Firma Reliability Ratings z Rockville w stanie Maryland przeprowadziła wśród 250 firm (łącznie użytkujących 28 tys. komputerów) sondaż na temat niezawodności komputerów z procesorem 80486 oraz sondaż stopnia zadowolenia klientów z produktów, usług i serwisu firm oferujących ten typ sprzętu. A oto ogólne wnioski z tego sondażu.

Rok 1993 dla producentów PC był bardzo bogaty w wydarzenia. Zaprezentowanie komputerów z trzema nowymi architekturami procesora: Alpha firmy Digital, PowerPC jako owoc współpracy Motoroli z IBM i Apple oraz Pentium Intela - dało asumpt do swego rodzaju wojny religijnej o PC jutra. Na co dzień jednak dominowały PC-ty z procesorem 486, który w rok po jego wprowadzeniu, w wyniku ofensywy cenowej firmy Compaq latem 1992, zdążył bardzo potanieć. Dlatego w 1993 r. różnice w cenach nie były już rozstrzygającym kryterium zakupu, co zmusiło producentów do tego, aby zaczęli odróżniać się od konkurentów takimi dodatkowymi walorami jak: ulepszony serwis i lepsza obsługa potrzeb klienta, przedłużone okresy gwarancyjne etc.

Analitycy firmy Reliability Ratings rozpoczęli od pytania, jak niezawodne są 486-ki następujących producentów: AST Research, Compaq, Dell Computer, Digital, Hewlett-Packard, IBM i NEC oraz na ile klienci są zadowoleni ze współpracy z tymi firmami. Kategorię, zadowolenie klienta, oparto na takich kryteriach jak: niezawodność, serwis, wsparcie techniczne, funkcjonalność, możliwość rozbudowy, konkurencyjność ceny, jakość monitora i wydajność obliczeniowa. Dodatkowo zbadano niezawodność 486-ek wymienionych producentów, na podstawie faktycznie występujących błędów w zależności od liczby zbadanych urządzeń i każdorazowych czasów ich działania.

Przytoczone poniżej oraz tabeli wartości, zostały obliczone w następujący sposób: zadowolenie klienta mogło być odznaczone na skali 10 punktowej, gdzie 0 jest najgorszą a 10 najlepszą notą. Uwidoczniona w statystyce roczna liczba błędów pokazuje, jaka byłaby liczba błędów w okresie roku, gdyby wszystkie komputery danej klasy cechujące się pokazaną przeciętną liczbą godzin pracy, były eksploatowane przez 12 miesięcy.

Lepszą miarą względnej niezawodności jest Mean Time Between Failures (MTBF) tj. średni czas pracy bezawaryjnej, który wylicza się jako iloraz faktycznego czasu pracy wszystkich PC-tów danego typu i ilości błędów jakie wystąpiły w tym okresie. Chociaż miara ta odzwierciedla okres użytkowania (włączenia) komputerów, to jednak pozostaje prawdą, że wysoki MTBF jest lepszy niż niski. Zbadano także, jak wiele komputerów dostarczono klientom w stanie niezdatnym do użytku (DOA = Dead on Arrival). Również ta wielkość wchodzi do współczynnika błędów; wielkość DOA wylicza się jako iloraz liczby wadliwych nowo dostarczonych komputerów i całkowitej liczby dostarczonych komputerów w danej partii.

Jak pokazuje tabela, firma Hewlett-Packard uzyskała (8,55 wskali 10-punktowej) najlepszy wynik pod względem zadowolenia klientów. Szczególnie takie aspekty jak niezawodność (9,27) i serwis (9,33) zostały u HP bardzo wysoko ocenione. Compaq z 8,31 zajął drugie, a Dell i NEC uplasowały się na trzeciej pozycji (po 8,30). W ogonie znalazł się Digital, bo kupujący uznali oferowane przez tę firmę ceny za niezbyt konkurencyjne.

Pod względem niezawodności wszyscy producenci osiągnęli wynik powyżej 8 pkt., a w dziedzinie wsparcia technicznego udało się to jedynie HP. Pod względem możliwości rozbudowy, użytkownicy wyróżnili komputery Della i NEC-a (8,85); za najbardziej wydajne uznano komputery HP (8,64) przed Dell (8,51), a najmniej AST (7,93) zaraz za Digital (7,95). Jeśli chodzi o staranność podczas sprawdzania sprzętu dostarczanego klientom - wyróżnił się IBM, którego współczynnik DOA dla wszystkich modeli wynosił poniżej 0,5.