Larry Ellison, prezes firmy zawsze podkreślał brak zainteresowania segmentem jedno- lub dwu-procesorowych komputerów, które choć są sprzętem sprzedawanym w masowej skali, ale z bardzo małym marginesem zysku. Ale prezes Oracle jest realistą i zdaje sobie sprawę, że rynek się zmienia i użytkownicy stopniowo, ale coraz częściej rezygnują z kosztownych inwestycji w systemy uniksowe na rzecz względnie tanich rozwiązań x86 pozwalających efektywnie tworzyć skalowalne systemy chmur prywatnych lub hybrydowych.

Żeby zahamować ten trend i utrzymać zainteresowanie użytkowników platformą SPARC, Oracle musi obniżyć ceny i zaoferować nie tylko super-wydajne i drogie platformy, ale również tańsze, bardziej dostępne rozwiązania.

Zobacz również:

• Większa wydajność nie oznacza większego TCO
• Wielka inwestycja Atmana w przetwarzanie danych
• Trwa zacięta walka o prymat na rynku układów AI

Potwierdzeniem takiej opinii jest niedawna premiera nowych procesorów SPARC S7 oraz wykorzystujących je serwerów, które na pewno nie należą do najtańszych (ceny zaczynają się od ok. 10 tys. USD), ale kosztują znacznie mniej niż oferowane dotąd sprzętowe systemy Oracle.

Jak jednocześnie podkreślają przedstawiciele producenta, jeśli porównać liczbę zainstalowanych rdzeni, to cena nowych modeli jest porównywalna do ceny standardowych serwerów platformy x86. „Wprowadzając nowe serwery Oracle wchodzi do segmentu sprzętu mającego standardowe ceny dostępne dla użytkowników masowych” mówi John Fowler, dyrektor działu Oracle Systems Business.

Należy zauważyć, że w ostatnim roku finansowym wartość obrotów działu Oracle oferującego sprzęt wyniosła 4,7 mld USD, co oznacza 32-procentowy spadek w stosunku do roku 2011 (pierwszego pełnego roku finansowego po przejęciu Sun Microsystems). Ale liczba ta zawiera przychody z usług wsparcia technicznego dla sprzętu. Gdyby je odjąć, to wartość sprzedaży sprzętu spadła w ostatnich pięciu latach jeszcze bardziej, bo aż o 44%.

Częściowo jest to skutkiem zaplanowanej przez Oracle polityki. Firma przestała produkować i sprzedawać produkty klasy low-end oferowane wcześniej przez Sun i skupiła się na wytwarzaniu serwerów wysokiej klasy, których sprzedaż daje wyższe zyski, a przede wszystkim wspomaga sprzedaż oprogramowania baz danych i aplikacji Oracle.

Ale rozwój architektury procesorów i ich wytwarzanie to obecnie bardzo kosztowny biznes. Żeby inwestycje w ten segment mogły być opłacalne, dział sprzętowy Oracle musi utrzymywać dostatecznie duży wolumen sprzedaży, a prezentowane spadki temu zagrażają. Wydaje się, że w efekcie Oracle nieco zmodyfikował swoją dotychczasową politykę i zaczyna wprowadzać do oferty względnie tani sprzęt, który może zmienić niekorzystne dla firmy tendencje.

Nowe procesory i serwery Oracle

Procesor SPARC S7 (wcześniej zapowiadany pod roboczą nazwą Sonoma) wywodzi się w prostej linii od procesora M7 (układ klasy mid-range/high-end), który pojawił się pod koniec 2015 roku. S7 bazuje na tej samej co M7 architekturze SPARC czwartej generacji i jest wytwarzany przy wykorzystaniu technologii 20 nm.

Oba układy różnią się tym, że S7 posiada 8 rdzeni obliczeniowych, podczas gdy M7 - 32 rdzenie. Mniejsza liczba rdzeni pozwoliła na zwiększenie częstotliwości taktowania do 4,27 GHz, a także na obniżenie ceny serwerów do poziomu umożliwiającego bezpośrednią konkurencję z maszynami platformy x86.

Procesory S7 i M7 mają zintegrowane kontrolery pamięci (architektura NUMA), a S7 ma dodatkowo zintegrowany bufor pamięci, co znacznie obniża czas dostępu do danych zapisanych w pamięci RAM. Zyskują na tym przede wszystkim aplikacje korzystające z trybu pracy „In-Memory”. Podobnie do układu M7, procesor S7 posiada funkcje sprzętowej akceleracji aplikacji określane przez Oracle jako "Software in Silicon". Oznacza to, że system wspiera na poziomie sprzętowym szereg funkcji zwiększających wydajność baz danych oraz zapewniających wysoki poziom bezpieczeństwa.

Procesor S7 ma zintegrowany kontroler InfiniBand umożliwiający tworzenie klastrów o wysokiej wydajności. Żaden z nowych serwerów i systemów Oracle nie wykorzystuje jednak tego interfejsu, a jedynie złącza Ethernet. Jak wyjaśniają przedstawiciele producenta wynika to z dążenia do uzyskania jak najmniej skomplikowanej konstrukcji. Oprócz tego InfiniBand rzadko kiedy jest wymagany w systemach tej klasy. Jeśli użytkownik chce jednak skorzystać z takiego interfejsu może zainstalować odpowiednią, opcjonalną kartę.

Oracle wprowadził do oferty dwa nowe serwery typu rack-mount bazujące na procesorach S7: SPARC S7-2 o wysokości 1U oraz SPARC S7-2L (2U). Są to komputery 2-procesorowe, mogące obsłużyć do 1 TB pamięci RAM oraz mieszankę dysków SAS i SSD/NVMe. W podstawowej konfiguracji serwer S7-2 kosztuje około 10 tys. USD (jeden procesor, 64 GB RAM i dwa dyski o pojemności 600 GB każdy).

MiniCluster czyli mniejsza wersja SuperCluster

Prócz tradycyjnych serwerów, Oracle zaprezentował również MiniCluster S7-2, przeznaczony do uruchamiania baz danych i aplikacji Oracle. W jego skład wchodzi klaster składający się z dwóch serwerów SPARC S7-2 i wspólnej półki dyskowej o pojemności 17,5 TB (SSD) i 48 TB (dyski NL-SAS). Rozwiązanie to ma za zadanie maksymalnie uprościć wdrażanie i utrzymywanie aplikacji i baz danych na platformie RISC.

Jest to prekonfigurowany system zawierający serwery, pamięć masową i urządzenia sieciowe oraz oprogramowanie do wirtualizacji i zarządzania, który konkuruje z podobnymi, zintegrowanymi rozwiązaniami oferowanymi m.in. przez EMC i Cisco. Ma ono poszerzyć zakres odbiorców zintegrowanych systemów Oracle, których wcześniej nie było stać na zakup SuperCluster.

„Największa różnica między SuperCluster i MiniCluster polega na tym, że to ostatnie rozwiązanie zostało wyposażone w mechanizmy automatyzujące większość procesów związanych z konfiguracją i zarządzaniem. W efekcie użytkownicy mogą wdrożyć system zapewniający wysoki poziom bezpieczeństwa i wysoką dostępność nawet jeśli nie są ekspertami dobrze znającymi system Solaris” podkreśla John Fowler.