PowerBuilder 9 wyraża dążenie Sybase do uczynienia z niego środowiska do tworzenia aplikacji o dowolnej architekturze i za pomocą dowolnej technologii komponentowej.

PowerBuilder był - i wciąż pozostaje - bardzo dobrym pakietem RAD do tworzenia aplikacji bazodanowych w architekturze klient/serwer. Ścisłe powiązanie aplikacji z bazą danych znacznie upraszcza i przyspiesza pracę programisty i nic dziwnego, że środowisko to jest popularne wśród twórców tego typu aplikacji. Z wersji na wersję PowerBuilder staje się jednak coraz bardziej uniwersalny - wspiera już nie tylko architekturę klient/serwer, ale także modele n-warstwowe oraz technologie JSP, J2EE, .Net i CORBA. Przygotowywane są już także mechanizmy pozwalające na przenoszenie kodu PB na komputery typu palmtop. Przekształcanie środowiska ukierunkowanego na architekturę dwuwarstwową na wielowarstwową musi jednak, z konieczności, być procesem ewolucyjnym i długotrwałym. Patrząc na dotychczasowy rozwój PowerBuildera, a zwłaszcza na wydaną niedawno wersję 9, można zakładać, że konwersja ta zakończy się sukcesem.

Narzędzie dla wielu światów

Pojedynczy projekt nosi w PowerBuilder nazwę Workspace. Obejmuje on bibliotekę kodu oraz jeden lub więcej tzw. celów (targets). Celem może być np. zwykła aplikacja kliencka typu desktop, w której są zdefiniowane połączenia do EAServer czy bazy SQL. Aplikacja ta może ponadto mieć przypisany wzorzec/szkielet interfejsu użytkownika, tzw. MDI (Multiple-Document Interface), składający się z okna głównego oraz okien podrzędnych. Do tworzenia warstwy klienckiej można też wykorzystać bibliotekę PFC (PowerBuilder Foundation Class). Ta trzecia opcja jest dobrym wyborem, zwłaszcza gdy chce się zachować spójność interfejsu wielu różnych aplikacji. Celami mogą też być pojedyncze komponenty.

Każdy projekt - zarówno aplikacja, jak i pojedynczy komponent - może być w PowerBuilder zapisany jako niewizualny komponent NVO (Non Visual Object), który można umieszczać i uruchamiać na serwerze aplikacji EAServer. Konwersja ta polega w praktyce na dodawaniu do rodzimych komponentów PB interfejsów zgodnych ze standardem COM+, OLE, CORBA, J2EE lub usług Web. Power Builder 9 ułatwia to "opakowywanie", oferując specjalny kreator. Operacja "opakowywania" pozwala w prosty sposób zmusić standardowy kod PB do działania na serwerze aplikacji. Nie obejdzie się jednak bez kompromisów. Przykładowo, stosowane często w aplikacjach klient/serwer przekazywanie referencji do DataWindow przy wykorzystaniu architektury n-warstwowej nie jest zalecane. Aplikacje dwu- i wielowarstwowe projektuje się po prostu inaczej.

W środowisku serwera aplikacji EAServer można też uruchamiać "lekkie" obiekty, np. proste klasy w C/C++, nie będące zgodne ani z technologią CORBA, ani z J2EE itp. Są one wykonywane na tym samym serwerze fizycznym, na którym działa serwer aplikacyjny. Oczywiście, nie dają one takich możliwości, jak obiekty CORBA czy J2EE, są za to łatwiejsze do napisania. Niezależnie od tego, w pakiecie PowerBuilder istnieje możliwość łatwego łączenia klas C/C++ z kodem PowerScript. Możliwe jest również działanie odwrotne: poprzez interfejs API PBNI - PowerBuilder Native Interface, kod C/C++ może wywoływać funkcje maszyny wirtualnej PowerBuilder (PBVM). Kod Java może zrobić to samo, wykorzystując interfejs JNI.

Komponenty EJB tworzone w środowisku PowerBuilder 9 można uruchamiać na różnych serwerach aplikacyjnych (EAServer, IBM WebSphere oraz BEA WebLogic). Innym typem "docelowej" aplikacji są aplikacje Web. Nowością "dziewiątki" jest możliwość budowy aplikacji przy użyciu skryptów JSP (Java Server Pages). Dotychczas był wykorzystywany tylko serwer PowerDynamo, będący częścią serwera bazodanowego Sybase Adaptive Server Anywhere.

Sposób na formatki

Mechanizm DataWindow powstał z myślą o uproszczeniu tworzenia niezliczonych formatek do wprowadzania i edycji danych. Zawarte w PB 9 kreatory pozwalają szybko generować typowe układy takich formatek, jak siatki, tabele przestawne, tabele z grupowaniem itp. PowerBuilder korzysta z rozszerzonych informacji opisujących znaczenie poszczególnych pól i wykorzystuje je w procesie tworzenia interfejsu. Nazwy generowanych obiektów odpowiadają nazwom poszczególnych pól, co upraszcza ich wyszukiwanie w aplikacjach zawierających wiele ekranów roboczych. DataWindow może pełnić rolę generatora raportów - wyświetlane wyniki mogą być traktowane jako ciąg etykiet do wydruku lub dane źródłowe dla wykresów.

W PowerBuilder 9 mechanizm DataWindow można wykorzystać nie tylko w aplikacjach typu klient/serwer, ale także w aplikacjach internetowych. Komponent DataWindow może być wyświetlany jako kontrolka ActiveX stosowana w Microsoft IE, a także jako "wtyczka" zgodna ze standardem przeglądarek Netscape. W obu przypadkach interfejs DataWindow jest bardzo podobny, jak ten w typowej aplikacji klient/serwer.