Co dalej z MPLS?

MPLS $(Multiprotocol Label Switching)$ to technologia, która odniosła duży sukces. Ma wiele zalet, a najważniejsze z nich to: neutralność przenoszonych protokołów, wysoka skalowalność oraz inteligentne trasowanie wrażliwych na opóźnienia pakietów. Dzięki temu infrastruktura z MPLS jest powszechnie adaptowana w sieciach WAN operatorów. Jak wskazują dane Nemertes Research, ponad 80% operatorów obecnie wdraża MPLS w swoich sieciach WAN.

Taki sukces nie oznacza jednak, że ewolucja MPLS jako technologii się zakończyła. Organizacja IETF (Internet Engineering Task Force) pracuje nad wieloma różnymi udoskonaleniami MPLS, które pozwolą włączyć ją do architektury transportowej, mobilnego szkieletu oraz wykorzystać z IPv6. Trzeba również pamiętać, że MPLS ma konkurencję na czele z PBT (Provider Backbone Transport) oraz operatorskim Ethernetem (Carrier Ethernet).

Jak to działa?

MPLS to bardzo efektywna metoda przekazywania i trasowania pakietów.

Pakiety składają się z dwóch części: nagłówka zawierającego informację o tym, gdzie i jak dostarczyć pakiet do miejsca przeznaczenia, oraz danych. W sieciach bez MPLS routery muszą analizować nagłówki pakietów, aby określić, w jaki sposób i którędy router powinien przesłać pakiet do miejsca przeznaczenia. MPLS pracuje trochę inaczej. Gdy pakiet wchodzi do sieci MPLS, początkowo przechodzi przez urządzenie oznaczone jako LER (Label Edge Router). Umiejscowiony na brzegu sieci LER jest wyposażony w stos etykiet, które zostają przypisane pakietom według odpowiedniej klasy FEC (Forwarding Equivalence Class). Na podstawie FEC każdy router na trasie pakietu zostaje poinformowany, gdzie przekazywać dane, bez konieczności przeprowadzania szczegółowej analizy jego nagłówków.

Co dalej z MPLS?

Etapy standaryzacji MPLS-TP

Przykładowa etykieta ma długość 32 bitów i składa się z następujących komponentów: 20-bitowego pola ID reprezentującego klasę FEC, 3-bitowego pola klasy ruchu określającego jakość usług, 8-bitowego pola TTL ustalającego maksymalną liczbę routerów, przez które pakiet może przejść zanim zostanie odrzucony, oraz 1-bitową flagę stosu, wskazującą ostatnią etykietę stosu. Zależnie od technologii warstwy drugiej, można spodziewać się różnej wersji etykiety.

Technika etykietowania nie tylko upraszcza proces przekazywania pakietów, ale pozwala sieci zapewnić również zdolność do uproszczenia operacji na różnych typach sieci. Ponieważ MPLS jest niezależny od protokołów, może operować na pakietach pochodzących z sieci ATM, Frame Relay, SONET, Ethernet i innych. MPLS potrafi analizować pakiety z różnych typów sieci, doklejać do nich stos etykiet, a następnie szybko przekazać je do miejsca przeznaczenia, niezależnie od typu sieci, z której pakiety pochodziły.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200