Niestety polityka innowacyjności nie trafia w nasze główne problemy i potrzeby. Najnowsze badania porównawcze dotyczące innowacyjności krajów europejskich umieszczają Polskę w ostatniej grupie tzw. krajów nadganiających, najsłabszych pod względem innowacyjności. Oprócz Polski jest w niej większość nowych krajów UE; wyjątek stanowią Czechy i Estonia.

Nie zmienia to jednak faktu, że nasza gospodarka zajmuje bardzo dalekie, 26. miejsce w rankingu innowacyjności krajów w Europie i odstaje od przeciętnej dla Unii Europejskiej. Polska plasuje się poniżej średniej europejskiej w większości kategorii - podaż wysoko wykwalifikowanej i wykształconej siły roboczej; dostępność finansowania zewnętrznego dla projektów innowacyjnych; czy wydatki inwestycyjne przedsiębiorstw na działalność innowacyjną. Wyjątkiem jest wskaźnik kapitału ludzkiego. Polska plasuje się pod tym względem powyżej średniej europejskiej, zajmuje wysokie 13 miejsce w rankingu i prześcignęła w nim nawet Niemcy .

Polska odbiega też znacząco od średniej unijnej jeśli chodzi o nakłady finansowe na badania naukowe oraz ich udział w dochodzie narodowym. Bardzo niskie są też nakłady polskich firm na badania i rozwój. Przykładowo przedsiębiorstwa w Polsce przeznaczały na R&D blisko 5-krotnie mniejszą część całkowitych wydatków na innowacje niż firmy niemieckie. Ten fakt świadczy o niewielkim potencjale badawczym polskich przedsiębiorstw, ale też o olbrzymiej luce w zasobach wiedzy mającej źródła w prowadzonych w firmach badaniach naukowych.

Nie lepiej wygląda kwestia wartości kapitału ludzkiego w Polsce. Mimo iż odsetek młodzieży studiującej na wyższych uczelniach jest w Polsce wysoki (wynosi 33,9%) i jest wyższy niż w większości krajów unijnych, problemem jest rodzaj podejmowanych studiów. Odsetek polskiej młodzieży studiującej nauki ścisłe jest znacznie niższy niż w innych krajach. Niewiele jest też osób, które uzyskują tytuł doktora w naukach ścisłych i inżynieryjnych.

Polskie firmy w działalności innowacyjnej aktywnie korzystają ze współpracy z innymi przedsiębiorstwami i nie odbiegają od firm fińskich. Gorzej jest jednak jeśli chodzi o współpracę przedsiębiorstw z sektorem badawczym. Z uniwersytetami i pracownikami naukowymi zatrudnionymi w szkołach wyższych współpracowało zaledwie 6,2% firm.W Finlandii jest ich pięć razy więcej (33%). Dowodzi to niewielkiego transferu wiedzy z sektora badawczego do sektora przedsiębiorstw.

O tym, na jakie "innowacyjne" projekty przeznaczane są fundusze unijne czytaj na str. 10