiem zachodzą zmiany dotyczące parametrów zasilania mocy, napięcia czy ilości gniazd.

Okablowanie strukturalne obiektu

Głównymi komponentami wchodzącymi w skład okablowania strukturalnego są:

  • kable miedziane,
  • kable światłowodowe,
  • gniazda przyłączeniowe,
  • systemy krosujące,
  • szafy 19'
Obecne zalecenia do stosowania dla elementów okablowania strukturalnego to kategoria 6/klasa E oraz RJ45 jako interfejs końcowy dla połączeń na skrętce miedzianej 4-parowej, a dla połączeń światłowodowych włókno wielomodowe 50/125 mm oraz standard dla sieci LAN - MT-RJ. Kategoria 6 posiada bowiem dwukrotnie szersze pasmo przenoszenia niż okablowanie kategorii 5e. To poszerzone pasmo przenoszenia, razem ze znacznie powiększoną odpornością na zewnętrzne zakłócenia, zapewnia wydajną obsługę wielogigabitowych aplikacji.

Określone w nowym standardzie specyfikacje narzucają producentom konieczność opracowania takich komponentów kategorii 6, które będą kompatybilne ze sobą. Pozwoli to na dowolne łączenie komponentów różnych producentów. Aby być pewnym czy dane okablowanie strukturalne spełnia kat. 6, należy sprawdzić, czy produkt ma odpowiednie certyfikaty testowania zgodnie z metodą "De-Embedded Testing" określoną w standardzie ANSI/TIA/EIA 568-B.2 Cat.6 (załącznik E i F).

W przypadku wykonywania okablowania strukturalnego sieci LAN w nowych obiektach już na etapie projektowania określa się trasy prowadzenia przewodów oraz miejsca instalacji urządzeń. W razie konieczności adaptacji do istniejących budynków okablowanie prowadzi się zwykle w korytkach PCV lub w przestrzeni pod sufitem podwieszanym wraz z pozostałymi przewodami. Prowadzenie przewodów teleinformatycznych może się odbywać wraz z inną instalacją sygnałową, tzn. alarmową, telewizyjną, przeciwpożarową czy telefoniczną. Dzięki stworzeniu takiej jednolitej struktury okablowania można osiągnąć znaczne obniżenie kosztów, a także ułatwić obsługę, w tym monitorowanie oraz zarządzanie. Rozkład poszczególnych punktów przyłączeniowych elektryczno-logicznych (PEL) w budynku musi uwzględniać obecną strukturę organizacji oraz gwarantować możliwość jej rekonfiguracji i rozbudowy. W związku z powyższym liczba punktów w poszczególnych pomieszczeniach powinna być określona z odpowiednią rezerwą. Liczba punktów PEL w pomieszczeniu technicznym serwerowni oraz obsługi technicznej centrum monitoringu i zarządzania, a także pomieszczenia administratorów sieci lokalnej LAN oraz sale uruchomień i testów sprzętu i oprogramowania powinny być określone w zależności od indywidualnych uwarunkowań i wymogów projektowych.

Prowadzenie przewodów transmisyjnych i zasilających

Listwa wraz z gniazdami firmy Legrand (źródło Meditronic)

Do większości gniazd przyłączeniowych stosuje się systemy ramek i puszek natynkowych oraz gniazd elektrycznych mających zastosowanie w dedykowanych instalacjach zasilających. W małych instalacjach natynkowych przydatne są pojedyncze bądź podwójne gniazda powierzchniowe RJ45 UTP ze złączem RJ bez osłony przeciwkurzowej. Szafy krosownicze powinny być instalowane w pomieszczeniach wyposażonych w odpowiednie zabezpieczenia przed dostępem osób nieupoważnionych, na poszczególnych kondygnacjach budynku.

Miejsca lokalizacji urządzeń aktywnych muszą mieć także zapewniony odpowiedni poziom chłodzenia oraz gwarantowane zasilanie umożliwiające poprawną eksploatację zamontowanego tam sprzętu. Wszystkie panele krosownicze powinny być czytelnie i przejrzyście opisane oraz posiadać ponumerowane gniazda w szafach krosowniczych i punktów PEL. W celu ułatwienia prowadzenia prac eksploatacyjnych i modernizacyjnych kable łączące poszczególne serwery i urządzenia z szafą krosownicą lub też inne o istotnym znaczeniu powinny być w innym kolorze niż pozostałe.

W celu zmniejszenia wpływu zakłóceń, szczególnie w miejscach o dużej koncentracji kabli transmisyjnych oraz w pobliżu przewodów instalacji elektrycznej, powinno się wykonać okablowanie poziome w wersji ekranowanej. Zwiększenie odporności systemu informatycznego na zakłócenia elektromagnetyczne oraz ograniczenie emisji zakłóceń do środowiska zewnętrznego wpływa bowiem znacząco zarówno na dostępność, jak i na zwiększenie bezpieczeństwa transmisji danych. Przy projektowaniu i budowie systemu okablowania strukturalnego powinno się zachować zalecenia:

  • wszystkie elementy przeznaczone do budowy okablowania strukturalnego powinny być wykonane zgodnie z obowiązującymi normami i standardami;
  • wszystkie kable sygnałowe powinny być oznaczone numerycznie, w sposób trwały, zarówno od strony gniazda, jak i od strony szafy montażowej;
  • należy wykonać odpowiednią ilość zapasowych elementów wymiennych (wkładek wielokrotnych) w celu zapewnienia możliwości przyszłej rekonfiguracji;
  • system powinien pozwalać na zmianę typu interfejsu dowolnego punktu przyłączeniowego poprzez wymianę wkładki na odpowiednią w panelu krosowym lub zestawie instalacyjnym (gnieździe) użytkownika;
  • aby zapewnić możliwość integracji usług multimedialnych w ramach okablowania, warto stosować ekranowane kable logiczne o paśmie przenoszenia do 1200 MHz;
  • system powinien pozwalać na wykorzystanie w przyszłości transmisji wielokanałowej (rozdział par pod wspólną osłoną kabla) bez konieczności zmian w rozszyciu kabla, wyłącznie poprzez wymianę wkładki.
Po zakończeniu prac związanych z budową instalacji teletechnicznej należy dokonać odpowiednich pomiarów zarówno statycznych, jak i dynamicznych właściwości poszczególnych torów. Pomiary takie wykonuje się za pomocą specjalistycznych testerów okablowania. Powinny one zostać przeprowadzone dla wszystkich punktów przyłączeniowych, a dla łączy światłowodowych należy przeprowadzić pomiary tłumienności zgodnie z wymaganiami odpowiednich standardów (dwukierunkowe pomiary sygnałem w dwóch oknach transmisyjnych). Po zrealizowaniu projektu, uruchomieniu i wykonaniu pomiarów instalacji należy sporządzić techniczną dokumentację powykonawczą wykonanej instalacji, zaznaczając ewentualne zmiany w trasach kablowych i rzeczywiste rozmieszczenie punktów przyłączeniowych w pomieszczeniach w stosunku do projektu. Protokoły z wykonanych pomiarów należy dołączać do dokumentacji powykonawczej.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200