Lepsza gospodarka,większe zatrudnienie

Warunkiem zatwierdzenia projektu do dofinansowania z funduszy strukturalnych jest nie tylko jego lokalna czy regionalna użyteczność, lecz także zgodność ze strategicznymi celami polityki spójności Unii Europejskiej.

Warunkiem zatwierdzenia projektu do dofinansowania z funduszy strukturalnych jest nie tylko jego lokalna czy regionalna użyteczność, lecz także zgodność ze strategicznymi celami polityki spójności Unii Europejskiej.

Przywykliśmy traktować fundusze europejskie przede wszystkim jako źródło dodatkowych pieniędzy na załatanie naszych - ogólnokrajowych, regionalnych czy lokalnych - dziur budżetowych i szansę na nadrobienie zapóźnień, których nie bylibyśmy w stanie zlikwidować własnymi siłami lub zaspokojenie pilnych potrzeb, które inaczej dręczyłyby nas latami (zobacz: drogi). Starania o środki europejskie przypominają więc często walkę o wyrwanie dla siebie jak najlepszego kęsa, bez oglądania się na innych. Gminy, miasta czy regiony zabiegają o jak największe środki tylko na własne projekty i przedsięwzięcia, bez koordynowania ich z planami nawet najbliższych sąsiadów. Prowadzi to do rozdrobnienia działań i w konsekwencji ich mniejszej efektywności. Problem ten jest u nas wyraźnie widoczny w sferze ICT.

Przy tworzeniu projektów "pod fundusze strukturalne" zapomina się często, że podstawowym celem przyznawania tych środków jest realizacja zadań związanych z perspektywicznymi celami rozwoju całej Unii Europejskiej. Fundusze strukturalne mają zapewniać możliwość stworzenia w poszczególnych krajach czy regionach warunków umożliwiających spójny, jednolity rozwój Wspólnoty Europejskiej jako całości, w szczególności służyć wyrównywaniu poziomów rozwoju cywilizacyjnego w poszczególnych miejscach. Dlatego też podstawową zasadą obowiązującą przy rozdysponowywaniu funduszy europejskich jest zgodność założeń i celów każdego dokumentu i działania z celami i założeniami wyższego rzędu. Stąd też trwające obecnie negocjacje z Komisją Europejską w sprawie zatwierdzenia naszych programów operacyjnych (krajowych i regionalnych).

Generalne, najważniejsze kierunki rozwoju Unii wyznacza, oczywiście, Strategia Lizbońska. Ich uszczegółowienie znajduje się w zatwierdzanych okresowo przez Radę Europejską strategicznych wytycznych do polityki spójności. Głównym celem polityki spójności Unii Europejskiej na lata 2007-2013 ma być tworzenie warunków do rozwoju gospodarczego i wzrostu zatrudnienia. Realizacja tego celu ma się odbywać poprzez zwiększenie atrakcyjności Europy i jej regionów pod względem inwestycji i zatrudnienia, poprawę poziomu wiedzy i innowacyjności na rzecz wzrostu oraz zwiększenie liczby i poprawę jakości miejsc pracy.

Temu celowi powinny być podporządkowane wszystkie projekty dofinansowywane z funduszy strukturalnych w poszczególnych krajach, w tym również projekty z dziedziny ICT. Ich realizacja nie jest zadaniem samym w sobie. Upowszechnienie technik informacyjno-komunikacyjnych w całej gospodarce uznane zostało w wytycznych do polityki spójności na najbliższe lata za główny czynnik podniesienia wydajności i konkurencyjności regionów. Technologia ta ma się przyczyniać do rozwoju regionalnego, reorganizacji form działalności gospodarczej, tworzenia nowych usług dla przedsiębiorców i obywateli. Warunkiem niezbędnym do tego jest istnienie na terenie całej Unii, w tym również na obszarach słabo zaludnionych, odpowiedniej infrastruktury komunikacji szerokopasmowej.

Liderzy zmian

Szczególną rolę w realizacji głównych założeń i wytycznych polityki spójności Wspólnoty Europejskiej w latach 2007-2013 mają do odegrania miasta. To one mają być ośrodkami stymulującymi rozwój gospodarczy i wzrost zatrudnienia w regionach.

Obecnie ponad 60% ludności Unii Europejskiej mieszka w miastach liczących ponad 50 tys. mieszkańców. Na obszarach miejskich zlokalizowana jest również większość miejsc pracy, przedsiębiorstw i szkół wyższych, europejskie miasta przyciągają zazwyczaj ludzi o wysokich kwalifikacjach i umiejętnościach, co przyczynia się do tworzenia swoistej spirali innowacyjności i przedsiębiorczości przyciągającej kolejnych aktywnych i wykształconych.

Obszary miejskie nie mają jednak tylko samych atutów, borykają się również z wieloma specyficznymi dla nich problemami. Najważniejsze z nich to: bezrobocie, wykluczenie społeczne (w tym problem ludzi pracujących a żyjących w ubóstwie), wzrost przestępczości, rosnące zagęszczenie ludności. Programy realizowane z funduszy europejskich mają pomóc miastom uporać się z tymi uciążliwościami, czy wręcz przyczynić się do odwrócenia negatywnych tendencji i skierowania miast na drogę rozwoju gospodarczego i społecznego. Z tego powodu wsparcie mają otrzymywać przede wszystkim projekty nastawione na pobudzanie przedsiębiorczości i innowacyjności oraz uzyskiwanie wysokich kwalifikacji.

Środki europejskie mają wspierać także działania na rzecz regeneracji i restrukturyzacji gospodarczej obszarów wiejskich. Szansą dla tych terenów ma być zróżnicowanie form aktywności gospodarczej. Za sprzyjające osiągnięciu tego celu uznane zostały działania zmierzające do zapewnienia minimalnego poziomu dostępności usług publicznych w celu przyciągnięcia firm i wykwalifikowanych pracowników oraz ograniczenia odpływu ludności do miast. Za konieczne w związku z tym uznaje się przyłączenie obszarów wiejskich do głównych sieci krajowych i europejskich, w tym również sieci teleinformatycznych. Wykorzystanie nowych technologii ma być jednym ze sposobów (np. poprzez rozwijanie klastrów) uruchomienia lokalnych zasobów gospodarczych czy społecznych i wprowadzenia ich do szerokiego obiegu.

Unia bardziej atrakcyjna

Zgodnie z decyzją Rady Europejskiej z dnia 6 października 2006 r. w sprawie strategicznych wytycznych Wspólnoty dla spójności, środki europejskie w latach 2007-2013 powinny być skoncentrowane na realizacji następujących priorytetów:

  • zwiększanie atrakcyjności państw członkowskich, regionów i miast poprzez poprawę dostępności, zapewnienie odpowiedniej jakości i poziomu usług oraz zachowanie stanu środowiska;
  • wspieranie innowacyjności, przedsiębiorczości oraz rozwoju gospodarki opartej na wiedzy poprzez wykorzystywanie możliwości w dziedzinie badań i innowacyjności, w tym nowych technologii informacyjnych oraz komunikacyjnych;
  • tworzenie lepszych miejsc pracy oraz większej ich liczby poprzez zainteresowanie większej liczby osób zdobyciem zatrudnienia oraz działalnością gospodarczą, zwiększenie zdolności adaptacyjnych pracowników i przedsiębiorstw oraz zwiększenie inwestycji w kapitał ludzki.
W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200