Tym samym wraca dyskusja o tym czy twórcy takich aplikacji nie powinni zawsze zagnieżdżać w nich tzw. bocznych wejść (backdoors), które służyłyby im do odczytywania zaszyfrowanych wiadomości obsługiwanych przez smartfon i przekazywania ich – oczywiście na wniosek sądów i pod ich kontrolą - odpowiednim służbom.

Temat ten stał się aktualny po tym gdy okazało się, że Khalid Masood (terrorysta, który zabił niedawno w pobliżu brytyjskiego parlamentu cztery osoby), wysyłał na krótko przed atakiem ze swojego smartfona wiadomości za pomocą aplikacji WhatsApp.

Zobacz również:

• Palo Alto wzywa pilnie użytkowników jej zapór sieciowych, aby jak najszybciej zaktualizowali zarządzające nimi oprogramowanie
• Polacy bezrefleksyjnie ufają technologii?
• Uwaga – w tym tygodniu niektóre smartfony przestaną obsługiwać usługę WhatsApp

“Musimy coś z tym zrobić. Nie może być tak, że firmy oferujące komunikatory – takie jak WhatsApp – dostarczają terrorystom narzędzia, które pozwalają im komunikować się ze sobą bez obaw o to, że służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo obywateli odczytają te informacje”, powiedziała niedawno w telewizyjnym wywiadzie Amber Rudd ( minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii w rządzie Theresy May).

Szyfrowanie wiadomości w trybie „end-to-end” stało się de fakto standardem, który zapewnia użytkownikom internetu prywatność i daje im gwarancję, że nikt nie będzie czytać ich maili czy wiadomości obsługiwanych przez komunikatory. Niestety, dało też taką samą gwarancję osobom stojącym na bakier z prawem czy terrorystom, którzy korzystają z tej możliwości skwapliwie.

Okazuje się, że terroryści sięgają często po komunikatory szyfrujące wiadomości w trybie end-to-end”. Takie jak właśnie aplikacja WhatsApp, która szyfruje wiadomości za pomocą zaprojektowanego przez Open Whisper Systems protokołu Signal Protocol.