Zanim drukarki sieciowe stały się powszechnie używane wykorzystywano jedynie urządzenia bezpośrednio podłączone do komputera. Początkowo przy wykorzystaniu portu LPT, a później USB. O ile duże firmy, które mogły sobie na to pozwolić inwestowały w druk sieciowy, to małe przedsiębiorstwa musiały sobie jakoś radzić, wykorzystując rozwiązania dostępne na rynku urządzeń peryferyjnych czy systemów operacyjnych.

W artykule chcemy podsumować dostępne metody wspólnego wykorzystywania urządzeń wielofunkcyjnych i drukarek sieciowych zarówno w domu jak i firmach. Dodatkowo przedstawimy możliwości różnego rodzaju urządzeń mobilnych w zakresie drukowania na drukarkach udostępnionych w sieci.

Dom i Małe firmy

Jeszcze całkiem niedawno większość drukarek przeznaczonych do zastosowań domowych i małych firm (w szczególności urządzenia atramentowe) posiadały jedynie interfejsy USB (lub LPT np. w drukarkach igłowych). Ich wadą było to, że musiały być podłączone bezpośrednio do komputera.

W takich przypadkach najbardziej popularnym sposobem na współdzielenie drukarek w małych firmach było udostępnienie z poziomu systemu operacyjnego. W systemach Windows wystarczyło wskazać odpowiednią drukarkę, wybrać wśród spośród właściwości opcję „udostępnianie” i nadać nazwę pod jaką urządzenie będzie widoczne w sieci. Dodatkowo można było określić uprawnienia do drukowania dla konkretnych użytkowników. Dzięki temu drukarki lokalne, które nie posiadały interfejsów sieciowych w kilku krokach stwarzały możliwość druku z innych komputerów. Niestety wadą było to, że komputer, który je udostępnia musiał być cały czas włączony, dopóki będzie konieczność drukowania.

Lepszym rozwiązaniem jest uruchomienie serwera wydruków, do którego podłączane są drukarki lokalne. Wtedy już sam serwer realizuje udostępnianie i obsługę urządzeń w sieci, które są do niego podłączone. Znika wtedy problem pilnowania, aby użytkownik nie wyłączył komputera. Systemem operacyjnym na serwer wydruku może być dowolny system kliencki Windows, jednak w takim przypadku mamy do czynienia jedynie ze zwykłym udostępnianiem drukarki. Lepiej jednak użyć systemu z rodziny Windows Server dodając mu rolę serwera wydruków. Dzięki temu zyskuje się klika dodatkowych funkcji usprawniających zarządzanie i korzystanie z drukarek w sieci.

Z uwagi na to, że systemy serwerowe Microsoft nie należą do najtańszych, jako serwer wydruku alternatywnie można użyć Linuksa. Systemy Linuksowe do obsługi druku najczęściej wykorzystują CUPS (Common Unix Printing System). Jest to obecnie najlepszy i najprostszy sposób na wykonywanie wydruków pod Linuksem. Oferuje on znane z innych systemów ( Windows, MacOS ) możliwości konfiguracji i zarządzania wydrukiem ( ustawienia rozmiaru papieru, kolorów i odcieni szarości, druku dwustronnego, orientacji papieru). Bardzo ważną cechą CUPSa jest możliwość drukowania z użyciem protokołu IPP (Internet Printing Protocol), co umożliwia wykonywanie wydruków przez Internet.

Ważną sprawą z punktu widzenia tworzenia serwerów wydruków na Linuksie jest kwestia obsługi drukarek. Niestety nie wszystkie drukarki chętnie współpracują z tymi systemami . Największe problemy stwarzają głównie tanie drukarki atramentowe tzw. GDI (WinPrinter), dlatego powinniśmy się starać unikać takiego sprzętu. Najmniej problemów pod Linuksem sprawiają drukarki postscriptowe i obsługujące język PCL.

Serwerem wydruku może być również dedykowane rozwiązanie sprzętowe. Obecnie wiele produktów sieciowych oraz serwerów typu NAS wyposażonych jest w funkcjonalność udostępniania drukarek w sieci. Zazwyczaj urządzenia Network Attached Storage posiadają dodatkowe porty USB, gdzie można podłączyć drukarkę lokalną, która następnie przez odpowiednio skonfigurowane oprogramowanie widoczna jest w sieci.

Jednak najprostszym rozwiązaniem na udostępnienie drukarek, które nie posiadają interfejsów sieciowych jest zakup niewielkiego serwera wydruków. Większość producentów, głównie sprzętu sieciowego posiada w swojej ofercie urządzenia, które ze zwykłej drukarki lokalnej (bez względu na złącze – USB, LPT) robią urządzenie do druku sieciowego. Użytkownik ma do wyboru rozwiązania umożlwiające podłączenie od jednej do kilku drukarek za pomocą różnych interfejsów. Od strony sieci drukarki mogą być udostępniane poprzez LAN oparty na kablu, jednak wygodniej wykorzystać do tego sieć bezprzewodową. W aktualnej ofercie print serwerów każdy z pewnością znajdzie rozwiązanie odpowiednie dla swoich potrzeb.

Również producenci sprzętu drukującego wychodząc naprzeciw oczekiwaniom niewielkich klientów bardzo często wyposażają swoje produkty w moduły sieci bezprzewodowej. Dotyczy to również urządzeń wielofunkcyjnych, dlatego obecnie nawet użytkownicy domowi mogą posiadać drukarki z funkcją druku sieciowego