W laboratoriach Fujitsu wytworzono materiał określany jako LEXIS (Layer Exchange Interaction Stabilized), który przy wykorzystaniu nowego typu głowic TMR (Tunneling Magneto-Resistive) umożliwił uzyskanie rekordowej gęstości zapisu 56 Gb/cal2, co odpowiada 78 GB danych na talerzu standardowego dysku 3,5" (najnowsze współczesne dyski pozwalają na zapis 15 GB/talerz).

Barierą wzrostu gęstości zapisu są obecnie zjawiska termiczne, które powodują nietrwałość struktur magnetycznych o zmniejszonych wymiarach. LEXIS zapobiega utracie informacji dzięki zastosowaniu specjalnego wielowarstwowego podkładu pięciokrotnie zmniejszającego wpływ efektów termicznych.

Natomiast naukowcy z IBM opracowali nowy rodzaj tworzyw magnetycznych, który umożliwia zapis informacji z gęstością ponad 100-krotnie większą niż w obecnie wykorzystywanych dyskach magnetycznych. Tworzywo składa się z pojedynczych cząsteczek o średnicy zaledwie 4 nanometrów (miliardowych części metra), które zawierają mieszaninę żelaza i platyny. Największą zaletą materiału jest możliwość samoistnego układania się tych cząsteczek w uporządkowane struktury dzięki wykorzystaniu specyficznych reakcji chemicznych.

Teoretycznie nowe tworzywo może pozwolić na zapis informacji w pojedynczych cząstkach materiału, a nie względnie dużych domenach magnetycznych, stosowanych dotychczas. Wdrożenie nowej technologii może zasadniczo przedłużyć czas "życia" technologii magnetycznego zapisu danych, przesuwając istniejące bariery fizyczne, które przy obecnym tempie wzrostu gęstości zapisu zostaną osiągnięte już za kilka lat.