Nowa koncepcja sieci Lan/Wan

Czy wiecie, co wspólnego mają ze sobą: Biały Dom, Marynarka Stanów Zjednoczonych, Chanel, Mercedes-Benz i 36 spośród 50 największych na świecie banków? Otóż wszystkie one używają sieci mikrokomputerów serii B25, produkowanych przez amerykańską korporację UNISYS.

Czy wiecie, co wspólnego mają ze sobą: Biały Dom, Marynarka Stanów Zjednoczonych, Chanel, Mercedes-Benz i 36 spośród 50 największych na świecie banków? Otóż wszystkie one używają sieci mikrokomputerów serii B25, produkowanych przez amerykańską korporację UNISYS.

A czy wiecie, dlaczego powinno Was to zainteresować? Ponieważ już jutro Wasz szef może podjąć decyzję o kupnie tych komputerów - zaczęły one podbijać polski rynek i zdaniem ekspertów w ciągu roku staną się w swojej klasie standardem i punktem odniesienia dla nowych produktów. W niepowtarzalny bowiem sposób łączą prostotę budowy z ogromnymi możliwościami.

Mikrokomputery B pracują pod kontrolą firmowego systemu operacyjnego BTOSII. Ciekawi jesteście na pewno, co kryje się pod tym akronimem. W jego rozwinięciu kryje się pierwsze przybliżenie systemu: Better Than OS/2.

Mikrokomputery B mogą być konfigurowane w sieci lokalne i w sieci rozległe o nieograniczonej liczbie stanowisk. Wszystko, co związane z B, ma budowę modułową. Chodzi tu nie tylko o budowę wewnętrzną urządzeń, ale przede wszystkim o strukturę zewnętrzną, stwarzającą możliwość osobom nie obeznanym z elektroniką budowania zgodnie ze swoimi potrzebami konfiguracji stanowiska, sieci lokalnej, połączeń kilku (kilkunastu, a nawet kilkuset) sieci lokalnych między sobą.

Jak myślicie, ile czasu zajmuje wymiana dysku twardego o pojemności 140 MB na dysk o pojemności 320 MB? Naturalnie zależy to od kwalifikacji osoby dokonującej tego zabiegu. Załóżmy więc, że robi to:

a) osoba, która po raz pierwszy widzi ten komputer

b) osoba biegła w wykonywaniu tej czynności.

Zwróćcie uwagę, że w sytuacji oznaczonej literą „a" nie dopuszczamy nawet myśli o tym, że manewr może się nie udać, gdyż jest to w zasadzie niemożliwe. A teraz wyniki:

a) 1 minuta

b) 4 sekundy.

Równie łatwo można dokonać bardziej złożonych operacji, zmieniających konfigurację stanowiska, tzn. wymienić lub dodać kilka elementów, np. dodać procesor graficzny, procesor głosu, cztery dyski twarde oraz streamer i zmienić procesor centralny (!), wymienić pojedynczą stację dyskietek na podwójną, a wielkość pamięci RAM z 10 ma 24 MB. Podobnie jest z tworzeniem sieci lokalnych - kolejne stanowiska łączymy kablem, nie interesując się wcale, który z komputerów będzie pełnił funkcję nadrzędną (master).

Przy tworzeniu architektury sieci rozproszonej musimy dokonać wyboru mediów, przez które będzie się odbywać komunikacja. W zależności od odległości pomiędzy węzłami (file-serverami) sieci lokalnych oraz od potrzeb co do prędkości transmisji odbywać się ona może w różny sposób, mianowicie przez:

• modemy i publiczną sieć telefoniczną

• modemy i linie dzierżawione

• łącze Ethernet

• łącze Cheapernet

• RS 232

Prędkość przepływu danych w sieci lokalnej wynosi 3,84 Mb, a w komunikacji rozległej zależna jest od wyboru medium transmisyjnego.

Niezależnie jednak od tego wyboru każda stacja robocza może korzystać z zasobów dyskowych innych stacji (możemy zainstalować do 4 GB na każdym stanowisku) i z drukarek dołączonych w dowolnym miejscu sieci. Można też korzystać z ciągłej komunikacji za pomocą poczty elektronicznej.

Możliwości te, jakkolwiek bardzo cenne, nie zawsze muszą odpowiadać naszym celom, nie każdego bowiem użytkownika sieci chcemy dopuścić do oglądania, a tym bardziej do modyfikowania i usuwania (!) naszych zbiorów. Z drugiej strony niektórym z nich chcielibyśmy to umożliwić.

