Insurer jest kompleksowym pakietem oprogramowania przeznaczonym dla zakładów ubezpieczeń opracowanym w gdyńskim Prokomie. Powstał jako narzędzie do pracy w systemach wielodostępnych Unix. Konstrukcję jego oparto o system relacyjnych baz danych Informix. W zakresie obsługi płatności współpracuje z systemem finansowo-księgowym.

Jednym z założeń producenta było umożliwienie rozbudowy pakietu poprzez dostosowanie go do potrzeb i specyfiki użytkownika. Obiekty ubezpieczenia są opisywane danymi parametrycznymi, które określają "sposób bycia" tych obiektów w programie. Parametry identyfikacyjne i taryfikacyjne przybierają stałe wartości, jak np. nr rejestracyjny pojazdu czy kraj produkcji. Oddzielną grupę stanowią parametry funkcyjne, które charakteryzują się tym, że wartość ich zależy od wartości argumentów, argumentem zaś może być wartość innego parametru (niefunkcyjnego) oraz rodzaj ubezpieczenia, nie może zaś nim być inny parametr funkcyjny. Jako przykład parametru funkcyjnego można podać parametr [liczba miejsc] z argumentem (marka/typ).

Rodzaj ubezpieczenia może być opisywany wyłącznie przez parametry taryfikacyjne, które mają wpływ na wielkość składki ubezpieczenia i nie zależą od ubezpieczanego obiektu.

Generator ryzyka i polis

System Insurer obsługiwać może wyłącznie takie umowy, których wzorce wygenerowane zostałry przez użytkownika. Dlatego generator polis jest najważniejszym modułem całego systemu, a jego głównym zadaniem jest tworzenie wzorców polis, wg których zawierane są umowy. Pozwala na wygenerowanie dowolnego wzorca umowy, który zawiera m.in. informacje niezbędne przy likwidacji szkód (wypłacie odszkodowań) związanych z odpowiednim rodzajem polisy.

Podstawowym elementem polisy jest tzw. ryzyko. Ubezpiecza ono obiekt w ramach jednego tylko rodzaju ubezpieczenia. Ryzyko może mieć atrybuty stałe - należą do nich m.in. początek i koniec okresu odpowiedzialności, suma ubezpieczenia oraz składki: - taryfowa, podstawowa i należna. Atrybuty opcjonalne to ograniczenia stawek (franszyzy) - redukcyjna i nieredukcyjna, zniżki refundowane, bonus-malus itp.

Generowanie ryzyka i polis przebiega wg kilku etapów. Na wstępie powstają słowniki obiektów, rodzajów ubezpieczenia i odpowiadających im taryf. Generacja ryzyka polega na zdefiniowaniu ryzyka związanego z obiektami i rodzajami ubezpieczenia oraz ustaleniu zasad obliczania składki. W zakres tej czynności wchodzi ustalenie elementów taryfikacji, mających wpływ na proces obliczania składki, a także zdefiniowaniu algorytmów obliczania składki za ryzyko i jej zwrotu dla klienta.

Wygenerowanie wzorca polis wymaga powiązania ryzyka z polisą, określenia zasad ustalania sumy ubezpieczenia dla ryzyka włączonego do polisy, ustalenia kolejności parametrów identyfikacyjnych obiektu ubezpieczonego, ustaleniu zasad opłacania składki, zdefiniowania formy wydruku i wreszcie określenia zasad liczenia prowizji dla agenta ubezpieczeniowego.

Dostęp do informacji umieszczonych na umowie zawartej wg wzorca polisy możliwy jest na dwóch poziomach: pełnym i ograniczonym. Poziom pierwszy umożliwia nieograniczony dostęp do wszystkich informacji. Pozim drugi oznacza, że dostęp do wszystkich informacji może mieć tylko zawierający/rejestrujący umowę oraz likwidator ewentualnej szkody dotyczącej tej konkretnej umowy. Pozostali użytkownicy systemu mogą otrzymać dane o wykupieniu polisy, fakcie płatności składek i zgłoszonych szkodach.

Zniżki Bonus-Malus

Tym terminem twórcy programu określają system zniżek (zwyżek) wielkości składek za umowę, związanych z bezszkodowym przebiegiem ubezpieczenia. Zwiększenie lub zmniejszenie wielkości składek ubezpieczeniowych zależne jest od klas taryfowych BM, które określają wysokość składki w procentach jej wielkości podstawowej. System Bonus-Malus definiuje klasy taryfowe i sprawuje kontrolę nad nimi oraz nad wszelkimi zmianami klas taryfowych klientów. Zdefiniowanie klasy taryfowej wymaga ustalenia rodzaju polisy, daty obowiązywania, indywidualnego kodu klasy, procentu składki podstawowej oraz ustaleniu opisu klasy.

