Systemy zasilania i chłodzenia obecnej generacji wyposażone są w wiele czujników pomiarowych, i tak np. układy chłodzenia mogą mierzyć temperaturę wlotu powietrza dla wielu szaf, a systemy UPS parametry zasilania dla poszczególnych obwodów (np. poziom prądu, napięcia, stopień naładowania baterii). Jednak lokalne zarządzanie poszczególnymi elementami infrastruktury fizycznej jest zwykle niewystarczające, aby osiągnąć wymagane parametry dostępności i wydajności energetycznej Data Center. W celu osiągnięcia wysokiego poziomu niezawodności infrastruktury fizycznej, w tym systemów zasilania i chłodzenia, konieczna jest prawidłowa współpraca wszystkich elementów wchodzących w jej skład, co wymusza centralizację systemu monitorowania i zarządzania. Scentralizowane systemy monitorowania i zarządzania DCIM (Data Center Infrastructure Management) umożliwiają monitorowanie całej infrastruktury wraz z systemami zasilania i chłodzenia. Podstawową zaletą płynącą ze stosowania centralnego systemu zarządzania jest dostępność dla obsługi pełnej informacji pozwalającej na podejmowanie optymalnych decyzji i tym samym eliminacji ewentualnych błędów do minimum. Monitorowanie i zarządzanie infrastrukturą zasilania i chłodzenia powinno dostarczać informacji już na poziomie pojedynczej jednostki struktury systemu (np. szafy), w celu zapewnienia niezawodnego działania sprzętu teleinformatycznego. Monitorowanie takich urządzeń jak przełączniki źródeł zasilania, zasilacze UPS czy urządzenia chłodzące jest dość często praktykowane, lecz znacznie rzadziej stosuje się to względem pojedynczych obwodów. Doświadczenie pokazuje jednak, iż często przyczyną poważnej awarii i przestoju całego systemu teleinformatycznego jest właśnie uszkodzenie pojedynczego obwodu. Niezwykle ważne jest zapewnienie monitorowania wszystkich kluczowych urządzeń należących zarówno do warstwy infrastruktury zasilania i chłodzenia, jak i środowiska.

System monitoringu i zarządzania powinien posiadać graficzny interfejs użytkownika ze zdalnym dostępem np. za pomocą przeglądarki webowej. Przedstawiając aktualny stan infrastruktury, powinien on umożliwiać administratorowi skuteczne i efektywne zarządzanie, które jest niezbędne nie tylko do rutynowej kontroli, lecz przede wszystkim w sytuacjach awaryjnych, kiedy trzeba podejmować szybkie działania. Niezwykle pomocna może być również możliwość wcześniejszego skonfigurowania, i tym samym zautomatyzowania reakcji na zdefiniowane wcześniej sytuacje. Ważnymi funkcjonalnościami, szczególnie w sytuacjach kryzysowych, są takie funkcje jak:

• powiadamianie wybranych użytkowników (administratorów) o pojawiających się zagrożeniach

• bezpieczne zamknięcie serwerów

• uruchomienie zaplanowanych scenariuszy działań na wypadek awarii.

Systemy zarządzania infrastrukturą zasilania i chłodzenia powinny zapewniać również komunikację pomiędzy innymi systemami zarządzania znajdującymi się w jego otoczeniu, takimi jak np. systemy zarzadzania budynkiem (BMS – Building Management System) oraz systemy zarządzania przedsiębiorstwem (EMS – Enterprise Management Systems). Integracja wyżej wymienionych systemów zarządzania, które są często oparte na różnej architekturze, w sposób umożliwiający bezpośrednią wymianę informacji pomiędzy nimi stwarza pewne trudności, gdyż do zarządzania poszczególnych grup urządzeń wykorzystuje się specjalne oprogramowanie. Zarządzanie infrastrukturą fizyczną poprzez integrację z istniejącymi systemami BMS i EMS wymaga połączenia logicznego poszczególnych elementów każdego z systemów lub punktu danych i opracowania dedykowanych programów do zarządzania, co jest zwykle związane z poważnymi kosztami. Sposoby współpracy systemów powinny być określane już na etapie planowania oraz uwzględniane we wstępnej fazie wdrażania centralnego systemu zarządzania. Szczególnie trudne jest zintegrowanie się systemów zarządzania infrastrukturą serwerowni z systemami do zarządzania budynkiem, od których wymaga się głównie usprawnienia funkcjonowania (automatyzacji) budynku oraz jego zabezpieczenia (np. systemy przeciwpożarowe, systemy przeciwwłamaniowe). Scentralizowane systemy monitorujące funkcjonowanie całej infrastruktury serwerowni mogą komunikować się zarówno za pośrednictwem istniejącej sieć logicznej współdzieląc ją, jak i korzystać z sieci dedykowanej. Zwykle dla serwerowni o powierzchni większej od 2500 mkw. komunikacja odbywa się przy użyciu specjalnej sieci, która zapewnia możliwość integracji z systemami zarządzania budynkiem (BMS) oraz systemami zarządzania przedsiębiorstwem (EMS). Systemy BMS wykorzystują zwykle do komunikowania odrębną sieć logiczną i dedykowane protokoły, jak np. MODBUS.