W pierwszej kolejności należy zapoznać się z narzędziami udostępnianymi przez producenta oprogramowania. Microsoft oferuje trzy najważniejsze sposoby aktualizacji systemów Windows obecnych na stacjach roboczych. Najstarszy z nich obejmuje pobranie aktualizacji samodzielnie za pomocą mechanizmów wbudowanych w system Windows. Narzędzie to wykorzystuje kontrolki ActiveX, analizując stan aktualności każdej stacji roboczej z osobna i pobierając poprawki z serwerów Microsoftu.

Ustawienia można skonfigurować ręcznie z panelu sterowania lub centralnie, za pomocą Active Directory. W małej firmie można zrealizować to za pomocą typowych wbudowanych narzędzi - wystarczy tylko wymusić instalację aktualizacji. W większej organizacji sprawdzi się aplikacja Windows Server Update Services (WSUS), którą instaluje się na serwerze Windows. Po skonfigurowaniu usługi powstaje lokalne repozytorium poprawek, które są dystrybuowane do wszystkich zarządzanych stacji roboczych.

WSUS ma jednak dwie istotne wady - obsługuje dostarczanie aktualizacji jedynie do bieżących wersji aplikacji i systemów Microsoftu oraz nie może wprowadzać aktualizacji do produktów firm trzecich. Ponieważ w organizacji jest dużo takich aplikacji, niezbędne są dodatkowe narzędzia.

Gdzie WSUS nie może...

Narzędziem, które może istotnie pomóc administratorom systemów Windows, jest Lumension Patch and Remediation, dostępne jako moduł w Lumension Endpoint Management. Narzędzia te służą do analizowania podatności, określania potrzebnych aktualizacji i ich wprowadzenia. Administratorzy mogą także sporządzać reguły automatycznej aktualizacji, dzięki czemu wprowadzenie nowej wersji aplikacji takiej jak Adobe Reader może odbyć się w sposób nienadzorowany dla wszystkich stacji roboczych w firmie. Z tej samej konsoli są dystrybuowane aktualizacje dla systemów i aplikacji Microsoftu.