Dostęp na wiele różnych sposobów

Twórcy rozwiązań mobilnych mają możliwość wyboru różnych technologii dla zapewnienia dostępu do danych i aplikacji. Jakie są ich wady i zalety?

Rozwiązanie dedykowane czy aplikacja internetowa? Baza lokalna, zdalna czy podejście hybrydowe? W miarę postępującego rozwoju rynku oprogramowania mobilnego producenci takich rozwiązań mają coraz szersze pole manewru, jeśli chodzi o wybór technologii, platformy systemowej, środowiska bazodanowego i konstrukcji interfejsu. Każde z rozwiązań ma swoje wady i zalety.

Aplikacja z przeglądarki

Jednym ze sposobów przygotowania interfejsu aplikacji dla urządzeń mobilnych jest wykorzystanie standardowej przeglądarki internetowej. Technologia webowa na dobre zagościła w biznesowych aplikacjach, zatem przygotowanie programu pod kątem pracy na niedużym ekranie przenośnego urządzenia, takiego jak telefon klasy smartphone, nie powinno być niczym niezwykłym. Aplikacja taka nie wymaga instalacji w urządzeniu i będzie działać sprawnie w każdym, sprzedawanym dzisiaj telefonie komórkowym, jeśli zostanie przygotowana zgodnie ze standardami.

Bardzo poważną zaletą jest wieloplatformowość, szybkość wdrożenia i prosta, centralna administracja. W ten sposób można wykorzystać także takie telefony klasy smartphone, dla których nie da się uruchomić aplikacji bez specjalnych zabiegów. Jeśli aplikacja łączy się z bazą produkcyjną (lub jej inną instancją okresowo synchronizowaną dla celów bezpieczeństwa), dane wyświetlane na ekranie urządzeń są zawsze poprawne i można je zweryfikować z typowego komputera. Wadą interfejsu webowego jest natomiast konieczność połączenia z serwerem przez cały czas pracy z aplikacją, wielokrotne przeładowywanie strony aplikacji, duże zapotrzebowanie na transfer danych podczas pracy oraz trudna implementacja niektórych elementów i opcji.

Aplikacja do telefonu

Praktyka pokazuje, że najbardziej użyteczny interfejs mają aplikacje napisane specjalnie dla danej platformy systemowej. W biznesie liczą się głównie Symbian i BlackBerry, na dalszym miejscu są starsze wersje Windows Mobile. Nie bez znaczenia jest też możliwość wykorzystania języka Java MIDP. Zazwyczaj wersja mobilna jest klientem, który współpracuje z "dużą" aplikacją, na przykład systemem ERP. Najważniejszą zaletą jest szybkość pracy oraz możliwość zaprojektowania wygodnego interfejsu użytkownika, który może być bardzo interaktywny i dynamicznie zmieniać swoje elementy przy pracy.

Pośrednim stadium jest aplikacja napisana w języku takim jak Flash, który pobierany z serwera webowego, wykonuje kod lokalnie. Obiekty takie spotyka się głównie w multimediach, ale technicznie można w ten sposób wykonać klienta do praktycznie każdej aplikacji biznesowej. Należy jednak pamiętać, że język Flash nie jest i prawdopodobnie nie będzie obsługiwany w niektórych popularnych telefonach czy tabletach, m.in. firmy Apple.

Program tu, baza tam

Przy pracy aplikacji mobilnej napisanej dla natywnej platformy możliwe są dwa scenariusze - albo aplikacja łączy się bezpośrednio z bazą danych w centrali firmy, albo posiada własne lokalne repozytorium, które okresowo jest synchronizowane z centralną bazą.

Model pierwszy umożliwia wykonanie interaktywnej aplikacji, która będzie działać w pełni online, szybciej niż w przypadku klienta webowego i jednocześnie będzie mogła wykorzystać wszystkie opcje interfejsu użytkownika oraz peryferia oferowane przez urządzenie (klawisze specjalne lub czytniki RFID albo kodów kreskowych). Program taki będzie posiadał zawsze aktualne dane, niemniej będzie wymagał połączenia z bazą do pracy. Tego rodzaju aplikacja nie przechowuje żadnych danych na kliencie, co gwarantuje bezpieczeństwo informacji. Przy poprawnym połączeniu trudno o przekłamania czy problemy z synchronizacją.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200