Jeśli macierze nie spełniają wymogów wydajności czy zaczyna brakować miejsca na dyskach, można dokupić sprzętu, aby rozbudować system. Zasadniczo, sprowadza się to do dodania kolejnych dysków, aby zwiększyć w ten sposób wydajność liczoną w IOPS czy też dostępną pojemność. Techniczne rzecz biorąc takie podejście jest szybkie i łatwe do zrealizowania. Bywa również efektywne. Należy jednak traktować je jako rozwiązanie ostatniej szansy, ponieważ może być bardzo kosztowne, a są lepsze sposoby na optymalizację środowiska pamięci masowych.

Wbudowane funkcje

Warto zacząć od zbadania, jakie możliwości oferuje posiadane środowisko IT. Chodzi nie tylko o funkcje wbudowane w macierze, ale także o mechanizmy oferowane przez oprogramowanie. Dobrym przykładem jest system Windows Server 2012 R2, który ma wiele funkcji związanych z pamięciami masowymi. Wiedza, jak korzystać z tych funkcji, umożliwia poprawę wydajności w dostępie do danych. Przykładowo, Storage Quality of Service (QoS) jest jedną z tych mniej znanych funkcji, które poprawiają wydajność. Jej odpowiednia konfiguracja umożliwia zwiększenie liczby operacji wejścia/wyjścia na sekundę. Tym sposobem, np. maszyny wirtualne generujące duże ilości IOPS nie będą negatywnie wpływać na wydajność innych maszyn.

Zobacz również:

• HPE Alletra Storage MP – technologiczna inwestycja na lata
• Brak miejsca na dysku? Najlepsze metody na zwiększenie pamięci

Programowa akceleracja

Można skorzystać z oferty kilku producentów, którzy opracowali programowe narzędzia służące do rozwiązywania najbardziej dokuczliwych problemów związanych z wydajnością macierzy, które najczęściej pojawiają się w zwirtualizowanych środowiskach. Takie narzędzia wydzielają kawałek pamięci operacyjnej wirtualnej maszyny i wszystkie operacje wejścia/wyjścia przekazują właśnie przez ten obszar. Ten proces jest powtarzany w każdej maszynie wirtualnej, a wygospodarowana w ten sposób przestrzeń w pamięci RAM jest łączona w pulę tworzącą globalny cache, do którego dostęp mają wszystkie maszyny wirtualne. Ponieważ wiele aplikacji korzysta z tych samych danych w tym samym czasie, te najczęściej używane dane są przechowywane w pamięci RAM, skąd mogą być błyskawicznie odczytywane. Efektem jest całkiem spory wzrost wydajności, jeśli porównać z kosztami zakupu takich rozwiązań. Te programowe rozszerzenia nie są drogie, a przeznaczenie na ich potrzeby 8 GB pamięci RAM to niewielki koszt, jeśli stoi się przed perspektywą zakupu tuzina dysków SSD lub półki z twardymi dyskami.

Trzeba odnotować, że te narzędzia przyspieszające dostęp do danych mają specyficzne wymagania, w związku z czym nie w każdym środowisku zadziałają. Jeśli jednak środowisko zapewnia odpowiednie parametry, jest to bardzo tani sposób na zwiększenie wydajności pamięci masowych.