Zbudowany przez agencję NASA laserowy system komunikacyjny został umieszczony w kapsule kosmicznej Dragon skonstruowanej i wyniesionej 18-go kwietnia w przestrzeń kosmiczną przez prywatną firmę amerykańską SpaceX. Rakieta (nosząca nazwę Falcon 9) miała pierwotnie wystartować 14-go kwietnia, ale start został wtedy odwołany z powodu awarii (zauważono wyciek helu). W przedniej części kapsuły znajduje się mechanizm dokujący, który – po zbliżeniu kapsuły z krążącą cały czas dookoła ziemi, załogową stacją kosmiczną ISS (International Space Station) – przeniósł do niej różnego rodzaju sprzęt, w tym laserowy system komunikacyjny. Operacja taka miała miejsce w niedzielę rano (20-go kwietnia).

Astronauci przebywający na stacji kosmicznej ISS mają zamontować na niej system lasercom i przeprowadzić szereg sesji łączności z ziemią. NASA twierdzi, że lasercom zrewolucjonizuje sposób w jaki statki kosmiczne komunikują się z ziemią, porównując nawet stosowane obecnie radiowe systemy do komputerowych łącz dostępowych dial-up (system łączności komutowanej), a laserom do kolejnej technologii stosowanej w tym obszarze – który wyparła połączenia dial-up na dobre - czyli do DSL.

Zobacz również:

• Ruszyły testy satelitów Starlink działających w trybie „direct-to-cell”

Agencja NASA informuje, że różnego rodzaju sondy i kapsuły wysyłane przez nią w dalsze obszary kosmosu (są to misje typu „deep space”) wymieniają obecnie dane z ziemią z szybkością od 200 do 400 Kb/s. Twórcy systemu lasercom (zaprojektowanego w ramach projektu OPAL; Optical Payload for Lasercomm Science ) spodziewają się, że będzie on w stanie transmitować dane z szybkością 50 Mb/s, a więc ponad 200 razy szybciej.

Testy systemu lasercom – który będzie wymieniać dane ze stacjami naziemnymi - potrwają co najmniej trzy miesiące. Naukowcy pracujący nad projektem OPAL sądzą, że po wprowadzeniu do systemu lasercom szeregu udoskonaleń, będzie on w stanie w przyszłości transmitować dane z szybkością dochodzącą do 1 Gb/s.

Ponieważ stacja kosmiczna ISS krąży wokół ziemi, sesje łączności między systemem lasercom i stacją naziemną mogą trwać ograniczony czas – przeciętnie 100 sekund. Naukowcy chcą sprawdzić, jak sterować promieniem lasera i naprowadzać go dokładnie na stację docelową w sytuacji, gdy obiekt przemierza kosmos z szybkością ponad 25 tys. kilometrów na godzinę.