Serwery aplikacyjne, takie jak JBoss czy JOnAS, zmuszają producentów komercyjnych implementacji J2EE do ciągłych innowacji.

IBM WebSphere

WebSphere to nazwa obszernej serii produktów IBM, zintegrowanych w formie jednolitej platformy. Web-Sphere Application Server jest tylko jednym z nich. Najnowsza, piąta wersja tego produktu jest dostępna od listopada 2002 r. (w edycji Enterprise od marca 2003 r.). To pełna realizacja specyfikacji J2EE 1.3, o kodzie wspólnym dla wszystkich platform systemowych, z licznymi możliwościami konfiguracyjnymi.

Istotne ulepszenia tej wersji to: zarządzana przez kontener aplikacji komunikacja asynchroniczna JMS (Java Message Service), komponenty komunikacyjne MDB (Message Driven Beans) i elementy ułatwiające zarządzanie serwerem za pośrednictwem JMX (Java Management Extensions). Wbudowane wsparcie XML, SOAP, UDDI i WSDL służy do tworzenia i stosowania usług sieciowych. IBM systematycznie upraszcza zarządzanie platformą WebSphere, wprowadzając do niej elementy samonaprawiania i samooptymalizacji.

BEA WebLogic

WebLogic Platform 8.1 to również spora seria produktów. Oprócz serwera aplikacyjnego WebLogic w jej skład wchodzą: serwer integracyjny, serwer portalowy oraz zestaw narzędzi do budowy aplikacji WebLogic Workshop. Wraz z serwerem aplikacyjnym BEA oferuje JRockit 8 - wydajną wirtualną maszynę Java zoptymalizowaną dla 32-bitowej platformy Intela.

Największe ulepszenia platformy WebLogic 8.1 są związane z bezpieczeństwem. W pierwszej fazie pracy firma wydzieliła funkcje bezpieczeństwa serwera aplikacji w jeden spójny moduł o jasno zdefiniowanych interfejsach. W fazie drugiej dokonano tego samego na poziomie wszystkich elementów platformy WebLogic. Dzięki tym zabiegom kod odpowiedzialny za obsługę bezpieczeństwa można podmienić bez obaw o dezintegrację pozostałych składników platformy. Dodatkowo do serwera wprowadzono WebLogic Enterprise Security - scentralizowane usługi uwierzytelniania, z których mogą korzystać także aplikacje działające poza środowiskiem WebLogic.

Oracle OAS 9i i OAS 10g

We wrześniu 2002 r. Oracle wydał OAS 9i Release 2.03 przeznaczony do obsługi aplikacji transakcyjnych. Serwer automatycznie generuje odwzorowanie między obiektami Java a tabelami bazy danych. Obsługuje klastry na trzech poziomach aplikacji, w tym również w serwerze Web. Dla zwiększenia wydajności każda instancja serwera tworzy lokalne kopie danych. Podobnie jak konkurenci, Oracle wiele wysiłku wkłada w ulepszenia zarządzania serwerami.

W wersji 10g, która ukazała się w grudniu 2003 r., OAS zyskał dodatkowe możliwości zrównoleglenia pracy. O ile w wersji 9i serwer umożliwiał efektywne współdziałanie 2-4 węzłów, o tyle OAS 10g ma wg producenta - dzięki obsłudze technologii grid computing i zastosowaniu szybkich połączeń InfiniBand - pozwalać na skalowanie instalacji do ośmiu i więcej węzłów. Wraz z nową wersją serwera Oracle oferuje zestaw narzędziowy JDeveloper 10g do tworzenia aplikacji "równoległych".

Sun ONE

Mimo iż Sun jest twórcą Javy, to jednak firma nie oferuje serwera aplikacyjnego, który mógłby skutecznie konkurować z produktami IBM i BEA. Ostatnia wersja serwera Sun ONE 7 jest dostępna od października 2002 r. Jednakże nawet podstawowa wersja serwera Sun ONE 7, dołączana bezpłatnie do systemu operacyjnego Sun Solaris 9, to w pełni funkcjonalny produkt zgodny ze specyfikacją J2EE 1.3. Bardziej rozbudowanych możliwości obsługi klastrów, zarządzania, strojenia, diagnostyki i optymalizacji można oczekiwać w następnej wersji, gdy Sun wykorzysta technologie zakupione wraz z firmą Clustra.

Apache/Tomcat i Enhydra

Tomcat to udana implementacja prostego serwera aplikacyjnego obsługującego serwlety i JSP. Wiele firm oferuje komercyjne dystrybucje Tomcat z dołączonymi programami od instalowania i zarządzania oraz pomoc techniczną. Właściwości podobne do Tomcat ma serwer Enhydra, który po kilku zmianach dystrybutora "wylądował" ostatecznie w Niemczech. Najnowsza wersja oznaczona symbolem 5.1 jest dostępna od września 2003 r.