Nowe oblicze "cienkiego klienta"

Podstawową wadą tradycyjnych desktopów są kłopoty z ich zarządzaniem (mobilność użytkowników, konieczność odświeżania sprzętu, bezpieczeństwo danych). Jednym ze sposobów złagodzenia tych problemów jest "thin client computing", pozwalające konsolidować aplikacje użytkownika końcowego i jego środowisko na serwerze.

W ostatnich latach pojawiła się technika VDI (Virtual Desktop Infrastructure), wykorzystująca wirtualizację do zapewniania funkcjonalności "cienkiego klienta".

Przetwarzanie z wykorzystaniem cienkiego klienta konsoliduje aplikacje użytkownika końcowego i środowisko przetwarzania na serwerze, znacznie zmniejszając nadmiarowość sprzętu i oprogramowania związaną z desktopem. Użytkownicy uzyskują dostęp do serwerów hostów przez sieć, korzystając z tanich terminali lub starszych desktopów, które inaczej trzeba by utylizować. Zamiast doglądania wszystkich desktopów podłączonych do sieci, administratorzy mogą skupić się na problemach wsparcia informatycznego dla nowych procesów biznesowych w centrum danych, oszczędzając czas i zasoby.

Zobacz również:

Nie ma prostej i precyzyjnej ścieżki przejścia z klientów w postaci tradycyjnych desktopów na "cienkie klienty". Jednak obecnie jest znacznie więcej możliwości niż jeszcze niedawno.

System cienkiego klienta oparty na serwerze może przybierać różne postacie. Tradycyjne rozwiązania thin client wykorzystują grupy serwerów świadczących usługi terminala graficznego, obsługujących wiele indywidualnych sesji użytkowników. Struktura zaplecza takich rozwiązań to Microsoft Terminal Services (przemianowane na Remote Desktop Services z chwilą pojawienia się Windows Server 2008) lub Citrix XenApp.

Najnowsze próby rozwiązania tego problemu to formuła VDI (Virtual Desktop Infrastructure), reprezentująca inne podejście, używająca wirtualizacji do rozdzielania sesji każdego użytkownika na maszyny wirtualne (VM). Podobnie jak tradycyjny cienki klient, VDI wykorzystuje do dostarczania użytkownikowi wirtualnego desktopa model brokera, stosowany w Terminal Services czy rozwiązaniach Citrix.

Virtual Desktop Infrastructure

W uproszczeniu, VDI to nic innego jak dedykowana dla każdego użytkownika desktopowa maszyna wirtualna (VM), pracująca pod kontrolą hiperwizora. Tak jak w przypadku wirtualizacji serwerów, każdy desktop VM ma przydzieloną pamięć RAM, obszar dyskowy i zasoby we/wy, a pełna instalacja systemu operacyjnego rezyduje na wirtualnym dysku. Użytkownik współdziała z desktopową VM, używając protokołu zdalnego terminala graficznego, takiego jak Microsoft RDP (Remote Desktop Protocol) czy Citrix IPA (Independent Computing Architecture). Klient jest w zasadzie bezdyskowym systemem cienkiego klienta, którego działanie sprowadza się do łączenia się z infrastrukturą VDI.

Centralizując funkcje desktopów, upraszcza się jednocześnie ich administrowanie i zabezpieczanie oraz eliminuje konieczność wykonywania podstawowych prac związanych z utrzymywaniem desktopów. Zmniejsza się też istotnie pobór mocy, a w niektórych przypadkach również koszty chłodzenia pomieszczeń biurowych (tradycyjne desktopy pobierają średnio ponad 300 W). Mimo pewnych wad takich rozwiązań,- korzyści mogą być istotne.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200