Kartoteki

System Insurer, za pomocą modułu kartoteka osobowa, tworzy i gromadzi informacje o klientach, pracownikach i osobach trzecich. Do klasy klienci zaliczeni są zarówno wykupujący umowy ubezpieczeń, jak również poszkodowani oraz sprawcy szkód. W systemie Insurer istnieje możliwość nadawania klientowi atrybutu, opisującego jego "ryzykowność". Atrybut ten jest dwuwartościowy (tak/nie) i służy do oznaczania szczególnie ryzykownych klientów. Wartość jego ustalana jest przez operatora. Klienci oznaczeni tym atrybutem są odrębnie przrz firmę traktowani: umowy z nimi negocjowane są oddzielnie. Do klasy pracownicy zaliczane są osoby zatrudnione w inspektoratach, pośrednicy, agenci i brokerzy. Przez osoby trzecie rozumiani są pełnomocnicy klientów, klienci innych firm ubezpieczeniowych i - jako potencjalni klienci - mieszkańcy rejonu działania inspektoratu.

Umowy - rejestracja i modyfikacja

Rejestracji i modyfikacji umów dokonuje moduł rejestracja umów ubezpieczenia i może być dokonywane w trybie zawierania albo ewidencji. Zawieranie umowy odbywa się w obecności klienta i polega na wprowadzeniu danych na podstawie informacji uzyskiwanych od klienta. Program automatycznie poddaje je kontroli oraz weryfikacji i na ich podstawie wylicza wielkość składki, wysokości rat oraz terminy płatności. Ewidencja umowy polega na rejestrowaniu w bazie danych umów zawieranych "analogowo" - poprzez ręczne wprowadzenie danych w oparciu o kopię zawartej wcześniej umowy. Z poziomu programu rejestrującego umowy nie można usuwać danych klienta zawartych w bazie. Przy wydruku umowy na blankietach ścisłego zarachowania, rejestrowanej umowie należy nadać oznaczenia serii i numeru zgodne z blankietem. Oddzielny moduł programu umożliwia ewidencję druków ścisłego zarachowania w skali przedsiębiorstwa. Operator ma możliwość sporządzenia w każdej chwili raportu dotyczącego dowolnego agenta lub pośrednika, w którym zawarte mogą być informacje dotyczące wykazu blankietów pobranych, wykorzystanych, anulowanych lub zniszczonych i zwróconych z powrotem do przedsiębiorstwa. Program może automatycznie wznawiać umowy dla stałych klientów, jeśli wcześniej nie zarejestrowano żadnych adnotacji o przeciwwskazaniach i drukuje dla nich wezwania płatnicze.

Kontrola płatności klienta

Do zadań tego podprogramu należą: rejestracja opłat kolejnych rat dla pojedynczych umów, rejestracja wezwań płatniczych w przypadku umów obowiązkowych oraz kontrola płatności klienta. Moduł kontrola płatności pozwala tworzyć raporty dotyczące umów z zaległościami płatniczymi, umów opłacanych ratalnie wraz z terminami płatności rat, wykaz umów posiadających nadpłaty i wreszcie wykaz tych klientów, którzy nie odebrali należnych zwrotów. Ponadto moduł ten realizuje wydruki wezwań płatniczych do opłacenia II raty ubezpieczenia OC komunikacyjnego i upomnień.

Rejestracja i likwidacja szkód

Szkodą w terminologii przyjętej przez firmy ubezpieczeniowe, nazywa się zgłoszenie roszczeń finansowych do ubezpieczyciela, a likwidacją szkody jest wydanie decyzji o wypłacie odszkodowania lub odmowie oraz wskazania źródła finansowania. W zakres modułu rejestracji i likwidacji szkód wchodzą m.in. rejestracja zgłoszenia szkody oraz dokumentów niezbędnych do jej likwidacji, obciążenie źródła finansowania, przeglądanie kartoteki wypadków oraz kontrola czy proponowana kwota odszkodowania przekracza aktualny stan źródła finansowania. W momencie zatwierdzenia wypłaty, moduł generuje odpowiedni dekret do systemu finansowo-księgowego, na podstawie którego można dokonać wypłaty z kasy. Fakt dokonania wypłaty jest rejestowany przez system f-k w systemie ubezpieczeniowym.

Rozliczanie pośredników i agentów

Za zawarte umowy, pośrednikom i agentom ubezpieczeniowym przysługuje prowizja, z tym, że przysługuje ona tylko od umów zatwierdzonych. Odpowiedni moduł programu, na życzenie operatora, pomaga sporządzić dla dowolnego pośrednika lub agenta wykaz umów dla poszczególnych rodzajów polis ubezpieczeniowych w zadanym okresie rozliczeniowym. W trakcie sporządzania listy, umowy są weryfikowane pod kątem poprawnego wyliczenia składek. W przypadku stwierdzenia zbyt dużych odchyleń między wartością podaną przez pośrednika i wyliczoną przez system, program sygnalizuje to, oznaczając taką umowę w wykazie. Operator może zażądać od programu podania szczegółów dotyczących tej umowy, wykluczenie jej z wykazu jeśli uzna ją za błędnie zawartą, wykluczenie

wszystkich umów mających odchylenia, zatwierdzenie umów na wykazie, wreszcie wydruk wykazu.

System Insurer działa od września 1993 r. w I inspektoracie PZU S.A. w Gdańsku. Sieć komputerowa liczy 69 węzłów i 38 aktywnie pracujących terminali. Baza danych zawiera dane, dotyczące ok. 40 tys. klientów inspektoratu, dane o 40 tys. umów OC komunikacyjnego, ok. 10 tys. umów Auto-Casco oraz po kilka tys. umów dotyczących obezpieczenia mieszkań i domków letniskowych.