Zabezpieczenie zasilania infrastruktury konwergentnej

Obecnie centra danych potrzebują sprawniejszego zarządzania, a według wielu ekspertów zapewni je infrastruktura konwergentna. Systemy zasilania gwarantowanego przeznaczone dla takiej infrastruktury muszą być dostosowane do zmiennego obciążenia poszczególnych serwerów.

Kilkanaście lat temu system teleinformatyczny wraz z infrastrukturą fizyczną (czyli systemami zasilania i chłodzenia) instalowano w specjalnie przygotowanych pomieszczeniach, a ich funkcjonalność musiała być ściśle określona już na etapie projektowania. W wyniku opracowania takiej unikalnej koncepcji, otrzymywano specyficzne systemy, dla których konieczne było tworzenie specjalnych zasad i planów związanych z ich eksploatacją. Takie podejście oznaczało nie tylko wysokie koszty i długi czas wdrożenia projektu, ale również trudności w obsłudze wielu różnych podsystemów, które przyczyniają się do zwiększenia ryzyka wystąpienia awarii.

Budowę informatycznej infrastruktury konwergentnej określa się jako strategię zapewniającą połączenie wszystkich serwerów oraz zasobów wykorzystywanych w dziedzinie magazynowania i transmisji sieciowej. Dzięki jej zastosowaniu wszystkie narzędzia używane w dziedzinie zarządzania oraz procesy są zarządzane w sposób całkowicie zintegrowany i holistyczny. W nomenklaturze Gartnera infrastruktura konwergentna to systemy zintegrowane, umożliwiające dopasowanie infrastruktury do aktualnych potrzeb użytkownika w zakresie pamięci masowych,zasobów obliczeniowych, sieci oraz oprogramowania. Wszystkie jej elementy są zintegrowane i zawierają prekonfigurowane oprogramowanie, a ich dopełnieniem powinien być konwergentny system zarządzania dystrybucją energii elektrycznej w ramach całego centrum przetwarzania danych (CPD).

Zobacz również:

  • Cloud Pak for Security - skróć czas analizowania zagrożeń do minimum!
  • ECL wprowadza na rynek centra danych zasilane wodorem

Modułowa infrastruktura fizyczna

Infrastruktura konwergentna ma najczęściej budowę modularną, gdyż taka konstrukcja umożliwia dużą elastyczność w tworzeniu połączeń konfiguracyjnych poszczególnych komponentów. Poszczególne elementy systemu teleinformatycznego powinny być zwirtualizowane, przy zachowaniu przez infrastrukturę fizyczną wymaganej zdolności do przeprowadzania dynamicznych zmian przy zapewnieniu wysokiej niezawodności. Wykorzystywane tradycyjne rozwiązania infrastrukturalne w zakresie systemów zasilania i chłodzenia nie zapewniają takiej elastyczności, jaka jest wymagana - przy utrzymaniu niewielkich kosztów posiadania (TCO), które gwarantowałaby wysoką efektywność. Stąd coraz większe zainteresowanie fizyczną infrastrukturą modułową, która jest zbudowana z ustandaryzowanych „elementów.” Dzięki stosowaniu takiej konstrukcji można wyeliminować jednorazowe prace projektowe, co pozwala na zaoszczędzenia zasobów, które można później przeznaczyć na rozwijanie funkcji przetwarzania danych w warstwie informatycznej wspieranej przez infrastrukturę fizyczną.

Serwery blade, macierze RAID są przykładami urządzeń modułowych, z niewielkim zróżnicowaniem elementów składających się na kompletny system. Bardziej złożone funkcjonalnie systemy do jakich należy bez wątpienia zaliczyć infrastrukturę fizyczną, gdzie integracji podlega wiele rozmaitych funkcji takich jak zasilanie, chłodzenie, bezpieczeństwo fizyczne są znacznie trudniejsze w realizacji. Podział na moduły musi bowiem uwzględniać poziom standaryzacji i stopień elastyczności poszczególnych podsystemów. Modułowa infrastruktura fizyczna umożliwia bardziej efektywne planowanie na różnych poziomach, gdyż systemy takie są łatwo skalowalne. Taką architekturę można wdrożyć na poziomie odpowiednim dla początkowych potrzeb użytkowników, z możliwością dalszego łatwego rozszerzenia. Konstrukcja modułowa zapewnia dużą elastyczność pod względem dostosowania infrastruktury fizycznej do zmieniających się wymagań stawianych systemu teleinformatycznemu.

Inną ważną zaletą tego rozwiązania jest to, iż w sytuacji awarii można uszkodzony moduł, w większości przypadków, szybko wymienić bez konieczności wyłączania całego systemu. Korzyści płynące ze stosowania architektury modułowej na wiele sposobów oddziałują na każdy z trzech głównych czynników wartości biznesowej Centrum Przetwarzania Danych tj: dostępność, sprawność i całkowity koszt eksploatacji TCO (ang. Total Cost of Ownership).

Zabezpieczenie zasilania infrastruktury konwergentnej

Fizyczna infrastruktura fundamentem systemu teleinformatycznego

Niezawodność infrastruktury fizycznej

Infrastruktura konwergentna musi oczywiście zapewnić oczekiwany poziom niezawodności niezależnie od wprowadzanych zmian co oznacza postawienie wysokich wymagań przed systemami zasilania i chłodzenia. Powszechnie uważa, się że niezawodność zależy w głównej mierze od infrastruktury informatycznej i fizycznej. W Data Center infrastruktura zasilania musi być skonfigurowana w taki sposób, aby zapewniać maksymalną dostępność napięcia, co jest najczęściej realizowane w oparciu o redundantne zasilacze UPS, z wykorzystaniem generatora prądotwórczego, podwójnych torów zasilania oraz przełączników zasilania – mechanicznych - ATS (Automatic Transfer Switch) lub statycznych - STS (Static Transfer Switch).

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200