Naciśnij i mów
- Aleksander Wasiukiewicz,
- 01.03.2004
Nazwa usługi - push to talk - jest jednocześnie najkrótszym jej opisem. Abonent wybiera rozmówcę, naciska przycisk, mówi, zwalnia, przyciska, po czym słucha odpowiedzi. To próba dodania funkcjonalności walkie-talkie do telefonu komórkowego z wykorzystaniem sieci GPRS dla transmisji pakietów IP przenoszących próbki mowy.
Nazwa usługi - push to talk - jest jednocześnie najkrótszym jej opisem. Abonent wybiera rozmówcę, naciska przycisk, mówi, zwalnia, przyciska, po czym słucha odpowiedzi. To próba dodania funkcjonalności walkie-talkie do telefonu komórkowego z wykorzystaniem sieci GPRS dla transmisji pakietów IP przenoszących próbki mowy.
Push to talk over cellular (PoC) zachowuje zasadę transmisji półdupleksowej znanej z walkie-talkie (ja mówię - ty słuchasz, ja słucham - ty mówisz). Najważniejsze aspekty techniczne usługi PoC to:
- Półdupleks w komunikacji między użytkownikami.
- Dedykowany sprzęt - serwer(y) PoC - używany do sygnalizacji i transmisji między użytkownikami.
- Głos transmitowany z użyciem technologii VoIP przez sieć GPRS.
- Protokół SIP używany do zestawiania/rozłączania sesji między użytkownikami.
- Adresacja użytkowników przez MSISDN i/lub format alfanumeryczny.
Geneza
Pomysł wzbogacenia telefonu komórkowego w funkcjonalność walkie-talkie powstał przed ponad dziesięcioma laty w firmie Nextel (amerykański operator telefonii komórkowej). Usługa odniosła sukces i aktualnie korzysta z niej 13 mln abonentów Nextela. Nieprzypadkowo pierwszymi klientami były firmy budowlane, bowiem push to talk doskonale rozwiązuje problem komunikacji pomiędzy pracownikami na placu budowy bez konieczności ponoszenia kosztów związanych z instalacją i eksploatacją tymczasowej infrastruktury.
Sukces firmowej technologii Nextela sprawił, że inni amerykańscy operatorzy telefonii komórkowej wraz z producentami sprzętu telekomunikacyjnego postanowili opracować standard usługi, tworząc otwarty rynek zarówno dla infrastruktury, jak i terminali.
Standaryzacja
W sierpniu ubiegłego roku konsorcjum złożone z firm Ericsson, Motorola, Nokia, Siemens przy wsparciu operatorów AT&T Wireless Services oraz Cingular przedstawiło Open Mobile Alliance propozycję standardu Push to talk over Cellular (PoC). W przedłożonej specyfikacji PoC jest oparty na wykorzystaniu IP Multimedia System (IMS), zgodnym z 3GPP release 5 (TS 23.228 i TS 24.229). Niemniej dopuszczone jest wykorzystanie również innych typów sieci komórkowych zgodnych z 3GPP - w szczególności w już istniejących sieciach GPRS release 98/99.
Zakres proponowanego standardu - określanego jako wydanie 1.0 - jest ograniczony do opisu interfejsu użytkownik - sieć oraz podstawowej funkcjonalności usługi. Równocześnie należy pamiętać, że standard nie został jeszcze zatwierdzony przez OMA i kwestia obecności konkretnych usług czy rozwiązań pozostaje otwarta.
Usługi dostępne dla użytkowników końcowych
Zestawienie podstawowych usług dostępnych dla użytkowników zawarto w tabeli (str. 61). Ponadto system powinien umożliwiać:
Zarządzanie grupami użytkowników:
- tworzenie/usuwanie grup
- dodawanie/usuwanie członków do/z grup założonych przez użytkownika
- istnieją dwa rodzaje list dostępu - accept i reject, na których użytkownik umieszcza nazwy grup i użytkowników, od których odpowiednio akceptuje albo odrzuca żądania połączeń
- użytkownik może modyfikować zawartość obu list
- użytkownik ma możliwość włączenia domyślnego odrzucania wszystkich przychodzących żądań połączeń
Techniczna realizacja PoC
Na rys. 2 została przedstawiona funkcjonalna architektura systemu PoC, proponowana w specyfikacji. Specyfikacja określa jedynie funkcjonalną architekturę systemu PoC - sposób praktycznej realizacji leży w gestii dostawców.
W specyfikacji wyodrębniono następujące jednostki funkcjonalne:
UE (User equipment) - terminal (telefon) będący klientem dla aplikacji PoC.
Access - sieć komórkowa (dostęp radiowy oraz SGSN/GGSN) umożliwiająca dostęp do usługi.
PoC Server - "wół roboczy" systemu PoC, realizujący funkcje związane z obsługą sesji użytkowników, czyli:
- punkt końcowy dla sygnalizacji SIP (zestawianie/zwalnianie sesji) do/od użytkowników
- punkt końcowy dla RTP/RTCP do/od użytkowników
- "floor control" - czyli przydzielanie uczestnikom danej sesji prawa do mówienia w konkretnym momencie
- obsługa sesji grupowych, w tym kontrola przynależności do grupy, identyfikacja użytkowników
- realizacja funkcjonalności "do not disturb"
- kontrola jakości połączeń
- generowanie danych billingowych.