Jak zmiksować Bluetooth z Wi-Fi?
- Kamil Folga,
- 09.11.2009
Bluetooth 3.0 + High Speed (HS), czyli trzecia generacja popularnej technologii, pozwala na bezprzewodową transmisję danych z szybkością 24 Mb/s, a taka przyda się przy korzystaniu z nowych usług, takich jak: synchronizacja list odtwarzania między PC a odtwarzaczami MP3, kopiowanie zdjęć cyfrowych, transmisje wideo. Mały pobór energii oraz zwiększona wydajność - to główne zalety wersji 3.0.
Wraz z jej pojawieniem się nasuwają się też pytania. Co takiego oferuje Bluetooth 3.0, czego nie ma sprawdzone Wi-Fi? Na ile bezpieczne są połączenia w tej technologii? I wreszcie: dlaczego powiązano te technologie, zamiast użyć jednej (Wi-Fi), zapewniającej szybkie transmisje?
W kwietniu br. BSIG (Bluetooth Special Interest Group), organizacja zajmująca się standardem Bluetooth, opublikowała ostateczną i oficjalną wersję specyfikacji Bluetooth trzeciej generacji. Zwiększona przepustowość to główna zaleta nowej technologii.
Szybkość transmisji na poziomie 24 Mb/s przydatna będzie przy korzystaniu z nowych usług, w tym m.in.: synchronizacji list odtwarzania między PC a odtwarzaczami MP3, kopiowaniu zdjęć z aparatów cyfrowych na komputery PC czy transmisji wideo, a także przy użyciu sieci PAN, obsługujących komunikację bezpośrednią. Przykładowe aplikacje to realizacja płatności na drogach publicznych czy informacje nawigacyjne. Każdy profil Bluetooth będzie mógł korzystać ze zwiększonej przepustowości w dowolnym momencie.
Dlaczego 802.11 w warstwie transportowej?
Wraz z najnowszą wersją Bluetooth pojawiły się wątpliwości. Co Bluetooth 3.0 - będąca kombinacją protokołów bezprzewodowej komunikacji Bluetooth z właściwościami transportowymi protokołu 802.11 - oferuje dodatkowo, a czego nie ma powszechnie używane Wi-Fi? Na ile bezpieczne są połączenia przy użyciu wersji 3.0, zakładając, że Wi-Fi uruchomione w trybie "ad hoc" nie zapewniało odpowiedniej prywatności?
I nasuwa się jeszcze dodatkowe pytanie. Dlaczego powiązano te technologie, zamiast użyć jednej, zapewniającej szybkie transmisje (Wi-Fi)? Jednym z powodów jest prawie 40 typów aplikacji (profili) realizowanych w połączeniach bezpośrednich Bluetooth. Są one obecnie wykorzystywane przez wiele certyfikowanych produktów.
Na decyzję o wykorzystaniu Wi-Fi tylko jako warstwy transportowej dla Bluetooth wpłynęły więc dwa czynniki: dopracowane elementy bezpieczeństwa w Bluetooth oraz konieczność zachowania znanej warstwy aplikacji. Wykorzystanie standardu 802.11 znacznie uprościło i przyspieszyło realizację warstwy transportowej.