Jedną z pierwszych aplikacji outsourcingowych było organizowanie przez firmy zewnętrzne transportu informacji (danych) między dowolnymi punktami globu. Konieczność wdrożenia i utrzymania na odpowiednim poziomie niezawodności aplikacji działających przez sieci rozległe WAN na ogół przekracza możliwości przeciętnego przedsiębiorstwa z założenia prowadzącego działalność o zupełnie innym profilu. Dla takich firm sposobem na kompleksową obsługę informatyczną (łącznie z dostawą wymaganych przez przedsiębiorstwo funkcji usługowych i sprzętu) jest outsourcing telekomunikacyjny realizowany przez wyspecjalizowaną firmę zewnętrzną i obejmujący sposób transmisji przez sieci rozległe. Także z zapewnieniem dostępu do odległych zasobów.

Podstawą świadczenia takich usług transportowych w sieciach rozległych WAN są obecnie rozwiązania wirtualne VPN (Virtual Private Network), nakładane na publiczne lub prywatne sieci pakietowe w technologii ATM lub FR. Najbardziej ekonomicznym rozwiązaniem umożliwiającym lepsze wykorzystanie infrastruktury komunikacyjnej są sieci nakładkowe z protokołem IP wyposażone w mechanizm wieloprotokołowego przełączania etykietowego MPLS (Multiprotocol Label Switching).

Istotą wirtualnych sieci transportowych VPN jest prostota skalowania połączeń między poszczególnymi węzłami brzegowymi oraz możliwość łączenia sieci znajdujących się w gestii różnych dostawców. Szkieletowe sieci transportowe VPN (także IP VPN) - stanowiące podstawę tworzenia rozległych i szerokopasmowych kanałów komunikacyjnych - pozwalają oddalonym użytkownikom na prawie natychmiastowe uzyskiwanie łączności z macierzystą siecią korporacyjną z zachowaniem:

• elastyczności połączeń poprzez możliwość dostosowania parametrów obsługi do indywidualnych potrzeb użytkownika;
• włączania do sieci małych biur przez łącze internetowe (VPN IP);
• odpowiedniego bezpieczeństwa przekazów z weryfikacją użytkowników zmiennym hasłem;
• stałego szyfrowania przebiegu transmisji;
• indywidualnego rozliczania zajętości łączy (billing indywidualny lub zbiorowy).

Outsourcing telekomunikacyjny umożliwia więc prowadzenie biznesu na odległość, z wykorzystaniem zasobów zgromadzonych w data center. Polega to na dostarczaniu klientom poszukiwanych przez nich funkcji sieciowych łącznie z przetwarzaniem danych, także z gwarancją odpowiednich parametrów transmisji i niezawodności działania. Warunki transportowe kontraktu są gwarantowane odrębną formułą umowy serwisowej SLA (Service Level Agreement). Zaletą takiego rozwiązania jest możliwość korzystania z nowoczesnego systemu informatycznego (bez konieczności instalowania go we własnej firmie), także z usług wykwalifikowanych specjalistów (bez konieczności zatrudniania ich na etacie) oraz współdzielenie ryzyka z partnerem udostępniającym aplikację. Gdy jakość funkcjonowania sieci szerokopasmowej łączącej przedsiębiorstwo z centrum danych nie jest dla klienta (przedsiębiorstwa) satysfakcjonująca, ewentualna strata finansowa dotyczy tylko opłat związanych z zamówionymi wcześniej usługami.

Bardziej wymagające warianty outsourcingu IT (stosowane w bankowości), oprócz sprzętu transmisyjnego i okablowania, potrzebują niezawodnej komunikacji (rozwiązania nadmiarowe i rezerwowe) oraz ruterów dostępowych, spełniających funkcje ochronne zapór ogniowych (firewall). Dedykowane rozwiązania muszą uwzględniać możliwość integracji z zewnętrznymi sieciami różnego typu, zapewniając jednocześnie odpowiednią ochronę informacji. W sektorze bankowym całością eksploatacji sieci (konfigurowaniem, eksploatacją i monitorowaniem funkcji transmisyjnych) zajmuje się zwykle dostawca outsourcingu, natomiast sprzęt, bankowy system informatyczny oraz aplikacje komunikacyjne należą zwykle do banku.

Przykładem outsourcingu infrastruktury teletransmisyjnej jest koncepcja ogólnopolskiej sieci rozległej tworzona obecnie przez MSWiA na potrzeby krajowego systemu CEPiK (Centrum Ewidencji Pojazdów i Kierowców). Ze względów bezpieczeństwa część najbardziej "strategicznych" odcinków planowanej sieci WAN będzie prawdopodobnie wyłączona spod obsługi firm zewnętrznych i zarządzana bezpośrednio przez resort MSWiA.

Model outsourcingu telekomunikacyjnego sprawdził się w Polsce podczas tworzenia rozbudowanej sieci IP dla jednostek Straży Granicznej, które korzystają z infrastruktury dostarczanej przez Cisco i Telekomunikację Polską. Według Biura Łączności i Informatyki Komendy Głównej Straży Granicznej koszt tak realizowanej sieci jest ponad dwukrotnie niższy od rocznych nakładów, jakie trzeba byłoby ponieść na samodzielną budowę sieci (zakup urządzeń, łączy komunikacyjnych, szkoleń i późniejszego utrzymania infrastruktury).

Z outsourcingiem usług czy zasobów telekomunikacyjnych mamy do czynienia nie tylko w sytuacji, kiedy firmy - chcąc wydzielić sprawy telekomunikacyjne poza strukturę swojej organizacji - zlecają ten zakres operatorom. Także operatorzy i dostawcy rozwiązań ITC korzystają z zewnętrznych źródeł, aby rozszerzyć zakres swych zasobów sieciowych bądź poszerzyć portfolio usług.

Według Jacka Kotura, dyrektora marketingu Crowley Data Poland, zapotrzebowanie na takie usługi rośnie: Odbiorcy rozwiązań telekomunikacyjnych oczekują od firm specjalizujących się w zapewnianiu zaawansowanych rozwiązań telekomunikacyjnych kompleksowego pakietu usług, dostosowanego do ich indywidualnych wymagań. Dla finalnego użytkownika kwestią drugorzędną jest to, kto jest właścicielem infrastruktury - najważniejsza jest wysoka jakość i niezawodność rozwiązania.