Mostki, bramki, routery

Coraz więcej użytkowników pracuje w sieciach komputerowych, w których mikrokomputer łączy się z innymi sieciami, a także z większymi komputerami klasy mini lub mainframe. Łączenie często wymaga integracji sprzętu pracującego w różnych standardach. Do realizacji tych połączeń służą specjalne urządzenia, które można podzielić na trzy kategorie: bridges (pomosty), routers i gateways (bramy). Wybór urządzenia do łączenia różnych środowisk zależy od stopnia wzajemnego podobieństwa tych środowisk.

Coraz więcej użytkowników pracuje w sieciach komputerowych, w których mikrokomputer łączy się z innymi sieciami, a także z większymi komputerami klasy mini lub mainframe. Łączenie często wymaga integracji sprzętu pracującego w różnych standardach. Do realizacji tych połączeń służą specjalne urządzenia, które można podzielić na trzy kategorie: bridges (pomosty), routers i gateways (bramy). Wybór urządzenia do łączenia różnych środowisk zależy od stopnia wzajemnego podobieństwa tych środowisk.

Objaśnienie kryteriów doboru urządzenia łączacego staje się względnie proste w świetle struktury tzw. modelu odniesienia systemów otwartych ISO (International Standard Organization - Międzynarodowa Organizacja Standardów). W modelu ISO system sieciowy dzieli się na siedem warstw:

- warstwa fizyczna, czyli fizyczny nośnik przesyłanej informacji

- warstwa łącza, która nadzoruje warstwę fizyczną, m.in. definiując sposób adresowania, a także kontroluje jej poprawność jej działania

- warstwa sieciowa, która adresuje i dostarcza pakiety danych, w tym także pakiety przechodzące z jednej sieci do drugiej

- warstwa transportowa, która przesyła i odbiera dane oraz zawiadamia o tym użytkownika

- warstwa sesji, która rozpoczyna, utrzymuje i kończy sesję komunikacyjną

- warstwa prezentacji, która formatuje pliki tak, by były zrozumiałe dla aplikacji użytkownika (konwersja, kodowanie/dekodowanie, itp.)

- warstwa aplikacji.

Bridge służy do łączenia dwóch fizycznie oddzielonych sieci lokalnych, posługujących się takim samym schematem adresowania. Działa więc na poziomie łącza. Bridge stosuje się np. w celu pokonania dużej odległości, zwiększenia przepustowości i pokonania ograniczeń sieci dotyczących np. ograniczenia liczby węzłów. Działając poniżej warstwy sieci, bridge jest "protocol transparent", tzn. nie odróżnia protokołów sieciowych, może więc przesyłać dane w różnych protokołach, łącząc np. unixowy TCP/IP ze stosowanym przez Novella IPX/SPX. Potrafi działać lokalnie lub na odległość, umożliwiając komunikację między sieciami przez np. modemy. Rolę bridge'a może spełniać specjalizowane urządzenie lub standardowy komputer wyposażony w odpowiednie interfejsy.

Router działa na zasadzie analogicznej do bridge'a z tą różnicą, że operuje on na poziomie warstwy sieci. Może więc łączyć tylko te sieci, które posługują się wspólnym protokołem. Z tego samego powodu potrafi on łączyć sieci o różnych systemach adresowania, oczywiście pod warunkiem zgodności protokołów. Podobnie jak bridge, rolę routera może pełnić standardowy komputer, działając zarówno lokalnie jak i na odległość.

Daleko bardziej złożone funkcje pełni gateway, który funkcjonuje na wszystkich siedmiu poziomach jednocześnie i dzięki temu, może służyć do łączenia sieci lokalnej z zupełnie obcym środowiskiem systemowym. Gateway pełni następujące usługi: emulacja terminala, transfer plików, komunikacja proces-proces i zdalne uruchamianie procesów. Jest więc w stanie umożliwić użytkownikowi sieci lokalnej pełny dostęp np. do dużego komputera pracującego w zupełnie innym systemie operacyjnym.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200