Leszek J. Krzyżanowski O podstawach kierowania organizacjami inaczej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1999.

To nie jest książka użyteczna w potocznym rozumieniu tego słowa. Nie ma w niej konkretnych wskazówek, jak zachować się w obliczu różnych wydarzeń rynkowych czy pojawiających się we własnej firmie lub jak odczytywać bilanse czy wyniki pracowniczych testów osobowościowych. Jednak tym bardziej warto tę publikację przeczytać. Autor jest ekonomistą, inżynierem i prawnikiem, prowadzącym badania od wielu już lat, a przesłanką do jej napisania był bunt - a przynajmniej gorzka refleksja - przeciw nadmiernym kosztom rozwoju gospodarczego. "Wzrost gospodarczy i postęp cywilizacyjny, który nastąpił w drugiej połowie mijającego wieku, przekroczył wszelkie dotychczasowe osiągnięcia człowieka razem wzięte. Dokonał się on jednak kosztem degradacji biosfery oraz dramatycznego rozwarstwienia poziomu i warunków egzystencji społeczności i narodów, polaryzacji zjawisk dobrobytu, bogactwa wąskiej warstwy społeczeństw zamożnych i ubóstwa ludności globu" - pisze autor. I wcale nie rozpacza nad degradacją przyrody czy losem ludzi ubogich, lecz próbuje znaleźć takie modele organizacji, które mieszczą w swojej logice działania, odpowiedzialność społeczną i ekologiczną, nic nie tracąc ze swojej racjonalności ekonomicznej. Są to ciekawe rozważania.

Autor wymaga od czytelnika znajomości sporej liczby naukowych zwrotów, ale zarazem wykazuje się zaskakującym wyczuciem przy stosowaniu niektórych powszechnie przyjętych, ale niezbyt udanych zwrotów, np. zarządzanie zasobami ludzkimi. Pisze: "Unikam stosowania terminu Çzasoby ludzkieČ, ponieważ uważam, że brzmi on niewłaściwie (...). Ludzi, jako twórców i członków (uczestników) organizacji, uważam za najcenniejszy "potencjał twórczy", decydujący o jej bycie (...)." Zarządzanie potencjałem twórczym to naprawdę dobry pomysł na nazwę tej dziedziny zarządzania.