Fizyczna infrastruktura teleinformatyczna stanowi fundament systemu teleinformatycznego. Odpowiednio dobrane urządzenia tej warstwy, wraz z czujnikami i systemami sterowania, mają zapewnić optymalne warunki pracy systemu IT.

raz ze wzrostem znaczenia funkcji systemów teleinformatycznych i koniecznością zapewnienia ich dostępności w reżimie 7 dni przez 24 h, zwiększają się także wymagania stawiane infrastrukturze fizycznej, co powoduje konieczność wprowadzenia zmian w procesie projektowania. Wiele z tych wymagań wiąże się z wprowadzeniem nowych technologii wykorzystywanych do budowy i konstruowania urządzeń teleinformatycznych.

Projekt infrastruktury systemu teleinformatycznego

Projektowanie powinno rozpocząć się od określenia podstawowych parametrów systemu teleinformatycznego, i następnie na tej podstawie opracowywana jest koncepcja. Stanowi ona punkt wyjścia do rozpoczęcia prac projektowych dotyczących wdrażanego systemu teleinformatycznego.

Właściwie przygotowany proces projektowy powinien uwzględniać takie elementy, jak:

• budżet,
• harmonogram projektu,
• wymagane zasoby,
• zakres odpowiedzialności za realizację poszczególnych faz.

Aby zapewnić niezakłóconą pracę infrastruktury fizycznej, konieczna jest prawidłowa współpraca wszystkich elementów wchodzących w jej skład. Projektując infrastrukturę teleinformatyczną, należy pamiętać o konieczności stworzenia systemu zarządzania infrastrukturą, który powinien zapewniać wzajemną komunikację pomiędzy systemami zarządzania znajdującymi się w jego otoczeniu, a także informować administratorów o wszystkich zdarzeniach mających wpływ na dostępność.

Planowanie rozwoju

W typowym procesie planowania centrum przetwarzania danych przyjmuje się pewne założenia dotyczące przyszłych wymagań związanych z zakładanym rozwojem firmy, w celu wyeliminowania w przyszłości konieczności rozbudowy. Ewentualne straty wynikające z ograniczenia mocy dla centrum przetwarzania są wysokie. Bardzo kosztowne jest także częściowe zwiększanie mocy zarówno systemu zasilania, jak i chłodzenia na etapie cyklu użytkowego centrum przetwarzania danych. Prace związane z rozbudową systemu zasilania w trakcie pracy systemu teleinformatycznego niosą duże i niedopuszczalne ryzyko powstania przestoju. Dlatego centra przetwarzania danych są planowane i projektowane tak, aby z góry sprostać nie do końca przewidywalnym wymaganiom. Przewymiarowanie wielkości infrastruktury fizycznej zapewnia, że zdoła ona sprostać wymaganemu obciążeniu w swoim cyklu życia. Konsekwencją tego jest jednak obniżenie sprawności energetycznej centrum i w wyniku tego wyższe koszty eksploatacji. Analizując rzeczywiste przypadki, można stwierdzić, iż procent ostatecznego wykorzystania bywa bardzo różny, co sugeruje, że w procesie projektowania przewidzenie przyszłych wymagań jest bardzo trudne. Obecną praktykę ustalania wielkości instalacji infrastruktury fizycznej można uznać za trudny i kosztowny kompromis.

Planowanie rozmieszczania urządzeń

Właściwe rozmieszczenie urządzeń w centrum przetwarzania danych jest niezwykle ważne zarówno ze względu na optymalne wykorzystanie powierzchni, jak i przyszłą sprawność energetyczną. Planowanie rozmieszczenia urządzeń (szaf ze sprzętem) powinno być konsekwencją analizy wielu czynników, w celu uzyskania najlepszych warunków zasilania i chłodzenia. Dzięki właściwemu rozmieszczeniu poszczególnych elementów infrastruktury fizycznej można zminimalizować liczbę punktów o podwyższonej temperaturze oraz odpowiednio przystosować miejsca, gdzie pogorszenie warunków chłodzenia wynika z czynników zewnętrznych, np. padającego światła słonecznego z pobliskiego okna. W projekcie infrastruktury fizycznej należy uwzględnić zarówno strukturę rozmieszczenia szaf, jak i sprzętu IT w samych szafach. Kształt oraz rozmiar pomieszczenia serwerowni mają znaczący wpływ na planowanie rozmieszczenia szaf (elementów wspornych). Pomieszczenia serwerowni powinny mieć w miarę możliwości kształt prostokątny, gdyż wtedy najłatwiej uzyskać optymalne rozmieszczenie sprzętu.

Szybkość wdrożenia i adaptacyjność

Ważnym elementem, który należy wziąć pod uwagę w procesie projektowania, jest szybkość wdrożenia (zainstalowania i uruchomienia) infrastruktury fizycznej. Przy stosowaniu podejścia polegającego na tworzeniu specyficznego systemu dostosowanego do indywidualnych potrzeb, proces wdrożenia wymaga więcej czasu. Potrzebne są wtedy indywidualnie zaprojektowana konstrukcja oraz wprowadzenie do eksploatacji i integracja szerokiej gamy sprzętu różnych dostawców, który nie jest dedykowany do łączenia z danym systemem. Obecnie wymagania dotyczące szybkości wdrożenia są bardzo duże, dlatego też stosuje się modularne systemy, zapewniające przewagę nad systemami klasycznymi.

Projektując system teleinformatyczny, powinno się uwzględnić kwestie rozmieszczenia i konserwacji, funkcjonalność oraz łatwość integracji z infrastrukturą fizyczną. Strategie wymiany i modernizacji należy opracowywać już na początkowym etapie projektowania centrum przetwarzania danych, aby uniknąć w przyszłości problemów i zwiększonych kosztów. Projektanci systemów IT muszą więc przewidywać konieczność rozbudowy i dostosowania do zmieniających się potrzeb już na wstępnym etapie prac koncepcyjnych. Obecnie większość urządzeń jest przystosowana do montażu w znormalizowanych szafach, co zwiększa możliwości integracji i zarządzania, a także pozwala łatwiej dostosować infrastrukturę fizyczną do aktualnych potrzeb. Znormalizowana i zintegrowana infrastruktura zasilania z możliwością adaptacji zwiększa dostępność systemu teleinformatycznego w sytuacji, gdy podlega on częstym zmianom.

Niezawodność urządzeń

Innym ważnym kryterium, jakie należy brać pod uwagę w trakcie projektowania, jest niezawodność, która określa prawdopodobieństwo, że system będzie pełnić swoją funkcję bezawaryjnie przez założony czas. Systemy teleinformatyczne powinny być tak projektowane, aby zainstalowany sprzęt był w jak największym stopniu niezawodny. Jednak w centrach danych, których typowy okres eksploatacji wynosi co najmniej kilkanaście lat, jest mało prawdopodobne, by przez ten czas nie nastąpiła awaria jednego z systemów lub podsystemów. Awarie te mogą, choć nie muszą, powodować przestoje, co jest uzależnione od zastosowanego w systemie poziomu nadmiarowości. Bez względu na moment wystąpienia awarii ważne jest, aby czas naprawy był jak najkrótszy, co wymaga, by części (elementy) były łatwo dostępne, a sam proces naprawy mało skomplikowany. Szacując niezawodność infrastruktury fizycznej, nie można również ignorować czynnika ludzkiego, gdyż - jak wskazuje praktyka - jest on przyczyną ok. 60% awarii. Dlatego ważne jest stosowanie intuicyjnych systemów zarządzania oraz przejrzyste rozplanowanie szaf w pomieszczeniu.