Problemy te zostały przez twórców systemu operacyjnego rozwiązane w sposób prosty i elegancki. Każde stanowisko w zależności od decyzji jego użytkownika może albo udostępniać swoje zasoby bez ograniczeń, albo wyłącznie do przeglądania, albo może ich w ogóle nie udostępniać. Oprócz wykorzystywania tych rozwiązań możemy za pomocą nadawania haseł dyskom, katalogom i plikom na różnych poziomach i w różnych przekrojach zabezpieczyć swoje zbiory, udostępniając ich część tylko wybranym użytkownikom, znającym odpowiednie hasła.

Pomyślano także o fizycznym bezpieczeństwie danych. Średni czas międzyawaryjny dla klasy B25 wynosi 30 tysięcy godzin pracy, a dodatkowo, ze względu na wagę operacji, które mogą być lub już są wykonywane, przewidziano możliwość dublowania stanowiska. Ponadto, niezależnie od tego, w wypadku nagłej przerwy w pracy zawartość pamięci operacyjnej zostaje skopiowana na dysk do specjalnego zbioru systemowego.

Produkty korporacji UNISYS mogłyby tworzyć zamknięty, samowystarczalny świat. Tak jednak nie jest. Obsługiwana jest znaczna większość protokołów transmisji, z którymi B może nawiązać dialog.

Na rynku polskim bardzo istotna jest możliwość współpracy z produktami firmy IBM. Zacznijmy od popularnych PC. Dzięki specjalnej karcie (clustercard) i oprogramowaniu można konfi-gurować z nich sieci jednorodne (jednostka centralna - B, stanowiska - wyłącznie PC) lub mieszane (stanowiska PC i B). Dzięki temu polskie przedsiębiorstwa, zasobne, jak wiadomo, w PC, w bezbole-sny dla siebie sposób mogłyby wykorzystać ten sprzęt. Warto dodać, że na komputerach serii B25 możliwa jest emulacja PC (pracującego pod MS lub PC DOS-em od wersji 3.1 począwszy). Możliwa jest także emulacja kontrolera dużych komputerów firmy IBM oraz konsoli operatorskich typu 3270.

Dzięki specjalnemu programowi zarządzającemu pamięcią operacyjną (Context Manager) w odstępach sekundowych możemy pracować jako urządzenie typu 3270, PC, inne urządzenie typu 3270, stanowisko pod kontrolą systemu operacyjnego BTOS, terminal jednego z dużych komputerów innych firm, przy czym aplikacja danego typu, jeśli mamy takie życzenie, po przełączeniu może wykonywać się w tle aktualnych działań.

Klasa B25 składa się z kilku jednostek centralnych oraz kilkudziesięciu jednostek modułów dodatkowych.

Najciekawsze jednostki centralne to:

• B28-EXP

- procesor 80286 8 MHz

- pamięć RAM rozszerzalna do 14 MB

-1 x RS485,2 x RS232,1 x Centronics, -1 złącze wewnętrznej szyny X.

Może być jednostką centralną dla sieci złożonej z 12 stanowisk.

• B39-4

- procesor 80386 25 MHz

- dysk twardy 320 MB SCSI

- pamięć 64 KB cache, 4 MB RAM

- rozszerzalność pamięci do 24 MB

- stacja dysków elastycznych 5,25 cala

-1 x RS485,2 x RS232,1 x Centronics

- 3 złącza wewnętrznej szyny X. Może być jednostka centralną

dla sieci złożonej z 32 stanowisk

Najciekawsze jednostki .modułów dodatkowych:

- moduły dysków twardych o pojemnościach od 10 do 320 MB (z kontrolerem lub bez niego);

- moduły streamera o pojemności 60 i 150 MB;

- moduł graficzny, pozwalający na osiągnięcie rozdzielczości 1024 x 1024 i trybu graficzno-tekstowe-go;

- moduły dodatkowych portów;

- procesor głosu, umożliwiający m.in. dyskowy zapis i odczyt głosu oraz obsługę telefonu;

- moduły komunikacyjne; System operacyjny BTOS powstał w Stanach Zjednoczonych jednak z myślą o korzystaniu z niego na całym świecie. Z tego względu zapewniono możliwość tzw. ka-stomizacji systemu, czyli przystosowania go do potrzeb lokalnego użytkownika. Nie ma na przykład żadnych przeszkód, aby pracować korzystając z polskiego alfabetu ze wszystkimi tego konsekwencjami (np. w trakcie sortowania) lub tefi aby wszystko, co pojawia się na ekranie, wyrażone było w naszym języku ojczystym.

Na zakończenie trzeba wspomnieć o rozwiązaniu, które jest - jak się zdaje - całkowicie unikatowe i które nie sposób przecenić. Mowa o możliwości inicjowania programów (aplikacji) i sterowania ich wykonaniem w pamięci operacyjnej odległego stanowiska. Własność ta, pod warunkiem że jest umiejętnie wykorzystywana, ogromnie zwiększa moc przetwarzania i stwarza programiście systemowemu nieomal nieograniczoną swobodę działania.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200