Jak przełączniki LAN pracują w sieciach heterogenicznych?

Od sieci heterogenicznych nie ma dzisiaj ucieczki, dlatego tak ważna jest zgodność przełączników instalowanych w systemach informatycznych. Druga runda testów sprawdzających współoperatywność (czy - jak kto woli - zgodność) przełączników LAN wykazała, że producenci urządzeń pracujących w warstwach 2 i 3 czynią wiele, aby administratorzy systemów informatycznych nie stronili od sieci złożonych z produktów różnych firm.

Od sieci heterogenicznych nie ma dzisiaj ucieczki, dlatego tak ważna jest zgodność przełączników instalowanych w systemach informatycznych. Druga runda testów sprawdzających współoperatywność (czy - jak kto woli - zgodność) przełączników LAN wykazała, że producenci urządzeń pracujących w warstwach 2 i 3 czynią wiele, aby administratorzy systemów informatycznych nie stronili od sieci złożonych z produktów różnych firm.

Pierwsza runda testów (zob. "NetWorld" 10/99) wystawiła większości przełączników oceny pozytywne, jednak i liczba urządzeń była ograniczona, a wielu producentów nie chciało poddać swoich produktów bardziej wyrafinowanym testom, takim jak test sprawdzający systemy przyspieszonej konwergencji (co skraca czas odzyskiwania połączenia, jeśli jedno z łącz ulega awarii) czy test sprawdzający, jak przełączniki budują zapasową ścieżkę routingu dla pakietów IP.

Tym razem użyto niemal tego samego zestawu testów co poprzednio. Przetestowano przełączniki oferowane przez sześciu producentów, wśród których znalazły się trzy nowe firmy: Alcatel, Extreme Networks i NBase-Xyplex (pozostałe to Cisco, Enterasys i Foundry Networks). W czasie poprzedniej rundy testów prawie połowa przełączników to urządzenia operujące wyłącznie w warstwie 2. Tym razem urządzenia operowały w dwóch warstwach (2 i 3), z wyjątkiem sprzętu dostarczonego przez firmę NBase-Xyplex (przełącznik OptiSwitch 800).

Czterech producentów, którzy wzięli udział w poprzedniej rundzie, nie dostarczyło tym razem przełączników. Dlaczego? IBM po prostu wycofuje się z tego rynku, a Hewlett-Packard, Avaya i Nortel Networks stwierdziły, że produkowane przez nie przełączniki oferują dokładnie te same rozwiązania co rok temu i nie ma sensu testować ich jeszcze raz.

Testy obowiązkowe sprawdzały opcje, które są absolutnie niezbędne w sieci komputerowej: automatyczne negocjowanie rodzaju sieci dołączanej do przełącznika, routing pakietów IP oraz obsługę protokołów RIP 1.0 (Routing Information Protocol) i RIP 2.0.

Testy opcjonalne sprawdzały opcje zawsze mile widziane w sieci, ale bez których można się najczęściej obyć: agregowanie połączeń, system przyspieszonej konwergencji oparty na technologii "spanning tree", port rozszerzenia Gigabit Ethernet, routing pakietów IPX i obsługę protokołu VRRP (Virtual Router Redundancy Protocol - budowanie połączenia zapasowego).

Rok temu producenci raczej niechętnie godzili się na to, aby ich przełączniki zostały objęte testami opcjonalnymi. Tym razem nie było takich oporów.

Ocena zgodności przełączników operujących w warstwie 2

Test 1: automatyczne negocjowanie rodzaju sieci (test obowiązkowy)

Opis: każda para przełączników musiała we właściwy sposób wynegocjować najwyższą szybkość (Ethernet 10/100) obsługiwaną przez dane urządzenia i określić, czy pakiety będą przesyłane w trybie pełnego dupleksu czy też w trybie półdupleksu.

Metodologia testowania: porty przełączników negocjują szybkość i tryb przesyłania pakietów. Dwa przełączniki połączono kablem skrośnym (kabel używany do bezpośredniego łączenia przełączników). Jeśli oba przełączniki wynegocjowały identyczne ustawienia, test generował strumień ramek o długości 1518 bajtów, przesyłając je przez okres jednej minuty z taką szybkością, jaką wynegocjowały przełączniki. Uwaga: jeśli przełączniki wynegocjowały szybkość 10 Mb/s i pełny dupleks, pakiety przesyłano w każdym kierunku z szybkością większą niż 10 Mb/s, aby upewnić się, że przełączniki pracują w ramach wynegocjowanych ustawień poprawnie.

Stopień złożoności testu: niski.

Testowane przełączniki: OmniCore 5022 (Alcatel); Catalyst 6500 (Cisco); Matrix E7 i SSR 2000 (Enterasys); Alpine 3808 (Extreme Networks); BigIron 4000 (Foundry); OptiSwitch 800 (NBase-Xyplex).

Wyniki: wszystkie przełączniki pracowały zgodnie. Aby przejść test, przełącznik musiał wykazać, że przesyła poprawnie pakiety z maksymalną szybkością obsługiwaną przez dane medium i w trybie pełnego dupleksu, a para przełączników musiała obsługiwać pakiety z szybkością większą niż szybkość przewidziana dla następnego w kolejności niższego ustawienia. Na przykład, aby para przełączników przeszła z powodzeniem test Fast Ethernet/pełny dupleks, powinna przesyłać pakiety z szybkością większą niż jedno łącze 100 Mb/s. Przełącznik nie przechodził testu, jeśli konfigurował się tak, że określone przez niego ustawienie (szybkość pracy i tryb transmitowania pakietów) było niższe niż ustawienie przewidziane dla danego przełącznika. Ta sama uwaga dotyczy pary przełączników.

Krótka analiza: ten test przeszły wszystkie przełączniki. Dzięki opcji automatycznego negocjowania rodzaju sieci przełączniki rozpoznają automatycznie całe środowisko sieciowe, tak iż administrator nie musi konfigurować ręcznie poszczególnych adapterów i portów. To bardzo ważna opcja, bez której trudno sobie dzisiaj wyobrazić sieć LAN.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200