Microsoft System Center 2012

Finalną wersję pakietu System Center 2012 Microsoft zaprezentował po raz pierwszy w kwietniu na konferencji w Las Vegas (polska premiera odbyła się 16 maja). Testy pokazują, że to bardzo wartościowa oferta, w której - w porównaniu do wcześniejszych wersji - pozbyto się złożoności zarówno samego produktu, jak i jego licencjonowania.

Dlaczego powstał System Center

Microsoft przekonuje nas, że to narzędzie pozwoli na zwiększenie efektywności aplikacji, spowodowanie, by aplikacje i usługi były bardziej niezawodne oraz dostarczenie rozwiązań cloud do systemów działających lokalnie.

Inaczej mówiąc, System Center 2012 ma spowodować, że nasze dotychczasowe inwestycje w sprzęt i oprogramowanie dadzą większą efektywność, wydajność i zapewnią mniej przestojów.

I nie chodzi tylko o Windows, bo - jak twierdzi Microsoft - dane z Customer Experience Improvement Program pokazują, że blisko 20% klientów używa System Center do monitorowania Linuksa.

Co więcej, System Center zapewnia narzędzia, które nie tylko zwiększają produktywność i niezawodność aplikacji, ale także umożliwiają - gdy zdarzą się błędy -szczegółową analizę tego, co je spowodowało. Dzięki kodowi, który Microsoft nabył od AVIcode w 2010 r., System Center może teraz głębiej zajrzeć w aplikacje. Przykład: administrator może mieć wgląd w poszczególne odwołania SQL, znajdując te, które aplikacja obsługuje najdłużej - co ma bezpośredni wpływ na komfort użytkownika końcowego.

Elementy pakietu

Ogólnie rzecz biorąc, Microsoft w System Center 2012 scalił wiedzę, doświadczenie i możliwości cloud computing i prywatnego centrum danych. Zrobił to po to, by można było w lokalnym systemie informatycznym używać tych samych metodologii i funkcjonalności, jakie oferuje publiczna chmura, albo łączyć zarządzanie obydwoma środowiskami przy użyciu jednego zestawu narzędzi. W pakiecie System Center dostajemy zestaw następujących komponentów, nowych i tych już znanych (jako oddzielne produkty):

• App Controller - nowe narzędzie, zintegrowane z pozostałymi elementami System Center, dające jeden wspólny widok aplikacji zarówno lokalnych, jak i uruchomionych poprzez platformę cloud Windows Azure.

• Configuration Manager (SCCM) - pomaga we wdrażaniu systemów operacyjnych, aplikacji i uaktualnień oprogramowania, a także w inwentaryzacji hardware’u i software’u oraz zdalnym administrowaniu komputerami. Jest efektem ewolucji dobrze znanego narzędzia Systems Management Server (SMS), od którego jest wygodniejszy w użyciu i bardziej elastyczny.

Microsoft System Center 2012

Microsoft zaprojektował System Center 2012 tak, by połączyć doświadczenia z chmury publicznej i prywatnych centrów danych.

• Data Protection Manager (DPM) - jest czymś więcej niż prostym narzędziem do backupu danych i przywracania systemu, obsługuje bowiem także ciągłą ochronę danych. Pojedyncza konsola pozwala na zarządzanie nawet setką serwerów DPM.

• Endpoint Protection (SCEP), rozwiązanie chroniące stacje końcowe przed złośliwym oprogramowaniem i innymi zagrożeniami, dotychczas znane jako Forefront Endpoint Protection (FOPE). Współpracuje z SCCM przy dostarczaniu klientów chroniących komputery i konfigurowaniu ustawień zapory Windows. Dzięki zintegrowaniu z SCCM narzędzie zyskuje też elementy raportowania i alarmowania, których brakowało w samodzielnym FOPE.

• Operations Manager (SCOM) - jego poprzednik nazywał się kiedyś MOM (Microsoft Operations Manager) - oprócz dotychczas wykrywanych elementów programowych i aplikacyjnych, obsługuje obecnie wykrywanie i monitorowanie routerów, przełączników, kart sieciowych i portów. Monitoruje także aplikacje webowe.

• Orchestrator - to zupełnie nowe narzędzie (przemianowane rozwiązanie Opalis vNext, kupione przez Microsoft w 2009 r.), które pozwala na graficzne projektowanie skryptów (tzw. runbooks), łączących usługi i aplikacje oraz tworzenie przepływów pracy.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200