Pierwszą w kolejności firmą, która zdecydowała się połączyć swoje systemy zarządzania baz danych z platformą sprzętową opartą na 64-bitowym procesorze Alfa firmy Digital Equipment była Oracle Corp.

Podobną decyzję powzięły również firmy konkurencyjne - w III kw. br. mają powstać podobne systemy firm Informix i Sybase, zaś kolejny potentat bazo-danowy, firma Computer Associates (system Open Ingres), prowadzi od ponad roku intensywne prace w tym kierunku. Co skłania tak znaczących producentów systemów zarządzania bazami danych do szybkiej przesiadki na 64-bitowe systemy wyposażone w Alfę?

Podstawą sukcesu jest duża przestrzeń adresowa

Podczas prezentacji serwera AlphaServer 8400 5/300 TurboLaser, wyposażonego w procesor Alfa, odbywającej się w Warszawie można było podziwiać przetwarzanie baz danych. Na serwerze utworzono dwie jednocześnie pracujące instancje systemów zarządzania baz danych. Przeszukiwanie tablicy o całkowitej pojemności ponad 5 GB informacji zajęło dla 32-bitowej instancji bazy danych (pracującej, tym samym komputerze, zajmującej 200 MB RAM) kilkanaście minut, system 64-bitowy (posługujący się 6 GB pamięcią operacyjną) dał sobie radę z tym samym zadaniem w ciągu kilku sekund. Tak zasadnicza różnica wyników tkwi u samych podstaw działania TurboLasera.

64-bitowy system operacyjny Digital Unix może obsługiwać ogromną pamięć RAM, podczas gdy systemy 32-bitowe obsługują tylko 2 GB. Pokazany serwer Turbolaser miał 14 GB pamięci RAM, co umożliwiało zaladowanie do pamięci całej kilkugigabajtowej bazy danych i przetwarzanie bez opóźnień spowodowanych komunikowaniem się z dyskami.

Ze względu na swoją moc i dużą wydajność AlphaServer 8400 jest porównywany w zastosowaniach przetwarzania baz danych czy złożonych obliczeń naukowych, technicznych itp. z komputerami klasy mainframe; ponadto nie wymaga chłodzenia wodnego, klimatyzacji i jest tańszy w eksploatacji.

Prezentowany serwer (8 procesorów, dublowany zasilacz, 8 GB RAM, 28 GB pamięci dyskowej, konsola operatorska, Digital Unix) kosztuje ok. 1 mln 800 tys. USD, a zdaniem przedstawicieli Digitala, porównywalnej wydajności komputery typu mainframe kosztują 10-20 mln USD.

Bazy danych i klastry

Oracle Corp. opracował specjalnie dla TurboLasera opcję VLM (Very Large Memory) systemu zarządzania baz danych Oracle 7. Umożliwia ona rezydowanie dużej ilości danych w pamięci operacyjnej. W rezultacie, ze względu na znaczne ograniczenie operacji dyskowych (brak konieczności przesyłania danych z dysku do pamięci operacyjnej i z powrotem) dostęp do danych i ich przetwarzanie jest bardzo szybkie.

W czasie warszawskiego pokazu działania systemu Oracle VLM na serwerze AlphaServer 8400 zadano z sali pytanie, co się stanie z przetwarzanymi informacjami, gdy nastąpi awaria zasilania - czy aby zwiększając wydajność nie zmniejszono niezawodności urządzenia i nie zaniedbano bezpieczeństwa danych?

Digital zaleca do krytycznych zastosowań technologię łączenia wielu komputerów w tzw. grona czy klastry (clusters). Technologia ta zwiększa niezawodność i bezpieczeństwo danych dzięki redundancji, podobie jak ma to miejsce np. przy systemach pamięci dyskowej RAID.

Doświadczenia Digitala w dziedzinie klastrów wywodzą się jeszcze z czasów, gdy budował komputery VAX bazujące na systemie operacyjnym VMS.

Informix, obecny także na warszawskim seminarium, przedstawiła swoją koncepcję współpracy z Alfą opartą na 64-bitowym rozszerzeniu architektury DSA (Dynamic Scalable Architecture) dla środowisk przetwarzania transakcyjnego w czasie rzeczywistym i systemów wspomagania decyzji. Firma CA, właściciel systemu bazy danych Ingres, widzi zabezpieczenie niezawodności i bezpieczeństwa danych podobnie jak Digital w technologii klastrowej. Z kolei Sybase chce dołączyć 64-bitową Alfę do swego systemu przy uwzględnieniu zapisu większości danych na dyskach. Ma to być rozwiązanie kosztowniejsze, ale bardziej elastyczne.

Poza zastosowaniami w obszarach biznesu czy nauki i techniki TurboLaser będzie najprawdopodobniej wykorzystywany w systemach "Video on Demand" (baza danych plików wideo, przesyłanych do stacji roboczej odbiorcy).