SDN i NFV czyli przyszłość sieci

SDN (Software Defined Networking) oraz NFV (Network Function Virtualization) to terminy, które odnoszą się do nowych form rozwiązań sieciowych, które są dostosowane do łatwej i automatycznej skalowalności, a także pozwalają na szybsze modyfikacje, niż aktualnie wykorzystywane statyczne struktury sieciowe.

W sieciach przedsiębiorstw i operatorów pojawia się coraz większa liczba mobilnych użytkowników, publicznych i prywatnych chmur, nowych technologii sieciowych. Usługi uruchamiane do tej pory w środowiskach statycznych, posiadają skończoną zdolność do szybkiej rozbudowy z powodu ograniczeń związanych z klasyczną architekturą infrastruktury sieciowej.

Do zmiany tej architektury, operatorów i duże przedsiębiorstwa skłaniają coraz bardziej widoczne trendy. Pierwszym jest zwiększająca się liczba mobilnych urządzeń i aplikacji. Administratorzy powinni nadzorować, zarządzać, realizować procedury związane z bezpieczeństwem dla dużej liczby komputerów przenośnych, smartfonów, tabletów i innych urządzeń mobilnych przy zapewnieniu ochrony wrażliwych informacji oraz utrzymaniu odpowiedniej wydajności sieci.

Na zmiany w sieciach wpływ ma także wirtualizacja. Jej wdrożenie, w wypadku serwerów i stacji roboczych powoduje, że liczba maszyn fizycznych maleje, a jednocześnie obsługa wirtualnych środowisk jest coraz łatwiejsza. Dodanie nowej maszyny wirtualnej zajmuje znacznie mniej czasu, niż wybór, zakup, konfiguracja serwera sprzętowego czy niezależnej stacji roboczej. Ale, ze względu na łatwość konfiguracji, wirtualne serwery są często dodawane bez wiedzy IT, przez pracowników technicznych różnego szczebla. A to powoduje, że, z drugiej strony, monitorowanie, zarządzanie, rozwiązywanie problemów i skalowanie infrastruktury IT jest coraz bardziej skomplikowane.

Kolejnym elementem są techniki Cloud Computing. Wraz z wirtualizacją nadszedł czas automatyzacji, zwiększenia poziomu samodzielnej obsługi użytkownika, ale także chmur prywatnych i publicznych. Wiele rozwiązań, które do niedawna były konfigurowane statycznie, zostało zamienionych w zawsze skalowalną, zmieniającą się, łatwo rozrastającą się, rozproszoną chmurę. Zaletą chmur jest wysoka zdolność dostosowania się do każdych warunków oraz szybkość wprowadzania na rynek nowych produktów i usług. Monitorowanie i zarządzanie tak dynamicznie zmieniającą się infrastrukturą, wymaga jednak skupienia się na dostrajaniu systemu, sieci i systemów logowania w celu wykrywania problemów zanim z małych przerodzą się w duże.

Nawet przy tak zaawansowanych rozwiązaniach jak wirtualizacja i chmury, dzisiejsze sieci nadal pracują w oparciu o tysiące specjalizowanych, specyficznych ruterów i przełączników, które wymagają zaawansowanej konfiguracji manualnej z wykorzystaniem interfejsu linii komend (CLI). Wdrażając nowe usługi przy użyciu przedstawionych technologii użytkownicy oczekują, że zostaną uruchomione w krótkim czasie. Realizacja tego celu wymaga jednak odpowiedniego dostosowania sprzętu i rozwiązań do pracy w rozproszonej sieci. Najczęściej oznacza to ucieczkę od statycznej sieci do rozwiązań SDN oraz NFV.

SDN – sieci definiowane programowo

Dobrą wiadomością jest fakt, że na przestrzeni kilku kolejnych lat duża ilość statycznych, rozproszonych sieci będzie migrowała do rozwiązań opartych o technologię SDN (Software Defined Networking). Jeżeli SDN będzie rozwijało się zgodnie z przewidywaniami, w przyszłości sieci będą konfigurowane centralnie wyłącznie poprzez intuicyjne oprogramowanie, wykorzystujące graficzny interfejs użytkownika. Tradycyjna konfiguracja oparta o CLI (linię komend) oraz niezależne systemy zarządzania będzie powoli wypierana z rynku. Nie oznacza to całkowitego zaniku CLI jako mechanizmu umożliwiającego konfigurację urządzeń sieciowych. Polecenia CLI nadal będą dostępne, ale wykorzystywane jedynie w przypadku, gdy inżynier będzie potrzebował szczegółowej diagnostyki danego elementu sieciowego lub realizacji nietypowych zadań konfiguracyjnych.

Scentralizowana kontrola sieci przez SDN pozwala konfigurować ją z poziomu jednego interfejsu zarządzającego, a także automatycznie wykonywać rekonfigurację w celu dopasowania do zmieniających, bieżących wymagań aplikacji działających w rozproszonej sieci. Centralne zarządzanie pozwala także na kompleksowy i wygodniejszy niż do tej pory monitoring sieci, pomimo większej skali zmian wprowadzanych w celu spełnienia wymagań nowych usług i połączeń.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200