ITU definiuje, jakie warunki powinny spełniać sieci 5G
- Janusz Chustecki,
- 27.02.2017, godz. 10:39
Podczas gdy firmy telekomunikacyjne przygotowują się do wdrażania bezprzewodowych usług bazujących na technologii 5G, jedna z agend Narodów Zjednoczonych opublikowała dokument w którym dokładnie definiuje, jakie wymogi powinna spełniać sieć, aby nosić taką etykietę.
Na ostatnim kongresie Mobile World szereg producentów sprzętu elektronicznego – w tym Intel, Qualcomm i Ericsson – prezentowało swoje zamierzenia dotyczące uruchomienia produkcji układów scalonych wspierających technologię 5G. Pozostaje jednak pytanie, co tak naprawdę powinno charakteryzować sieci 5G i co odróżnia je od sieci 4G.
I tym właśnie zajęła się ITU (International Telecommunication Union, jedna z agent ONZ), która opublikowała niedawno dokument, w którym wymienia 13 technicznych warunków jakie muszą spełniać bezprzewodowe sieci, aby można je nazwać sieciami 5G.
Zobacz również:
Dokument nosi nazwę “Minimum requirements related to technical performance for IMT-2020 radio interface(s)”. Nie ma w nim co prawda słowa 5G, jednak w przyjętej przez ITU nazewnictwie wyrażenie IMT-2020 dotyczy takich właśnie sieci. Zgodnie z tym nazewnictwem IMT-Advanced to sieci 3G, a IMT-2000 to sieci 4G.
I tak np. jeden z warunków wymienionych przez ITU mówi, że maks. szybkość pobierania danych w takiej sieci powinna dochodzić do 20 Gb/s, a w przypadku wysyłania danych wartość taka powinna dochodzić do 10 Gb/s. ITU przyznaje też, że są to maks. wielkości, a w praktyce użytkownik sieci 5G powinien mieć możliwość pobierania danych z szybkością nie mniejszą niż 100 Mb/s, a wysyłania z szybkością nie mniejszą niż 50 Mb/s. Jak widać, nie są to wyśrubowane wielkości.
Kolejny warunek mówi, że sieć 5G powinna być w stanie świadczyć usługi na minimalnym poziomie jednemu milionowi użytkowników zgromadzonych na obszarze o powierzchni jednego kilometra kwadratowego. Z resztą warunków można się zapoznać tutaj.